بیست‌سؤالی گونه‌ای بازی شفاهی چندنفره است. در این بازی یک نفر یا یک تیم، واژه‌ای را در نظر می‌گیرند. بازیکن یا تیم طرف مقابل باید با پرسیدنِ تنها ۲۰ پرسش بتواند آن واژه را حدس بزند. به پرسش‌های او تنها پاسخِ بله/خیر داده می‌شود.

جنگا (به انگلیسی: Jenga) یا برج هیجان بازی مهارت جسمی و روحیست که توسط لسلی اسکات ایجاد شده‌است و در حال حاضر توسط شرکت برادران پارکر که بخشی از شرکت چند ملیتی هاسبرو است به بازار عرضه می‌شود. در طی بازی، بازیکنان به نوبت یک بلوک از برج را بیرون می‌کشند و آن را در بالای برج قرار می‌دهند. به این ترتیب یک ساختار بلندتر و به‌طور فزاینده‌ای ناپایدارتر ایجاد می‌کنند. جنگا از کلمه سواحیلی به معنی "برای ساخت" مشتق شده‌است.

نمایش عروسکی یا خیمه‌شب‌بازی طبق آخرین نظریه‌ها در اصل از ایران شروع شده و یا در هند، عروسک سازی و خیمه شب بازی از دوران باستان در هندوستان مرسوم بوده و در مناطق مختلف این کشور با نام‌های گوناگونی شناخته می‌شود. کشف عروسک‌هایی سفالی از سایت های باستانی دره سند به عنوان نشانه‌ای از خیمه شب بازی تلقی می‌شود.

بازی جوانه‌ها یک بازی قلم‌کاغذی با خواص جالب ریاضی است. این بازی را ریاضی‌دانان دانشگاه کمبریج، جان هورتون کانوی و مایک پترسون در اوایل دهه ۱۹۶۰ (میلادی) ابداع کردند.

اسم فامیل یک نوع بازی است که با قلم و کاغذ انجام می‌شود. شرکت‌کنندگان، پس از توافق روی یکی از حروف الفبا، نام موضوعات مختلفی را روی کاغذ می‌نویسند که با آن حروف الفبا آغاز می‌شود. هر زمان که تمام شرکت کنندگان کاغذ خود را پر کردند بازی تمام میشود و امتیاز شماری شروع میشودی اگر شرکت کنندگان واژه یکسانی را نوشته باشند، امتیاز کمتری دریافت می‌کنند: مثلاً هر دو بازی‌کننده نام همان میوه را بنویسند.

میسو (به ژاپنی: 味噌 Miso) یا خمیر سویا یک نوع مادهٔ غذایی است که از تخمیر غلات به دست می‌آید. در ژاپن یکی از مواد طعم‌دهندهٔ اصلی غذا به‌شمار می‌رود و در سراسر جهان به عنوان مزهٔ ژاپنی شناخته شده‌است. امروزه با وجود مواد غذایی غنی‌ای که همراه با غذای اصلی صرف می‌شوند، میسو به عنوان یک چاشنی غذایی به‌شمار می‌آید اما در گذشته و در سنت غذایی ژاپن میسو منبع اصلی پروتئین بوده‌است. بخصوص پیش از اواسط دوره ادو به عنوان اوکازو یا غذای تکمیل‌کننده و همراه با غذای اصلی صرف می‌شده‌است.

پوره (به فرانسوی: Purée) به نوعی مادهٔ خوراکی گفته می‌شود که عمدتاً با خرد کردن تره‌بار، سبزیجات، حبوبات ومیوه خام یا پخته در مخلوط‌کن و سپس از الک گذراندن آن درست می‌شود. پوره به عنوان یک سس در شیرینی‌های پختنی مانند پای و تارت بر روی خمیر قرار گرفته و استفاده می‌شود. پوره گوجه‌فرنگی، آن (پوره لوبیا)، کره بادام زمینی، پوره سیب زمینی نمونه‌هایی از انواع پوره هستند.

کاشا به هر نوع خوراکی که از ترکیب دانه آب‌پز شده و آب یا شیر تهیه شود گفته می‌شود. کاشا از غذاهای مهم از مجموعه غذاهای ملی روس‌ها است (بسته به نوع بلغور گاه به شکل فرنی و گاه به شکل دمی غلات طبخ می‌گردد). این غذا در ابتدا غذای اصلی مراسم و تشریفات، در ایام تعطیلات و جشن‌ها بوده‌است. حتی در قرن هفدهم میلادی کلمه «کاشا» با کلمه «پیر» به معنای جشن مترادف بوده‌است. کاشا به مرور زمان به غذای اصلی بسیاری از اهالی سرزمین روسیه تبدیل می‌گردد. این غذا نه تنها در سطح ملی مورد توجه قرار گرفت، بلکه محبوبیت خاصی در میان پادشاهان روس نیز پیدا کرد. نوعی از کاشا که از بلغور جو تهیه می‌شود به غذای محبوب تزار روسیه یعنی پترکبیر تبدیل شد. نیکلای دوم در میهمانی جشن تاجگذاری خود در سال ۱۸۸۳ م، از میهمانان جشن، با کاشا بلغور جو پذیرایی کرده بود.

