ابوبصیر
اَبوبَصیر عنوان مشترکی است برای چند تن از راویان احادیث از جمله یحیی بن ابی‌القاسم اسدی، لیث بن بَخْتَری مرادی، عبدالله بن محمد اسدی کوفی، یوسف بن حارث و ابوبصیر ثقفی.
ابوبصیر در سند روایات
در برخی از روایات امامیه نام ابوبصیر بدون افزودن هیچ قیدی، در سلسله اسناد قرار گرفته و تنها با کمک گرفتن از قراین خارجی ممکن است هویت راوی را حدس زد؛ البته در تعداد اندکی از اسانید هویت ابوبصیر با قیدی تعیین شده است.
اشتراک عنوان «ابوبصیر» میان یحیی اسدی و لیث مرادی سبب شده است تا بحث و پژوهش در هویت ابوبصیر در اسانید گوناگون در بین محدثان و رجال‌شناسان امامی از سده‌های نخستین مطرح شود.
ابوبصیرها
در منابع رجالی و حدیثی شیعه از یحیی بن ابی‌القاسم اسدی و لیث بن بَخْتَری مرادی و نیز عبدالله بن محمد اسدی کوفی از اصحاب امام باقر(ع) یوسف بن حارث از اصحاب بتری‌مذهب امام باقر(ع) و ابوبصیر ثقفی با عنوان ابوبصیر یاد شده است.
تک‌نگاری
دربارۀ شخصیت رجالی ابوبصیر آثاری تألیف شده است که عبارتند از:
- ترجمه ابی بصیر از محمدمهدی خوانساری (د ۱۲۴۶ق)، که همراه الجوامع الفقهیه در ۱۲۷۶ق چاپ سنگی شده است.
- ترجمه ابی بصیر و تحقیق احواله، از محمدباقر شفتی (د۱۲۶۰ق)، که همراه مجموعه‌ای از رسایل رجالی وی در ۱۳۱۴ق به چاپ رسیده است.
- ترجمه ابی بصیر از محمدهاشم خوانساری (د ۱۳۱۸ق)، همراه مجمع الفوائد در ۱۳۱۷ق چاپ شده است.
- ترجمه ابی بصیر و اسحاق بن عمار، از ابوتراب خوانساری (د ۱۳۴۶ق).
- الرساله المبصره فی احوال ابی بصیر، از محمدتقی شوشتری، چاپ شده به عنوان ملحق درج ۱۱ قاموس الرجالِ مؤلف.
- اسانید ابی بصیر، از موسی شبیری زنجانی که عکس نسخۀ دست‌نویس آن در کتابخانۀ مرکز موجود است.
پانویس
منابع
- آقابزرگ، الذریعه.
- کشی، محمد، معرفه الرجال، اختیار طوسی، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.
- طوسی، محمدبن حسن، رجال، به کوشش محمدصادق بحرالعلوم، نجف، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۱م.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: