تولیدوست داشتن اهل‌بیت علیهم‌السّلام و پذیرش ولایت و امامت ایشان را تولّی گویند. تولّی، اصطلاحی کلامی در برابر تبرّی است. از عنوان تولّی به مناسبت در باب طهارت و صلاة سخن رفته است. فهرست مندرجات۲ - تولّی در قرآن ۳ - تولّی در اصطلاح ۴ - تولّی در روایات ۴.۱ - فضیلت محبّ اهل بیت ۴.۲ - تولّی در اعتقاد اهل سنّت ۴.۳ - تعریف محبّت اهل بیت ۴.۴ - تبرّی لازمه تولّی ۴.۵ - ضرورت تولّی ۵ - ولایت در ادله نقلی شیعه ۵.۱ - آیه۵۵ سوره مائده ۵.۲ - حدیث غدیر ۶ - لزوم تولّی به ائمه ۷ - آثار تولّی و محبّت اهل بیت در روایات ۷.۱ - آثار دنیوی ۷.۲ - آثار اخروی ۸ - ارتباط ایمان با تولّی و تبرّی ۹ - حکم تولّی و تبرّی ۱۰ - تولّی در فرقه اباضیه ۱۰.۱ - ابعاد نظام ولایت ۱۱ - فهرست منابع ۱۲ - پانویس ۱۳ - منابع ۱ - کاربرد واژه تولّیواژه تولّی، مصدر باب تفعل، از ریشه «و ل ی»، به دو صورت (تَوَلیّ'، تَوَلیّ'عَنْ) به کار می رود. برای صورت اول، معانی متعددی، از جمله دوستی داشتن با کسی و پیروی کردن از او و ولی گرفتن وی و یاری رساندن به او، ذکر شده [۱]
المصادر، ج۲، ص۸۲۱.
[۲]
شعب الایمان، ج۲، ص۸۱۸.
[۵]
لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.
[۶]
تاج العروس من جواهرالقاموس، ج۲۰، ص۳۱۶.
که بیانگر مفهوم مورد نظر در این مقاله است. صورت دوم (تَوَلیّ' عَنْ) به معنای روی گرداندن است.
۲ - تولّی در قرآنالف) تولّی به معنای یاد شده، اصطلاحی در برابر تبرّی، از مهم‌ترین آموزه‌های اعتقادی نزد شیعه امامیّه است. در قرآن کریم، مودّت و محبّت ذی‌القربی (اهل بیت) علیهم‌السّلام مزد رسالت رسول اکرم صلوات‌الله‌علیه، تعیین گشته است. ب) در قرآن، تولّی و مشتقات آن، در بیشتر موارد ـ‌چه به همراه عن و چه بدون آن [۸]
المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ذیل «ولی».
ـ به معنای برگشتن و پشت کردن آمده [۱۰]
لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.
ولی در چند آیه نیز در معانیِ مذکور برای صورت اول به کار رفته است.
ج) علاوه بر این، در قرآن و احادیث [۲۱]
شعب الایمان، ج۱، ص۳۶۳ـ۳۶۴.
[۲۲]
شعب الایمان، ج۱، ص۳۶۶ـ۳۶۷.
، بر حُبّ ـکه بر اساس معنای لغوی تولّی، منشأ و سرآغاز آن است‌ـ بارها تأکید شده و دینداری و ایمان، بدان منوط گردیده است.
۳ - تولّی در اصطلاحاصطلاح تولّی در مقابل تبّری در آثار فرق اسلامی کاربرد دارد. بر اساس منابع شیعی، تولّی به معنای دوست داشتن، تصدیق و تبعیت، و پذیرش ولایت خدا و پیغمبر و ائمه علیهم‌السلام است. ۴ - تولّی در روایاتدر احادیث بسیاری، محبت ورزیدن به ائمه اهل بیت علیهم‌السلام و خاصه حضرت علی علیه‌السلام، واجب دانسته شده است و در روایات بر آن فراوان تأکید شده [۲۵]
کامل الزیارات، ص۳۵۶.
و بلکه اساس و پایه اسلام برشمرده شده و دینداری و ایمان، بدان منوط گردیده است.
