چرم
چرم، ماده ای طبیعی، بادوام و منعطف است که از دباغی پوست خام جانوران، به‌ویژه گاو به‌دست می‌آید. فرایند دباغی، پوست فسادپذیر را به یک مادهٔ طبیعی پایدار، دایمی و انعطاف‌پذیر برای کاربردهای گوناگون تبدیل می‌کند. چرم در تلفیق با چوب، پایهٔ فناوری باستانیان را شکل می‌داده‌است.
صنعت چرم و صنعت خز با هم متفاوت‌اند. این تفاوت از اهمیت مواد خام مورد استفاده در هر کدام پیداست. مواد خام مورد استفاده در صنعت چرم، محصولات فرعی صنعت گوشت هستند؛ در حالی‌که گوشت ارزش بیش‌تری از پوست دارد. مواد خامی که در صنعت خز به‌کار گرفته می‌شوند، ارزش بیش‌تری از گوشت دارند و به همین خاطر گوشت به عنوان یک محصول جانبی تلقی می‌شود.
تاکسیدرمی امکان استفاده از پوست حیوانات را به انسان می‌دهد، البته مهم‌تر از پوست‌شان، سر و بخشی از پشت آن‌هاست. پوست‌های خام در ساخت چسب و ژلاتین هم کاربرد دارند. چند راه وجود دارد که در نتیجهٔ آن‌ها، پوست جانور به یک مادهٔ انعطاف‌پذیر و محکم به نام چرم تبدیل می‌شود.
از چرم برای ساخت محصولات متنوعی از قبیل: کفش، لباس، کیف، جلد کتاب، مبلمان و… استفاده می‌شود.
چرم می تواند طبیعی و از حیوانات و یا به صورت صنعتی تولید شده باشد.
با توجه پیشرفت تکنولوژی چرم های گیاهی که حاصل فراوری گیاهانی مانند کاکتوس و ذرت بوده اند و در حال حاضر برای طرفداران گیاه خواری طرفدار زیادی پیدا کرده اند. در حاضر در ایران و مکزیک برند هایی مانند چرم کاکتوس مشغول تحقیق و اجرا در این موارد هستند.
کاربرد چرم
چرم، کاربردهای مختلفی دارد. اما استفاده از چرم در ساخت کاپشن، کیف و کفش بیشتر است. کاربردهای چرم:
- پوشاک مانند شلوار، کراوات، دستکش، کت، کاپشن و کفش، کمربند، کیف چرم
- وسایل جانبی مانند کیف، جاکلیدی
بازار جهانی پوست و چرم
بحران اقتصادی اواخر دهه ۲۰۰۰ تأثیر زیادی بر روی بازارهای جهانی پوست و چرم داشته‌است. از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ میزان تولید به دلیل بحران اقتصادی در حدود ۰٫۵٪ و قیمت‌ها تا ۳۰٪ افت داشته‌اند. از سال ۲۰۱۲ قیمت‌ها ثابت شده و با رشدی که در سال‌های پس از بحران داشته، قیمت‌ها به بالای دوران قبل از بحران رسیده‌است.
در سال ۲۰۱۷ حجم بازار جهانی کالاهای چرمی ۴۱۴٫۰ میلیارد دلار ارزیابی شده‌است و پیش‌بینی می‌شود این بازار در سال ۲۰۲۵ به ۶۲۹٫۶۵ میلیارد دلار برسد.
مسائل زیست‌محیطی
در سال ۲۰۰۹ شرکت نایک و تیمبرلند خرید چرم از بخش‌های جنگل‌زدایی شدهٔ جنگل‌های آمازون را متوقف کردند. این عمل تنها چند هفته پس از گزارش سازمان صلح سبز صورت گرفت که نشان می‌داد گله‌های دام‌داری‌های منطقهٔ آمازون باعث تخریب جنگل‌های آمازون می‌شوند.
رنگ آمیزی چرم
چرم در دنیا به دو شیوه کلی تولید می‌شود؛ یا با استفاده از مواد کرومی، یا با استفاده از مواد گیاهی (وجیتال).
