واسع

اسم صدو سى ام: الواسع

لفظ واسع در قرآن نه بار آمده و در هشت مورد وصف خدا قرار گرفته است. چنان که مى فرماید:

1. «وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ».(بقره/115)

«مشرق و مغرب از آن خدا است به هر سو که رو کنید همان جا رو به خدا است خدا محیط و دانا است».

2. «... إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ...».(نجم/32)

«آمرزش پروردگار تو وسیع است، او به شما آنگاه که شما را از زمین آفرید آگاه تر است».

«واسع» از «وسع» گرفته شده که خلاف «ضیق» و تنگى است، قطعاً مقصود واقعى از «سعه» و «ضیق» با توجه به متعلق روشن مى شود، در آیه نخست چون یادآور مى شود به هر طرف رو کنید آنجا خدا است طبعاً مقصود از واسع احاطه وجودى خدا است، ولى در آیه دوم مقصود گسترش مغفرت الهى است، چنان که در آیات دیگر نیز وسعت ناظر به علم و یا فعل الهى است چنان که مى فرماید:«...وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا».(طه/98): «دانش او به همه چیز احاطه دارد»، «...قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا».(طلاق/12):«از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد».«...رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ...».(اعراف/156):«رحمت من همه چیز را فرا گرفته است»..

پانویس

↑ منشور جاوید-جلد دوم، جعفر سبحانی، صفحه۳۸۴ و ۳۸۵، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف	اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب	بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت	توّاب.
ج	جبّار، جامع.
ح	حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ	خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ	ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر	رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س	سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش	شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص	صمد.
ظ	ظاهر.
ع	عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ	غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف	فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق	قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک	کبیر، کریم، کافی.
ل	لطیف.
م	مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن	نصیر ، نور.
و	وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه	هادی.

[1] منشور جاوید-جلد دوم، جعفر سبحانی، صفحه۳۸۴ و ۳۸۵، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی