فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)

حِلیه‌نویسی شامل برخی از اسم‌ها و لقب‌های پیامبر(ص): محمود، احمد، حمید، ماحٍ و حامد. اثر سیروان برزنجی. حلیه‌نویسی نوعی قطعه‌نویسی است که در آن اوصاف پیامبر(ص) و گاه امام علی(ع) خطاطی می‌شود.

فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص) مجموعه لقب‌ها و کنیه‌هایی است که در قرآن، روایات و منابع شیعه و اهل سنت برای اشاره به پیامبر اسلام استفاده شده است. احمد، محمد، محمود و مصطفی از نام‌های پیامبر(ص) و ابوالقاسم کنیه مشهور او است.

علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار به‌نقل از مناقب ابن شهرآشوب، چهارصد اسم و لقب پیامبر(ص) را که در قرآن ذکر شده آورده است. تک‌نگاری‌هایی در این موضوع نوشته شده که در برخی از آنها بیش از هزار لقب و صفت برای پیامبر(ص) ذکر شده است.

کنیه‌ها

بنا بر آنچه در کتاب‌های شیعه و سنی آمده، کنیه‌های پیامبر(ص) به این شرح است:

کنیهمعنا
ابوالقاسمپدر قاسم. پیامبر پس از تولد فرزند اولش، قاسم، به این کنیه مشهور شد. همچنین گفته شده اَبُوالقاسم به این جهت است که پیامبر(ص) تقسیم‌کننده بهشت است. و نیز چون پیامبر پدر همه است و پدر امام علی(ع) هم به شمار می‌رود (که او خود تقسیم‌کننده بهشت و دوزخ است (قسیم الجنة والنار))، فلذا پدرِ قاسم (ابوالقاسم) است.
اَبُو اِبراهیمپدر ابراهیم
اَبُو الْاَرامِلپدر بیوه‌زنان. پیامبر در تورات به این کنیه نامیده شده است. این لقب به حمایت پیامبر از بیوه‌زنان مانند پدری مهربان اشاره دارد.
اَبُو الْاُمَّةپدر امت
اَبُو الدُّرَّتَیْنپدر دو مروارید. مراد از دو مروارید حسنین(ع) دانسته شده‌اند.
اَبُو الرَّیْحانَتَیْنپدر دو ریحانه. مراد از دو ریحانه حسنین(ع) دانسته شده است. ریحانه به معنای هر گیاه خوشبویی است.
اَبُو السِّبْطَیْنپدر دو سِبْط. بر اساس حدیث منظور از سبطین حسنین(ع) هستند. سبط را به معنای طائفه و امت دانسته‌اند. احتمال داده شده مراد این است که نسل پیامبر از حسنین منشعب می‌شود.
اَبُو الطّاهرپدر طاهر. مراد از طاهر را عبدالله فرزند پیامبر دانسته‌اند که گفته شده ملقب به طیب و طاهر بود.
اَبُو الْمَساکینپدر مسکین‌ها
اَبُو النّورِ وَ الْاِشْراقپدر نور و تابندگی. مراد از نور و اشراق را فاطمه(س) دختر وی، علم یا ایمان دانسته‌اند.

القاب

بنا بر آنچه در کتاب‌های شیعه و سنی آمده، برخی از لقب‌ها و صفت‌های پیامبر(ص) بر اساس قرآن و روایات به این شرح است:

لقبمعنا
آخِرٌ فِی الْبِعْثَةآخرین پیامبری که مبعوث شد.
الآمِرکسی که به دستورهای الهی فرمان می‌دهد.
