دباغیدباغی یعنی جدا کردن پشم و چربی از پوست حیوان و تبدیل آن به چرم یا پوست صنعتى. ۱ - تعریفدباغى به عمل جدایی پشم و چربى از پوست حیوان و تبدیل آن به چرم یا پوست صنعتى اطلاق می شود. ۲ - کاربرد دباغی در فقهاز آن در بابهاى طهارت، صلات و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند. ۳ - احکام فقهی دباغیپوست مردار حیوانى که داراى خون جهنده است، بنابر مشهور با دباغى پاک نمى‌شود. ۳.۱ - جواز و عدم جواز استفاده از پوست حیوان حرام گوشت در غیر نمازاستفاده از پوست حیوان حرام گوشتى که تذکیه شده- بنابر قول به تذکیه‌پذیر بودن آن- در غیر نماز جایز است؛ لیکن در اینکه جواز آن مشروط به دباغى است یا نه اختلاف است. اشتراط، به مشهور نسبت داده شده است، اما مشهور متأخران قائل به کراهت استعمال آن بدون دباغى یا استحباب دباغى آن شده‌اند. برخى بین استفاده از آن در مایعات و غیر مایعات تفصیل داده و در صورت اوّل دباغى را شرط دانسته‌اند. بنابر قول به لزوم دباغى، در اینکه منشأ آن توقف طهارت پوست بر دباغى است یا صرف تعبد، اختلاف است. بر عدم جواز دباغى با شى‌ء نجس ادعاى اجماع شده است. ۳.۲ - امامت دباغ در نمازامامت دباغ در نماز براى غیر صنف دباغان مکروه است. ۴ - پانویس۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۵۸۴. |