۴.۱ - فضیلت محبّ اهل بیتسید هاشم بَحْرانی ۹۵ حدیث از طریق اهل سنّت [۳۱]
غایة المرام و حجة الخصام فی تعیین الامام من طریق الخاص و العام، ج۶، ص۴۶ـ۷۱.
و ۵۲ حدیث از طریق شیعه [۳۲]
غایة المرام و حجة الخصام فی تعیین الامام من طریق الخاص و العام، ج۶، ص۷۲ـ۹۱.
در باب فضل محبان و موالیان علی علیه‌السلام و سایر امامان، روایت کرده است.
۴.۲ - تولّی در اعتقاد اهل سنّتبه تعبیر فضل اللّه بن روزبهان [۳۳]
وسیلة الخادم الی المخدوم (در شرح صلوات چهارده معصوم (ع))، ص۳۰۰.
، اهل سنّت نیز بر آن‌اند که تولّی پیامبر صلوات‌الله‌علیه‌وآله و آل او و تبرّی از دشمنان او، بر هر مؤمنی واجب است و کسی که ایشان را والی و متصرف امور خود نداند یا از دشمنان ایشان تبرّی نجوید، مؤمن نیست.
۴.۳ - تعریف محبّت اهل بیتمراد از محبّت اهل بیت علیهم‌السلام -که روایات بر آن تأکید کرده‌اند- پذیرش امامت و ولایت امامان علیهم‌السلام و تسلیم در برابر آنان و تصدیق و تبعیّت از ایشان در رفتار و گفتار و قرار دادن آنان در جایگاهی است که خدای متعال برای آنان قرار داده است. ازاین‌رو، مقدّم داشتن دیگران بر آنان در این قلمرو، در واقع خروج از دایره محبّت، محسوب می‌شود. [۳۴]
الشهاب الثاقب فی بیان معنی الناصب، ص۱۴۴.
به نوشته شیخ یوسف بحرانی، از تأکید فراوان احادیث شیعی در این باب، نتیجه گرفته می‌شود که محبت اهل بیت عبارت از پذیرش امامت آن‌ها و قرار دادن آن‌ها در جایگاهی است که متعلق به آن‌هاست. بنابراین، مقدّم داشتن غیرِ آن‌ها بر آن‌ها در این زمینه، در واقع خروج از دایره محبت محسوب می شود. [۳۵]
الشهاب الثاقب فی بیان معنی الناصب، ص۱۴۴.
۴.۴ - تبرّی لازمه تولّیاساساً لازمه محبتِ تمام عیار و صادقانه به یک شخص، موافقت با او و تصدیق و تبعیت از وی است. [۳۶]
مصباح الهدایة فی اثبات الولایة، ص۲۹۸ـ۲۹۹.
بنابراین، محبتی که منجر به تولّی، یعنی پذیرش ولایت ائمه علیهم‌السلام و تسلیمِ آنان شدن، و تبرّای نظری و عملی از مخالفان آنان نشود، اصلاً محبت به حساب نمی‌آید، چنان که بر اساس حدیثی، کمال ولایت و محبت مخلصانه نسبت به آل محمد علیهم‌السلام، جز با تبرّی از دشمنان دور و نزدیک آنان به دست نمی‌آید.
بنابراین، حبّ و بغض و ولایت و برائتی را که در روایات، مکرراً بر آن تأکید شده، باید به معنای تولّی و قبول ولایت و سرپرستی ائمه و مرجعیت آن‌ها در همه امور و مسائل دانست. ۴.۵ - ضرورت تولّیاین همه تأکید و اهتمام به مسئله تولّی در متون دینی برای این است که محبّت به اهل‌بیت علیهم‌السّلام و پذیرش ولایت ایشان در واقع، محبّت به خدا و پیامبر خدا صلوات‌الله‌علیه و قبول ولایت خدا و رسول او است. چنان‌که دشمنی با آنان، دشمنی با خدا و رسول و انکار ولایت ایشان، انکار ولایت خدا و رسول و دخول در ولایت شیطان است. برهمین اساس، تصدیق امامت ائمه دوازده گانه علیهم‌السلام ـکه لازمه آن، اعتماد به عصمت و منصوص بودن مقام آنان از جانب خدا و رسول اکرم صلوات‌الله‌علیه و عالم بودن آنان به صلاح امور دنیا و آخرت و در نتیجه وجوب اطاعت اوامر و نواهی آنان است‌ـ از جمله اصول تحقق ایمان و بلکه از ضروریات مذهب امامیه شمرده شده است. [۴۰]
المصنفات الاربعة، ص۴۰۴ـ ۴۰۵.