أَفْصَحُ الْعَرَبفصیح‌ترین عرب‌زبان
اِبْنُ بَطْحَا وَ مَکَّةفرزند بطحا و مکه
ابْنُ الذَّبِیحَیْنفرزند دو قربانی‌شده برای خدا(آماده برای قربانی در راه خدا) (اسماعیل و عبدالله)
ابْنُ الْعَوَاتِکفرزند عاتکه‌ها (در میان جدّه‌های پیامبر سه زن به نام عاتکه وجود داشت که از قبیله سُلَیم بودند. بر اساس روایتی، پیامبر هنگام ضربه‌زدن با شمشیر در یکی از جنگ‌ها خود را به این نام خواند. دلیل آن را، شجاعت قبیله سلیم دانسته‌اند.)
ابْنُ الْفَوَاطِمفرزند فاطمه‌ها. بر اساس کتاب تاریخ یعقوبی، منظور چهار فاطمه از جده‌های پیامبر هستند.
اُذُنُ خَیْربهترین شنونده. اشاره به آیه اُذُن.
اَلرَّؤوفرئوف و مهربان
اَلرَّسُولفرستاده خدا
اَلرَّسُولُ الْمُسَدَّدفرستاده تأییدشده الهی
اَلْمُدَّثِّرجامه خواب به خود پیچیده و در بستر آرمیده. اشاره به آیه اول سوره مدثر.
اَلْمُزَّمِّلجامه به خود پیچیده. اشاره به آیه اول سوره مزمل
اَلإِمَامامام و پیشوای مردم
اِمَامُ الْمُتَّقِینامام و پیشوای اهل تقوا
اُمِّیّدرس‌ناخوانده
اَمینامین و امانتدار
اَلْأَمِینُ الْمُنْتَخَبامانتدار برگزیده
اَلْاَوُلیٰشایسته‌تر نسبت به مؤمنان از خودشان.
اَلْبَشَربشر به معنای انسان. دلیل ملقب شدن او به بشر را این دانسته‌اند که محمد(ص) بزرگترین بشر است.
بُشْرَی عِیسَیآن که عیسی(ع) بشارت ظهورش را داده
اَلْبَشِیربشارت‌دهنده
اَلتَّقِیّباتقوا و خودنگهدار
ثَانِی اثْنَیْناین لقب از آیه لا تَحْزَنْ گرفته شده و به معنای دومی از دو نفری است که در جریان هجرت، در غار ثور پنهان شدند.
اَلْحاشِرکسی که مردم به دنبال او محشور می‌شوند.
اَلْحامِدکسی که خدا را ستایش می‌کند.
حَامِلُ الْهِراوَةحمل‌کننده عصا. برپایه روایتی از پیامبر(ص)، استفاده از عصا از سنت‌های پیامبران است.
حَبِیبُ اللَّهحبیب و دوست خدا
اَلْحَبِیبُ الْمُنْتَجَبدوست برگزیده
اَلْحَکِیمحکیم
حَقٌّ مُبینحقّ آشکارکننده
حِرْزُ الاُمِّیَّینپناه درس‌ناخوانده‌ها. گفته شده در تورات از او این‌گونه نام برده شده است.
اَلْحَنیفروی‌گردان از باطل و ثابت‌قدم در اسلام
اَلْخاتَمختم‌کننده؛ آخرین پیامبر
خَاتَمُ الْأَنْبِیَاءآخرین پیامبر
خَاتَمُ النُّبُوَّةپایان‌دهنده نبوت
خَاتَمُ النَّبِیِّینآخرینِ پیامبران
خَلْقُ اللَّهآفریده خدا
خَلِیفَةُ اللَّهِ فِی الْأَرْضخلیفه و جانشین خدا در زمین
خَلیلُ اللهدوستدار خدا
خَیْرُ الْبَرِیَّةبرترین آفریده خدا
خَیْرُ الْبَشَربرترین انسان
خِیَرَةُ اللَّهبرگزیده خدا
الدَّاعِیدعوت‌کننده مردم به سوی خدا
دافِعُ جَیْشاتِ الاَباطیلدفع‎‌کننده غوغا و جوش و خروش باطل
دَعْوَةٌ إِبْرَاهِیمَدعای مستجاب ابراهیم. اشاره به دعای ابراهیم در آیه ابتلای ابراهیم
اَلذِّکْریاد خدا؛ کسی که انسان را به یاد خدا می‌اندازد.
