اشراف در معانی ارتفاع داشتن، اطّلاع بر چیزی از بلندی، نزدیک شدن وقوع امری، نظارت و مراقبت آمده است. اشراف به مفهوم نخست در باب‌های حج، جهاد، و صلح به کار رفته است و در مفهوم دوم در باب‌های حج، صلح و حدود و از اشراف به مفهوم سوم در باب‌های طهارت، وصیّت، صید و ذباحه، اطعمه و اشربه، حدود و قصاص سخن گفته شده است.
در قصاص جانی، تفاوتی میان مقتولسالم و بیمار نیست. بنابراین، اگر فرد کشته شده، بیمار مشرف بر مرگ هم باشد، قاتل او قصاص می‌شود. البته اگر حالت اشراف به مرگ و زوالحیات مستقرّ وی بر اثرجنایت فرد دیگری جز قاتل باشد، قصاص بر جانی نخست، و دیه بر جانی دوم ثابت می‌شود.