از این‌رو؛
الف) ولایت و طبعاً پذیرش آن، در کنار نماز و زکات و حج و روزه، از ارکان اسلام و بلکه مهم‌ترین رکن آن تلقی شده است. ب) همچنین تولّی در کنار تبرّی، به عنوان جزء مقوّم، در همه صیغه‌هایی که برای ابراز دین و ایمان صحیح از سوی ائمه علیهم‌السلام انشا یا تأیید شده، مورد تأکید رار گرفته است. ۵ - ولایت در ادله نقلی شیعهادله و مستندات شیعه در این طرز تلقی از موضوع ولایت و به تبع آن تولّی، برخی آیات قرآن کریم و احادیث فراوانی از رسول خداست که در متون حدیثی و تفسیری و کلامی شیعی و احیاناً اهل سنّت درج و دقیقاً بررسی شده است. ۵.۱ - آیه۵۵ سوره مائدهشیخ طوسی [۴۶]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۰.
قوی‌ترین دلیل امامت حضرت علی علیه‌السلام را آیه ۵۵ سوره مائده آیه ولایت، دانسته است. از نظر وی [۴۸]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۰.
مراد از «ولی» در این آیه، متولّی و کسی است که تدبیر امور به دست اوست و فرمان بردن از وی واجب است. همچنین وی [۴۹]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۸.
، با استفاده از احادیث عامه و خاصه، اثبات کرده که مراد از «الذین امنوا» در این آیه، نه عموم مؤمنین، که تنها حضرت علی علیه‌السلام است.
بنابراین، شیخ طوسی چیزی فراتر از موالات و محبت، یعنی معنای امامت را از این آیه فهم کرده است. [۵۰]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۷ـ ۱۸.
علاوه بر این، در حدیثی آمده است که مراد از ولیّ در این آیه، همه امامان‌اند.
۵.۲ - حدیث غدیردر بسیاری از احادیث پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه، از جمله حدیث معروف غدیر نیز، علی علیه‌السلام به عنوان جانشین پیامبر صلوات‌الله‌علیه، معرفی شده و از مردم خواسته شده که ولایت وی را چونان ولایت پیامبر صلوات‌الله‌علیه بپذیرند. واژه «مولی'» که در این حدیث به کار رفته به همان معنای «ولیّ» است که در آیه ولایت، یاد شده است. [۵۳]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۷۹.
طوسی [۵۴]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۷۵ـ ۱۸۵.
، با استناد به شعر و لغت، نشان داده که «مولی» در این حدیث، هم معنای «أولی'» است که در ابتدای همین حدیث، در عبارت «أَلَسْتُ أَوْلی' بکم منکم بِأنفسِکم» آمده است.
همچنین از نظر وی [۵۵]
اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۸۵.
أولی' افاده کننده معنای امامت است، زیرا در مورد کسی به کار می‌رود که تدبیر امری را بر عهده دارد.
بدین گونه علمای شیعه، بر اساس ادله متعدد، به ویژه ادله نقلی، به اثبات ولایت ائمه و حق تصرف مشروع آن‌ها در امور دینی و دنیوی بندگان پرداخته‌اند. ۶ - لزوم تولّی به ائمهبه باور شیعه، آنچه وجود امام و تولّی به او را توجیه و الزام می‌کند، جلوگیری از درافتادن به ورطه گمان و قیاس و وهم در امر دین است. به اعتقاد شیعه، علم امام از روی رأی و اجتهاد نیست بلکه یقینی است، زیرا وی این علم را یا از جانب خداوند و از طریق علم لدنی یا با نفس قدسی خود از طریق پیامبر و امامان پیشین علیهم‌السلام، دریافت می‌کند. [۵۶]
المصنفات الاربعة، ص۴۰۵.