اَلرَّافِعرفعت‌بخش؛ پیشرفت‌آفرین
رَاکِبُ الْجَمَلکسی که بر شتر سوار می‌شود. (در تورات دو پیامبر پس از موسی با وصف «کسی که بر الاغ سوار می‌شود» و «کسی که بر شتر سوار می‌شود» معرفی شده‌اند، که مراد از پیامبر نخست عیسی و پیامبر دوم محمد دانسته شده است. گفته شده با این وصف منطقه ظهور آخرین پیامبر (حجاز)، به یهودیان معرفی شده است؛ زیرا مردم آن معمولاً برای جابه‌جایی از شتر استفاده می‌کردند.
الرَّحْمَةمهربانی و رحمت
رَحْمَةُ الْعالَمِینمهر و رحمت برای جهانیان
رَحْمَةٌ لِلْعالَمینمهربانی برای جهانیان
اَلرَّحِیممهربان
رَسولُ رَبِّ الْعالَمینفرستاده پروردگار جهانیان
رَسولُ الرَّحْمَةفرستاده مهربانی. گفته شده دلیل ملقب شدن او به این لقب این است که رسالت پیامبر(ص) در حقیقت رحمت و مهربانی است.
رَسُولُ الْحَمَّادِینفرستاده خدا که امتش بسیار اهل حمد هستند و همواره خدا را می‌ستایند.
رَسولُ اللهفرستاده خدا
روحُ الْحَقگفته شده معنای عربی «الغار قلیطا» نام پیامبر در انجیل است. معنای جدا کردن بین حق و باطل نیز برای آن ذکر شده است.
زَیْنُ الْقِیَامَةِ وَ نُورُهَا وَ تَاجُهَازینت، نور و تاج قیامت
اَلسّائِحروزه‌دار
اَلسّابِقبه معنای کسی است که جلوتر از همه می‌رود و دیگران پشت سر او و تابع او هستند. همچنین اشاره به «اَلسّابِقون» در آیه ده سوره قیامت نیز دانسته شده است.
اَلسِّرَاجچراغ، چراغ هدایت
سِراجٌ مُنیرچراغ نورافشان
سَیِّدُ الْمُرْسَلِینآقا و سرور همه فرستادگان خدا
اَلسَّیِّدآقا و سرور
سَیِّدُ وُلْدِ آدَمآقای همه فرزندان آدم
اَلشّافِعشفاعت‌کننده
اَلشّاهِدگواه، گواهی‌دهنده روز قیامت
اَلشَّفیعشفاعتگر
شَفیعُ المُذْنِبینشفاعتگر گناهکاران
شَفِیعُ مَنْ فِی الدَّارَیْنشفاعت‌کننده همه اهل دنیا و آخرت
اَلشَّمْسخورشید
شَمْسٌ بَیْنَ الْقَمَرَیْنآفتابی میان دو ماه
اَلشَّهِیدشهید و شاهد، گواه
اَلصَّاحِبیار، یاور و همنشین
صاحِبُ الْجَبِینِ الْأَزْهَردارای درخشنده‌ترین پیشانی
صاحِبُ التَّاجِ وَ الْمِغْفَردارای تاج و کلاه‌خود، شجاع و دلاور، مرد میدان مبارزه با دشمنان
صاحِبُ الْحَسَبِ الْأَطْهَردارای پاکترین اصل و گوهر و حَسَب و نَسَب
صاحِبُ الْخَدِّ الْأَقْمَردرخشان رُخساره
صاحِبُ الْخُطْبَةِ وَ الْمِنْبَردارای خطبه و منبر؛ سخنور
صاحِبُ الدِّینِ الْأَظْهَردارای دین و آیین برتر و آشکارتر؛ کسی که برترین دین را از سوی خدا برای مردم آورده است.