کدو تنبل میوه‌ای است از خانواده کدو که رنگ نارنجی دارد و به مصارف گوناگون می‌رسد. اندازهٔ این میوه می‌تواند بسیار بزرگ شود. بزرگ‌ترین کدو تنبل دنیا وزنی بیش از ۸۰۰ کیلوگرم داشته‌است. کدو تنبل بسیار درشت بیضی‌شکل یا کروی و بیشتر اوقات دمبلی‌شکل است و وزن آن در حالت عادی به ۴۰ کیلوگرم هم می‌رسد که نوع بیضوی آن به خاطر استفاده از تخم آن کاشته می‌شود. به‌دلیل جثهٔ بزرگی که دارد به آن کدو تنبل گفته می‌شود.

سالامی یک فراورده گوشتی است که در فرایندهایی شامل تخمیر و خشکاندن در برابر هوا، تولید می‌شود. ماده اصلی آن ممکن است از گوشت خوک یا گوشت گوساله باشد. این ماده غذایی به دلیل قابلیت فسادناپذیری‌اش که امکان ذخیره‌سازی آن را برای زمانهای طولانی ممکن می‌سازد در بین روستاییان جنوب اروپا محبوب بوده‌است. سالامی ممکن است بیشتر از ۴۰ روز در دمای اتاق سالم بماند. انواع مختلف سالامی به صورت سنتی در ایتالیا، فرانسه، سوئد، مجارستان، آلمان، اسپانیا، صربستان، اسلوونی، رومانی، لهستان، بلغارستان و ترکیه تولید می‌شوند.

کلاودیوس بِطلَمیوس (۹۰–۱۶۸ میلادی) (به یونانی: Κλαύδιος Πτολεμαίος، تلفظ: [kláwdios ptolɛmɛ́:os]، پِتولِمیوس) یکی از فیلسوفان و اخترشناسان یونان باستان بود که به احتمال زیاد در اسکندریه واقع در مصر می‌زیسته‌است.

بهرام شاپور فرزند وارازدات پادشاه اشکانی ارمنستان بود. بهرام شاپور در سال ۳۹۲ یا ۳۹۴ میلادی با عنوان پادشاه ارمنستان بر بخش شرقی ارمنستان به فرمانروایی رسید. بهرام شاپور را به زبان ارمنی ورام شاپوه (به ارمنی: Վռամշապուհ) می‌خوانند.

غازار پاربه‌تسی یا لازار پاربه‌تسی، (به ارمنی: Ղազար Փարպեցի)، (به لاتین: Lazarus Pharpensis) یا Łazar Pʿarbecʿi مورخ و واقعه‌نگار ارمنی سدهٔ پنجم و ششم میلادی بود. او روابط نزدیکی با خانوادهٔ قدرتمند مامیگونیان داشت و بیش‌تر به‌دلیل نگارش کتاب «تاریخ ارمنستان» در اوایل سدهٔ ششم میلادی مشهور است. وی در این کتاب تاریخ ارمنستان را تا سال ۴۸۵ میلادی تدوین نمود. غازار پاربه‌تسی از روحانیون و نجیب‌زادگان ارمنی بود.

کلیفورد ادموند باسورث (به انگلیسی: Clifford Edmund Bosworth) (متولد ۲۹ دسامبر ۱۹۲۸، شفیلد، انگلستان-درگذشتهٔ ۲۸ فوریه ۲۰۱۵، یئوویل، انگلستان)، تاریخ‌دان و خاورشناس انگلیسی، استاد عربی‌شناس دانشگاه منچستر بود. او مدرک دکترای خود را از دانشگاه ادینبرا دریافت کرد. وی مقاله‌هایی در دانشنامه‌های ایرانیکا، بریتانیکا، آمریکانا، و دانشنامه اسلام نوشته‌است.

خسرو سوم (به پارسی میانه: 𐭧𐭥𐭮𐭫𐭥𐭣𐭩) مدعی شاهنشاهی ایرانشهر در میانه ۶۲۹ تا ۶۳۰ میلادی بود. وی توانست مدت کوتاهی بر بخش‌هایی از خراسان حکومت کند و سرانجام توسط والی خراسان کشته شد.

مجموعه و باغ مستوفی الممالک مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان سئول، میدان پیروزان، خیابان شهید مسعود صابری واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۸۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

امامزاده زید مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در تهران، محله بازار ـ انتهای جنوبی بازار بزازان واقع شده و این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۵۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. آرامگاه لطفعلی خان زند در کنار این آرامگاه قرار دارد.

