تأیید (فقه)

تأیید به معنای تقویت و پشتیبانى كردن است. ازعنوان تأیید، در باب امر به معروف و نهی از منکر سخن گفته شده است.

پشتیبانى ستمگران در اعمال خلافشان، بلكه تأیید هر گناهی كه از فردى سر مى‌زند در غیر موارد ضرورت، همچون تقیّه، حرام است.

۱.	↑ تذكرة الفقهاء (ق) ج۲، ص۵۷۸.
۲.	↑ فقه الصادق ج۱۳، ص۲۵۰.

رده‌های این صفحه : واژه شناسی

آخرین نظرات