صاحِبُ اللِّوَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةپرچمدار روز قیامت
صاحِبُ الْمَلْحَمَةحماسه‌آفرین
صاحِبُ النَّسَبِ الْأَشْهَردارای مشهورترین نسب؛ اصیل؛ کسی که اصالت خانوادگیِ هیچ شخصی از او شناخته‌شده‌تر نیست.
صاحِبُ الْوَجْهِ الْأَنْوَردارای چهره‌ای نورانی‌تر
صاحِبُ الوَقارِ وَ السَّکینهآرام و باوقار
صاحِبُ المَقامِ الْمَحموددارای جایگاهی پسندیده؛ کسی که در نزد خدا مقام محمود دارد.
اَلصّادقصادق و راستگو
اَلصِّدْقراستگو؛ مجسمه راستگویی
اَلصِّراطُ الْمُسْتَقیمصراط مستقیم؛ راه راست
صَفِیُّ اللَّهبرگزیده خدا
الصَّفِیُّ الْمُقََرَّببرگزیده‌ای که مقرّب درگاه الهی است.
اَلضَّحوکبسیار خندان
اَلطّاهرپاک
طٰهٰیکی از حروف مقطعه قرآن، که بر اساس روایت، از اسماء پیامبر(ص) و به معنای «یا طالِبُ الْحَقِّ الْهادی اِلَیْه؛ ترجمه: ای طلب‌کننده حق و هدایت‌کننده به سمت آن» است.
اَلطَّیِّبپاک و پاکیزه
اَلظّاهرآشکار
اَلْعابدپرستش‌گر؛ عبادت‌کننده
اَلْعاقبکسی که پس از او پیامبری نیست.
اَلْعَامِلاهل عمل؛ کاری و فعال
اَلْعَبْدبنده؛ بنده خدا
عَبْدُ اللَّهبنده خدا
اَلْعَبْدُ الْمُؤَیَّدبنده تأییدشده، بنده‌ای که خدا او را تأیید کرده و پذیرفته است.
اَلْعُرْوَةْ الْوُثْقیٰاستوارترین دستگیره؛ محکم‌ترین دستاویز
اَلْعَطوفمهربان و بخشنده
اَلْعَلِیّبرتر؛ بلندمرتبه
اَلْغَوْثفریادرس
اَلْغَیْثباران؛ او را باران نامیده‌اند چراکه سخاوتمند و بخشنده است.
فاروقجداکننده بین حق و باطل
اَلْفَتّاحبسیار فتح‌کننده و پیروز
اَلْفاتحگشاینده؛ پیروزی‌آفرین
قائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینپیشوای انسان‌های بی‌نظیر
قابِلُ الْهَدِیَّةهدیه‌پذیر
قاسِمتقسیم‌کننده
اَلْقتّالکسی که دشمنان متجاوز را نابود می‌کند.
اَلْقُثَمدو معنای «جامع و کامل» و «بسیار بخشنده» برای آن ذکر شده است.
قَدَمُ صِدْقخوش‌نام؛ دارای سابقه نیک؛ خوش‌سابقه
اَلْقَمَرماه
اَلْقَسْمکسی که هدیه و مانند آن میان مردم تقسیم می‌کند.
اَلْکافیکسی که برای فرد کافی است و او را از دیگران بی‌نیاز می‌کند.
اَلْکَرِیمشریف و بزرگوار
اَلْماحیکسی که خدا به واسطه او کفر را محو کرد.
مَأْمُونصالح و نیکوکار و مورد اطمینان؛ کسی که مردم خودشان را از آزار او در امان می‌دانند.
اَلْمُؤْمِنمؤمن؛ کسی که براستی به خدا ایمان آورده است.
اَلْمُبَارَکمبارک؛ بابرکت؛ سرشار از خیر و فزونی
مُبارَکُ الْاَمرکسی که به دستورهای مبارک و خیر فرمان می‌دهد.