در روش نخست (کرومی)، فضاهای بین‌سلولی سطح پوست خام با استفاده از مواد شیمیایی کرومی رنگ‌دهی می‌شود. شیوه استفاده از مواد کرومی از شیوه‌های سنتی تولید چرم است و تا سال‌های اخیر، عمده چرم تولیدی جهان با همین روش تولید می‌شد. اما امروزه در اروپا و آمریکا نه تنها استفاده از این روش ممنوع شده‌است، بلکه محصولات چرمی‌ای که با چرم‌های کرومی تولیدشده‌اند، اجازه حضور در بازار این کشورها را پیدا نمی‌کنند و عمدتاً برای مصرف در کشورهای جهان سوم تولید می‌شوند.
کروم یک فلز سنگین است که هم به محیط زیست و هم به سلامت انسان آسیب می‌رساند؛ این آسیب‌رسانی سبب شده‌است طی سال‌های اخیر، دولت‌های کشورهای پیشرفته تولیدکنندگان چرم و محصولات چرمی را به استفاده از مواد گیاهی برای تولید چرم و محصولات چرمی تشویق کنند. این در حالی است که در ایران، در خصوص آسیب‌رسانی و مضرات چرم‌های کرومی اطلاع‌رسانی صحیحی انجام نشده و قانونی نیز برای محدود کردن استفاده از این نوع چرم وجود ندارد.
تاریخچه چرم در ایران
به هنر چرم‌سازی سنتی در ایران سراجی می‌گویند، از این هنر در تولید انواع کیف، کفش، کمربند، زیورآلات، زین اسب و حتی تزیین صندوق‌های قدیمی در ایام گذشته استفاده می‌شده و از قدیم به اشخاصی که به این کار مشغول بودند، سراج می گفتند.
در ایران نوشته‌هایی مربوط به پس از حملهٔ مغول، از خواجه رشید الدین، نشان‌گر آنست که تجارت چرم و پوست در ایران پررونق بوده‌است، این اسناد گواه شهرت برخی شهرها مانند تبریز و شیراز در این دوره است. در دورهٔ قاجار، همدان مرکز مهم تولید نوعی چرم، معروف به «چرم همدانی» بوده‌است، که از پوست گوسفند تهیه می‌شد. در سال ۱۲۶۷ از جمله کارهایی که امیر کبیر به نمایشگاهی در لندن فرستاد، پوست بوده‌است. به علاوه در این دوره صادرات پوست و چرم، از اغلب شهرهای ایران به روسیه و عثمانی و هند رونق بسیار داشت. علاوه بر همدان، شهرهای تبریز و اصفهان نیز در تولید و صادرات چرم سهم به‌سزایی داشته‌اند. اولین کارخانه چرم سازی ایران در سال ۱۳۰۸ شمسی در شهر تبریز بنا شد و پس از آن در همدان، تهران و اصفهان نیز کارخانه‌هایی تأسیس شد.
در سال ۱۳۱۱ نخستین کارخانه ماشینی و مدرن چرم سازی در همدان توسط اردشیر یگانگی بنیان گذاشته شد. تاریخ فعالیت واقعی صنعت چرم سازی در ایران را باید از تاریخ فعالیت صنعت چرم در همدان محاسبه کرد. از آن پس این صنعت به تدریج در کشور توسعه یافت به گونه‌ای که تعداد کارخانه‌های چرم سازی از یک کارخانه در سال ۱۳۱۱ به ۲۲ کارخانه در سال ۱۳۲۲ افزایش یافت.
جستارهای وابسته
- چرم مصنوعی
- خرده فرهنگ چرم
منابع
- ↑ «World Statistical Compendium for raw hides and skins leather and leather footwear 1993-2012» (PDF). ۲۰۱۳.
- ↑ "Leather Goods Market Size & Share | Global Industry Report, 2019-2025". www.grandviewresearch.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-08.
- ↑ "Leather Goods Market Size Worth $629.65 Billion By 2025 | CAGR 5.4%". www.grandviewresearch.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-08.
- ↑ "Amazon rain forest". Thedailygreen.com. 2009-07-29. Archived from the original on 24 June 2011. Retrieved 2009-10-04.
- ↑ چرم گیاهی چیست؟، متن اضافی.
- ↑ «سراجی، هنری اصیل و قدیمی اما مهجور و ناشناخته». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۵-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۵.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۷ آوریل ۲۰۱۴.
- ↑ «رکود صنعت چرم در همدان شهر دباغ خانه‌ها». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۶ دی ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۵.
- ↑ دکتر ربیعی. «کتاب جغرافیای مفصل ایران». دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۵.