بدین ترتیب، تولّی یعنی پذیرش ولایت امام علیه‌السلام، شرط دست یافتن به یقین در امر دین خواهد بود، چنان که بر اساس حدیثی، امام باقر علیه‌السلام تولّی ائمه علیهم‌السلام و تبرّی از دشمنان آنان را در کنار تصدیق خدا و رسول، از ارکان معرفت خدا ـکه به عبادت حقیقی او منتهی می‌شود‌ـ برشمرده است.
۷ - آثار تولّی و محبّت اهل بیت در روایاتدر متون حدیثی، آثار و نتایج گوناگونی نظیر سعادت و خیر دنیا و آخرت برای حبّ و تولاّی ائمه علیهم‌السلام آمده است. همچنین در احادیث، آثار دنیوی و اخروی محبت ائمه علیهم‌السلام ذکر شده است. ۷.۱ - آثار دنیویاز جمله آثار و نشانه‌های آن در دنیا: ۱) زهد ۲) حرص بر عمل ۳) ورع در دین ۴) رغبت به عبادت ۵) توبه قبل از مرگ ۶) نشاط در شب زنده داری ۷) سخاوت ۸) حفظ امر و نهی الهی، دانسته شده است. ۷.۲ - آثار اخرویآثار محبّت اهل بیت، در آخرت: ۱) مُحب اهل بیت علیهم‌السلام از آتش جهنم امان می‌یابد. ۲) رویش سفید می‌شود. ۳) نامه‌اش به دست راستش داده می‌شود. ۴) بی محاسبه به بهشت می‌رود. ۸ - ارتباط ایمان با تولّی و تبرّیخواجه نصیرالدین طوسی در اخلاق محتشمی [۶۵]
اخلاق محتشمی، ص۲۶ـ ۳۳.
بابی را به حبّ و بغض و تولّی و تبرّی اختصاص داده و در آن، آیات و احادیث و سخنان حُکما را در این باره آورده است.
علاوه بر این، نوشته مختصر و مستقلی با نام «رساله در تولاّ و تبرّا» به وی منسوب است (همراه با اخلاق محتشمی چاپ شده ) که در آن با دیدی فلسفی به موضوع پرداخته و در نهایت، حاصل شدن ایمان را با تولّی و تبرّی مرتبط ساخته است. به نوشته وی، هر گاه نفس بهیمی، تحت امر نفس ناطقه در‌آید، دو قوه شهوت و غضب لطیف‌تر شده، به شوق و اِعراض بدل می‌شوند و چون نفس ناطقه فرمان‌بردار عقل گردد، شوق و اعراض، باز هم لطیف‌تر شده، به ارادت و کراهت، تبدیل می‌شوند و سرانجام، وقتی عقل، به فرمانِ فرمانده حقیقت، تن دهد، ارادت و کراهت به تولّی و تبرّی مبدل خواهند شد. [۶۶]
اخلاق محتشمی، ص۵۶۳.
وی کمال تولّی و تبرّی را در آن دانسته که عناصر چهارگانه آن‌ها، یعنی معرفت و محبت و هجرت و جهاد، محقق شود (اخلاق محتشمی، ص۵۶۵.) اما معتقد است کمال دینداری درجه‌ای بالاتر دارد که مرتبه رضا و تسلیم است و آن زمانی حاصل می‌شود که تولّی و تبرّی یکی شوند؛ یعنی، تبرّی در تولّی مستغرق گردد. [۶۷]
اخلاق محتشمی، ص۵۶۶.
در نهایت، از نظر خواجه نصیرالدین طوسی، ایمان، زمانی حاصل می‌شود که مجموع تولّی و تبرّی و رضا و تسلیم یکجا در فرد، جمع و محقق گردد و در این صورت است که می‌توان نام مؤمن بر او نهاد. [۶۸]
اخلاق محتشمی، ص۵۶۷.
۹ - حکم تولّی و تبرّیتولّی همراه تبرّی- که مفهوم متضاد و مخالف آن است- از واجبات [۶۹]
بدایع الکلام، ص۲۶۴.
[۷۰]
مرآة العقول ج۸، ص۲۵۹.
[۷۲]
التعلیقة علی المکاسب ج۱، ص۲۳۲.