اَلْمُبَشِّربشارت‌دهنده
اَلْمُبَیِّنروشنگر و تبیین‌کننده
اَلْمُتَبَسّمکسی که لبخند می‌زند وچهره خندان وغیر عبوس دارد.
اَلْمُتَوَکِّلتوکل‌کننده بر خدا
اَلْمُجْتَبیٰبرگزیده و انتخاب شده
اَلْمُجِیرپناه‌دهنده
اَلْمُحَرِّمحرام‌کننده آنچه خدا حرام کرده است
مُحَرِّمُ الْمَیْتَةحرام‌کننده مردار و پلیدی‌ها
مُحَرِّمُ الْخَبَائِثحرام‌کننده خبیث‌ها و ناپاکی‌ها
اَلْمُحَلِّلحلال‌کننده
مُحَلِّلُ الطَّیِّبَاتحلال‌کننده پاک و پاکیزه‌ها
مُحْیِ السُّنَّةزنده‌کننده و احیاگر سنت
اَلْمُخْتاربرگزیده؛ کسی که خدا او را انتخاب کرده است.
اَلْمُذَکِّریادآور؛ کسی که انسان را به یاد خدا و آخرت می‌اندازد.
اَلْمُرْسَلُفرستاده شده؛ فرستاده خدا
اَلْمُزَکّیکسی که امتش را از شرک و بت‌پرستی پاک کرد.
اَلْمُشَفَّعشفاعت‌پذیرفته؛ کسی که شفاعتش را خدا می‌پذیرد.
اَلْمُصَدِّقتصدیق‌کننده؛ پیامبری که پیامبران آسمانی قبلی را تصدیق کرد.
اَلْمُصْلِحاصلاح‌گر
اَلْمُطاعاطاعت‌شده؛ کسی که مردم فرمان او را می‌پذیرند.
اَلْمُعَلِّمآموزگار انسان‌ها
اَلْمُعَلَّیکسی که از دیگران برتر است.
مِفْتَاحُ الْجَنَّةکلید بهشت
اَلمُقْتَرِبنزدیک شده به خدا (اشاره به حدیث «ثُمَّ دنا فَتَدَلّی، فکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَو اَدْنی، دنواً وَ اقْتِراباً مِنَ الْعَلیِّ الْاَعْلی؛ سپس پیامبر(ص) [در شب معراج] نزدیک و نزدیک‌تر شد، پس نسبت به مقام قرب خدای بلندمرتبه، به اندازه دو کمان یا کمتر نزدیک شد)
اَلْمُقَفِّیآخرین پیامبر؛ پیامبری که بعد از همه پیامبران آمده است و پیامبری بعد از او نخواهد آمد.
اَلْمَکینکسی که نزد خدا جایگاه بلندی دارد.
اَلْمُنْذِربیم‌دهنده؛ کسی که هشدار می‌دهد و مردم را از عذاب آخرت می‌ترساند.
اَلْمَنْصُورپیروز؛ یاری‌شده
اَلْمُنِیرروشن‌گر
اَلْمُوَجَّهدارنده منزلت
اَلْموقِفبر اساس روایت، به معنای کسی که در روز قیامت مردم را نزد خدا متوقف کرده و نگه می‌دارد.
اَلْمُهَاجِرمهاجر؛ مهاجرت‌کننده به سوی خدا
اَلْمُهْداةهدیه‌شده
اَلْمُهَیْمِنغالب و مقتدر
اَلنّاشِرنشردهنده اسلام
اَلنّاصِحنیکوکار و درستکار
اَلنَّاهِینهی‌کننده؛ بازدارنده
اَلنَّبیپیامبر
اَلنَّبِیُّ الْأُمِّیّپیامبر درس‌ناخوانده
نَبِیُّ التَّوْبَةپیامبر توبه و بازگشت به خدا
نَبِیُّ الرَّحْمَةپیام‌آور مهرورزی و مهربانی
نَبِیُّ الْمَلْحَمَةپیام‌آور حماسه‌آفرین یا پیامبر صلاح و دوستی
النَّبِیُّ الْمُهَذَّبپیامبر مهذب و پیراسته
اَلنَّجْمستاره
اَلنَّجْمُ الثّاقِبستاره درخشانی که تاریکی‌ها را می‌شکافد.