ماسوله شهری تاریخی و گردشگری در استان گیلان و از توابع بخش سردار جنگل شهرستان فومن است. ماسوله در منطقه جنوب غربی استان گیلان و در فاصله ۳۶ کیلومتری شهر فومن و ۶۰ کیلومتری شهر رشت واقع شده‌است.

موزهٔ صبا، یکی از موزه‌های استان تهران و مربوط به ابوالحسن صبا، هنرمندِ برجستهٔ موسیقی ایرانی است. ابوالحسن صبا علاوه بر نوازندگی، دستی نیز بر آهنگسازی داشت و همچنین آشنایی خوبی با ادبیات کلاسیک ایران داشت. این موزهٔ هنری، خانهٔ شخصی ابوالحسن صبا است که بر اساس وصیت او در ۲۹ آبان ۱۳۵۳، توسط وزارت فرهنگ و هنر به موزه تبدیل شد. موزهٔ صبا در تهران، خیابان ظهیرالاسلام، کوچه صبا قرار دارد. این مجموعه در حال حاضر توسط دفتر موسیقی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اداره می‌گردد. صبا نخستین موسیقی‌دان ایرانی است که موزه‌ای ویژهٔ او در ایران تأسیس شده است.

کندوان (به ترکی آذربایجانی: گۆندوْغان، Gündoğan) یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی واقع در شهرستان اسکو است که از پیشینه تاریخی هفت هزار ساله برخوردار است. این روستای تاریخی دارای جاذبه‌های گردشگری است و در ۱۸ کیلومتری شهر اسکو واقع شده‌است.

حَلَزون یا لیسک نوعی نرم‌تن در ردهٔ شکم‌پایان است. علت اینکه حلزون را در رده شکم‌پایان قرار داده‌اند این است که در حقیقت تمام قسمت زیرین بدنش، پای آن به‌شمار می‌رود.

گرما یا حرارت در فیزیک و ترمودینامیک (علم مطالعه گرما و انرژی)، انرژی جابجا شده از یک جسم به جسم دیگر یا از ناحیه‌ای به ناحیه‌ای دیگر، طی برهم‌کنش‌های گرمایی است. (به عبارتی: به مقدار انرژی که دراثر اختلاف دما از جسمی به جسم دیگر انتقال پیدا می‌کند، گرما می‌گویند) انتقال گرما راه‌های گوناگونی دارد :رسانش، تابش و همرفت (convection).

کِرِم‌های ضدآفتاب‌ که معمولاً با نام کِرِم آفتاب هم شناخته می‌شوند موادی هستند که با مالیدن آن‌ها بر روی سطح پوست، از آن در برابر اثرات مضر نور آفتاب محافظت می‌کنند و جهت جلوگیری از آفتاب‌زدگی استفاده می‌شود.کِرِم‌های ضدآفتاب می‌تواند به صورت لوسیون، اسپری، ژل، یا دیگر داروهای موضعی وجود داشته باشد این مواد با فرمول‌های گوناگونی ساخته می‌شوند و اگر درست مصرف شوند می‌توانند تا اندازه زیادی جلوی تأثیر پرتو فرابنفش آفتاب و اثرات منفی آن برپوست را بگیرند.

چال خنده‎ یا چال لُپ (به انگلیسی: Dimple یا Gelasin) یک فرورفتگی طبیعی کوچک در گوشت ناحیه گونه است. فرهنگ‌های گوناگونی بر این باورند که گودی گونه نماد جذابیت و خوش‌شانسی است و افرادی را که فکر می‌کنند از نظر جسمی جذاب هستند، اغوا می‌کند؛ اما همچنین با قهرمانی و بی‌گناهی نیز که قرن‌ها در ادبیات گنجانده شده‌است، همراه است.

کَنده‌کاری عمل شکل دادن به چیزی از یک ماده، با استفاده از ابزاری برای خراشیدن آن ماده را گویند. این تکنیک می‌تواند روی هر ماده جامدی که بتواند هنگام خراش دادن، انسجامش را حفظ کند و در عین حال، به قدر کافی نرم باشد تا بتوان آن را خراشید، اجرا شود. کنده‌کاری، در معنایی که در مجسمه‌سازی کاربرد دارد، با روش‌هایی که از مواد نرم و انعطاف‌پذیر مانند رس، میوه و شیشه مذاب استفاده می‌شود، تفاوت دارد. چراکه در این‌گونه موارد، ماده را هنگامی که نرم است، شکل می‌دهند تا هنگام سفت شدن، آن شکل را حفظ کند. کنده‌کاری در مجسمه‌سازی، نسبت به روش‌های استفاده از مواد نرم، دشوارتر است و کار بیشتری می‌طلبد. نمونه‌هایی از این روش، منبت‌کاری، کنده‌کاری عاج، سنگ‌تراشی، کنده‌کاری تراشه‌ای و سنگ‌نگاره‌ها هستند.