و بلکه مهم‌ترین رکن اسلام و تحقق‌بخش ایمان است [۷۴]
البیان، ص۲۴۱.
و از اموری است که به محتضر و میّت، تلقین می‌شود. [۷۵]
کشف الغطاء ج۲، ص۲۵۱.
[۷۶]
کشف الغطاء ج۲، ص۲۸۹.
۱۰ - تولّی در فرقه اباضیهموضوع تولّی، علاوه بر شیعیان و اهل سنّت، در میان برخی فرق دیگر اسلامی (از جمله اباضیه) نیز مورد توجه بوده است. مفهوم ولایت و تولّی و برائت و تبرّی یکی از بارزترین پایه‌های عقاید اباضیان است، چندان که برخی از علمای اباضی در شرح آن کتاب‌ها نوشته‌اند. [۷۷]
دراسات عن الاباضیة، ص۲۴۲ و پانویس ۴.
۱۰.۱ - ابعاد نظام ولایتنظام ولایت در نظر اباضیان دو جنبه اساسی دارد؛ ۱) جنبه اول آن مرتبط با توحید است که بدون ایمان به این بنیادها کامل نمی‌شود: ولایت خدا و اطاعت از اوامر و اجتناب از نواهی او، ولایت نسبت به تمام مسلمانان، ولایت نسبت به معصومین و کسانی که بنا به نص قرآن، اهل بهشت‌اند. ۲) جنبه دوم این نظام نیز بخشی از حقوق متقابل مؤمنان نسبت به یکدیگر را تشکیل می‌دهد. [۷۸]
دراسات عن الاباضیة، ص۲۴۳.
۱۱ - فهرست منابع• قرآن. • ابن منظور، لسان العرب، بیروت (تاریخ مقدمه) ۱۳۰۰. • هاشم بن سلیمان بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام فی تعیین الامام من طریق الخاص و العام، چاپ علی عاشور، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۱. • یوسف بن احمد بحرانی، الشهاب الثاقب فی بیان معنی الناصب، چاپ مهدی رجائی، قم ۱۳۷۷ ش. • احمد بن محمد برقی، کتاب المحاسن، چاپ جلال الدین محدث ارموی، قم ۱۳۳۱ ش. • علی بهبهانی، مصباح الهدایة فی اثبات الولایة، اهواز ۱۴۱۸. • احمد بن حسین بیهقی، شعب الایمان، چاپ محمدسعید بسیونی زغلول، بیروت ۱۴۲۱/ ۲۰۰۰. • احمد بن علی بیهقی، تاج المصادر، چاپ هادی عالم زاده، تهران ۱۳۶۶ـ۱۳۷۵ ش. • حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، چاپ محمد سیدکیلانی، تهران ۱۳۳۲ ش. • حسین بن احمد زوزنی، کتاب المصادر، چاپ تقی بینش، تهران ۱۳۷۴ ش. • زین الدین بن علی شهید ثانی، المصنفات الاربعة، رسالة ۴(حقیقة الایمان)، قم ۱۳۸۰ ش. • محمد بن حسن طوسی، تلخیص الشافی، چاپ حسین بحرالعلوم، قم ۱۳۹۴/۱۹۷۴. • محمد فؤاد عبدالباقی، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، قم ۱۳۸۰ ش. • فضل اللّه بن روزبهان، وسیلة الخادم الی المخدوم (در شرح صلوات چهارده معصوم (ع))، چاپ رسول جعفریان، قم ۱۳۷۵ ش. • محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، چاپ علی اکبر غفاری، بیروت ۱۴۰۱. • محمد باقر بن محمد تقی مجلسی، بحار الانوار، بیروت ۱۴۰۳. • محمد بن محمد مرتضی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴. • عمرو خلیفه نامی، دراسات عن الاباضیة، ترجمه میخائیل خوری، بیروت ۲۰۰۱. • محمد بن محمد نصیر الدین طوسی، اخلاق محتشمی، با سه رساله دیگر منسوب به او، چاپ محمدتقی دانش پژوه، تهران ۱۳۶۱ ش. ۱۲ - پانویس
۱۳ - منابعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، مقاله «تولّی»، ص۴۰۷۱. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۶۷. |