نَجِیُّ اللهنجواکننده با خدا
اَلنَّذِیربیم‌دهنده؛ هشداردهنده
اَلنِّعْمَةنعمت
نِعْمَةُ اللَّهنعمت خدا
اَلنَّقیبسرپرست
اَلنُّورنور
نوناز حروف مقطعه قرآن که بر اساس برخی روایات، اسمی از اسم‌های پیامبر است. برخی مراد از آن را «ناقل العلم؛ ترجمه: انتقال‌دهنده علم» دانسته‌اند.
اَلْواضِعُکسی که جاهلیت و تکلفات بی‌جا را از بین می‌برد.
واضِعُ الْاِصْرِ وَ الْاَغْلَالآزادی‌بخش؛ کسی که زنجیرها را می‌شکند و دشواری‌ها را آسان می‌سازد.
اَلْوَفیّانسان کاملی که به پیمان خود وفا می‌کند.
اَلْهَادیهدایتگر
هَدِیَّةُ اللههدیه خدا
یٰسیاسین. از حروف مقطعه قرآن، که بر اساس روایت، اسمی از اسم‌های پیامبر و به معنای «یا أَیُّهَا السَّامِعُ لِلْوَحْی‏؛ ترجمه: ای شنونده وحی» است.

تک‌نگاری

برخی از کتاب‌هایی که با موضوع القاب پیامبر(ص) نوشته شده چنین است:

  • القابُ الرَّسول و عِتْرَتِه، منتسب به قطب راوندی، مُحَدِّث شیعه، که ضمن کتاب مجموعة نفیسة فی تاریخ الائمة در سال ۱۴۲۲ق به چاپ رسیده است.
  • اسماءُ الرَّسولِ المُصطفی و القابُهُ و کُناهُ و صفاتُه، نوشته عباس تبریزیان، در سه جلد شامل هزار اسم، لقب، کنیه و صفت پیامبر(ص) است و به ترتیب حروف الفباء تنظیم و شرح شده است. این اثر در بیروت، توسط دار الاثر در سال ۱۴۲۳ق منتشر شده است.
  • اَسماءُ النَّبی لُغَةً و اِصْطِلاحاً نوشته محمدعارف نعیمی، دارای بیش از هزار اسم پیامبر همراه با شرح و اَسماءُ النَّبی فِی الْقرآنِ وَ السُّنَّه، نوشته عاطف قاسم امین ملیجی، شامل ۲۹ نام مشهور پیامبر(ص) همراه با شرح از دیگر کتاب‌ها با این موضوع است.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «»، حروفیات.
  2. محمدی‌پارسا، «بررسی جایگاه تاریخی و عرفانی امام علی(ع) در هنر خوشنویسی اسلامی»، ص۹۱ و ۹۲.
  3. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۴۷.
  4. مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۱۶، ص۱۰۱–۱۰۷.
  5. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  6. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  7. شیخ صدوق،معاني‌الأخبار،ج۱، ص۵۲
  8. بعلی، المطلع علی الفاظ المقنع، ۱۴۲۳ق، ص۵۱۰.
  9. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  10. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  11. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۳۱.
  12. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۴۷.
  13. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  14. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۵۰.
  15. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  16. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۵۱.
  17. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  18. ابن شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۸۳.
  19. طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۵۱.
  20. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  21. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۵۲.
  22. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  23. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۵۷.
  24. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۵۷.
  25. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  26. ابن سید الناس، عیون الاثر،۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  27. نعیمی، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، ۲۰۰۶م، ج۱، ص۸۰.
  28. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  29. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  30. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  31. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  32. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۳۱.
