ابوالسبطین

ابوالسِبطَین از کنیه‌های پیامبر(ص) و کنیه‌های امام علی(ع) است.

ابوالسبطین به معنای پدر دو سِبْط است. بر اساس حدیث منظور از سبطین حسنین(ع) هستند. فخرالدین طریحی مفسر و لغت‌شناس شیعه، سبط را به معنای طائفه و امت دانسته‌ است. وی احتمال داده مراد این است که نسل پیامبر(ص) از حسنین منشعب می‌شود. این کنیه برای امام علی(ع) نیز به کار می‌رفته است.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
  2. مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.
  3. ابن شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۸۳.
  4. طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۵۱.
  5. مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.

منابع

  • ابن شاذان، شاذان بن جبرئیل، قم، رضی، ۱۳۶۳ش.
  • ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
  • بیومی مهران، محمد، الإمامة واهل البیت، قاهره، دار النهضة العربیة، ۱۹۹۵م.
  • طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، به تحقیق و تصحیح احمد حسینی اشکوری، تهران، مرتضوی، ۱۳۷۵ش.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، ۱۴۰۳ق.