  33. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۳۱.
  34. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  35. یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۲۲.
  36. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  37. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  38. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  39. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  40. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  41. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  42. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  43. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  44. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  45. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  46. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  47. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۳۷.
  48. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۳۷.
  49. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۴۰.
  50. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۴۵.
  51. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  52. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  53. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  54. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  55. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۴۲.
  56. بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۸۵.
  57. بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۸۵.
  58. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۴۵.
  59. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  60. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۲۲.
  61. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  62. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  63. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  64. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  65. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  66. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  67. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۵۲.
  68. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  69. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  70. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  71. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  72. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  73. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  74. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۵۵.
  75. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۲۳.
  76. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  77. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  78. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  79. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  80. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۶۹.
  81. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۶۹.
  82. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  83. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  84. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  85. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  86. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱۵ و ۱۱۶.
  87. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  88. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  89. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  90. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  91. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  92. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  93. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۴۳.
  94. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  95. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۶.
  96. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  97. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  98. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  99. شیخ حر عاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۲۱۰.
  100. طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۳۷۶.
  101. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۷۷.
  102. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۷۷.
  103. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۷۷.
  104. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  105. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  106. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  107. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۷.
  108. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  109. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  110. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  111. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  112. ابن ابی‌الثلج، مجموعة نفیسة فی تاریخ الائمة(ع)، ۱۴۲۲ق، ص۱۵۵.
  113. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  114. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۷.
  115. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  116. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  117. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  118. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  119. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  120. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  121. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  122. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  123. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  124. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  125. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  126. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  127. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  128. کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۷۱۸.
  129. ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۶۲.
  130. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  131. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  132. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  133. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  134. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  135. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  136. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۷.
  137. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  138. شیخ صدوق، معانی االخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۲.
  139. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  140. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  141. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۷.
  142. بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۸۵.
  143. بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۸۵.
  144. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  145. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  146. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  147. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  148. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  149. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۷.
  150. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  151. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  152. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  153. صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۹۳.
  154. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  155. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  156. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  157. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  158. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  159. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  160. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  161. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  162. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۹۴ و ۹۵.
  163. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  164. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  165. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۶۷
  166. نعیمی، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۴۵۲.
  167. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۶۷.
  168. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  169. بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۸۵.
  170. بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۱۸۵.
  171. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  172. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  173. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  174. نعیمی، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، ۲۰۰۶م، ج۱، ص۴۵۱.
  175. نعیمی، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، ۲۰۰۶م، ج۱، ص۴۵۱.
  176. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  177. ابن سید الناس، عیون الاثر، ج۲، ص۳۸۲.
  178. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  179. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  180. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  181. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  182. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  183. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰.
  184. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  185. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  186. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  187. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  188. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  189. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  190. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  191. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۷۰.
  192. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۷۰.
  193. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  194. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  195. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  196. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  197. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  198. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  199. نعیمی، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۶۰۸.
  200. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  201. ابن شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۱.
  202. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۲۹۸.
  203. ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۸۴.
  204. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۷۲.
  205. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۷۱.
  206. ابن سید الناس، عیون الاثر،۱۴۱۴ق ج۲، ص۳۸۲.
  207. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  208. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  209. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۳۵۰.
  210. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۳۵۵.
  211. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۳۵۶.
  212. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  213. قسطلانی، االمواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  214. فیومی، المصباح المنیر، ذیل واژه هدی، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۶۳۶.
  215. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  216. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  217. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۷۳.
  218. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  219. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  220. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  221. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  222. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  223. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  224. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  225. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  226. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  227. زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  228. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  229. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  230. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۸.
  231. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۲.
  232. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  233. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  234. بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۴۵۴.
  235. بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۴۵۴.
  236. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۴۴۶.
  237. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲.
  238. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۳.
  239. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۹.
  240. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۷۴.
  241. ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۸۲؛ زرندی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.
  242. قسطلانی، المواهب اللدنیه، المکتبة التوفیقیه، ج۱، ص۴۴۹.
  243. شیخ صدوق، معانی االخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۲.
  244. شیخ صدوق، معانی االخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۲.
  245. ابن ابی‌الثلج، مجموعة نفیسة فی تاریخ الائمه(ع)، ۱۴۲۲ق، ص۱۵۱.
  246. تبریزیان، اسماء الرسول المصطفی و القابه و کناه و صفاته، ۱۴۲۳ق.
  247. نعیمی، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، ۲۰۰۶م.
  248. ملیجی، اسماء النبی فی القرآن و السنه، ۱۴۱۹ق، ص۶.

منابع

  • ابن ابی‌الثلج، محمد بن احمد و دیگران، مجموعة نفیسة فی تاریخ الأئمة(ع) من آثار القدماء من علماء الإمامیة الثقات، بیروت، دار القاریء، ۱۴۲۲ق.
  • ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، به تحقیق محمد عبد القادر عطا، بیروت، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م.
  • ابن سید الناس، عیون الاثر، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۴ق.
  • ابن شاذان، شاذان بن جبرئیل، قم، رضی، ۱۳۶۳ش.
  • ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
  • ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، به تحقیق و تصحیح جواد قیومی اصفهانی، قم‏، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‏، ۱۴۱۹ق.
  • بحرانی، سید هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، تحقیق و تصحیح قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثه، قم، مؤسسة بعثه، ۱۳۷۴ش.
  • بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، به تحقیق محمد فؤاد عبد الباقی، بیروت، دار طوق النجاة، ۱۴۲۲ق.
  • بعلی، محمد بن ابی‌الفتح، المطلع علی الفاظ المقنع، به تحقیق محمود الارناؤوط و یاسین‌محمود خطیب، بی‌جا، مکتبة السوادی للتوزیع، ۱۴۲۳ق.
  • تبریزیان، عباس، اسماء الرسول المصطفی و القابه و کناه و صفاته، با تلاش هاشم خاتمی، بیروت، دار الاثر، ۱۴۲۳ق.
  • «»، حروفیات، تاریخ بازدید: ۲۹ مهر ۱۴۰۰ش.
  • زرندی، محمدبن یوسف، نظم درر السمطین، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۵ق.
  • شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، مقدمه سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۵ق.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی‏، معانی الأخبار، تحقیق و تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‏، ۱۴۰۳ق.
  • صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی والرشاد فی سیرة خیر العباد، وذکر فضائله وأعلام نبوته وأفعاله وأحواله فی المبدأ والمعاد، به تحقیق عادل أحمد عبد الموجود وعلی محمد معوض، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م.
  • طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، به تحقیق و تصحیح مؤسسه آل البیت، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۷ق.
  • طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، به تحقیق و تصحیح احمد حسینی اشکوری، تهران، مرتضوی، ۱۳۷۵ش.
  • فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، قم، مؤسسة دار الهجره، ۱۴۱۴ق.
  • قسطلانی، احمد بن محمد، المواهب اللدنیة بالمنح المحمدیة، القاهرة، المکتبة التوفیقیة، بی‌تا.
  • کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح جنة الامان الواقیه و جنة الایمان الباقیه، قم، دار الرضی، ۱۴۰۵ق.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تهران، اسلامیه، ۱۳۶۳ش.
  • محمدی‌پارسا، عبدالله، «»، در الهیات هنر، شماره ۱۱، زمستان ۱۳۹۶ش.
  • ملیجی، عاطف قاسم امین، اسماء النبی فی القرآن و السنه، به اشراف سالم محمود، قاهره، عام الفکر، ۱۴۱۹ق.
  • نعیمی، محمدعارف، اسماء النبی لغةً و اصطلاحاً، اشراف خالق داد، لاهور، جامعة پنجاب قسم اللغة العربیه، ۲۰۰۶م.
  • یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.