سوریه
| |||||
اطلاعات عمومی | |||||
---|---|---|---|---|---|
جمعیت کل | ۱۸.۰۲۸.۰۰۰ نفر | ||||
مساحت | ۱۸۵.۱۸۰ کیلومتر مربع | ||||
پایتخت | دمشق | ||||
شهرهای مهم | حلب | ||||
ادیان(درصد) | اسلام (۸۶ درصد)، مسیحیت (۱۳.۵ درصد) | ||||
اسلام | |||||
پیشینه اسلام | صدر اسلام | ||||
جمعیت مسلمانان | ۱۵.۵۰۰.۰۰۰ نفر | ||||
احزاب و گروههای شیعی | |||||
فرق | اثناعشری، علویان، اسماعیلیه |
سوریه کشوری است در خاورمیانه و پایتخت آن شهر تاریخی دمشق است. این کشور بخشی از سرزمین تاریخی شام است.
موقعیت جغرافیایی
سوریه در جنوب غربی قاره آسیا، کنار دریای مدیترانه و در همسایگی کشورهای ترکیه در شمال، عراق در شرق و جنوب شرقی، اردن در جنوب، فلسطین در جنوب غربی و لبنان در غرب واقع شدهاست. آب و هوای آن در کنارهها و نواحی جنوب غربی معتدل و مرطوب (مدیترانهای)و در سایر نقاط گرم و خشک است.
تاریخچه
سوریه کنونی در گذشته بخش عمدهای از شام بودهاست. سرزمین شام، کشورهای کنونی سوریه، لبنان، فلسطین و اردن را در برمیگرفته است و در حقیقت (الشام والشام) نامی بوده که جغرافیدانان عرب بر منطقهای که از طرفی به دریای روم و بیابان ممتد- از ایله تا فرات - و از طرفی دیگر - از فرات تا مرز روم - محدود میشود نهادهاند.
با تصرف شام در سال سیزده یا شانزده هجری به وسیله سپاه اسلام، فرهنگ این دین جدید بر تمدنهای چندین سده اقوام مذکور غلبه یافت. در قرنهای پنجم و ششم هجری که مقارن با جنگهای صلیبی بود، حکام بسیار مقتدر و دینداری در این کشور بر اریکه سلطنت نشسته و پرچم جهاد علیه صلیبیها و رومیان را برافراشتند. کسانی چون نورالدین محمود زنگی، سلطان صلاح الدین ایوبی، ملک عادل ایوبی، ملک ظاهر بیبرس البندقداری، سیف الدوله حمدانی و... که نه تنها امور جنگی و نظامی را در راس اقدامات خود قرار داده و به ایجاد پایگاههای نظامی، ساخت قلعهها، حفر خندقها و... پرداختند که امروزه وجود صدها اثر تاریخی از آن دوران بیانگر این مدعاست. در قرون بعدی، ممالیک و سرانجام ترکان عثمانی پس از استیلا بر این سرزمین، سیاست پیشگامان خود را تداوم بخشیده و ضمن حفاظت و بازسازی آن آثار اسلامی، به احداث بناهای دیگری نیز پرداختند.
نام کنونی سوریه را فرانسویها پس از فروپاشی عثمانی و مستعمره نمودن این کشور از روی تاریخ کهن این بخش از جهان و آشوریان باستانی بر این سرزمین نهادند.
ادیان و مذاهب
۸۶ درصد جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل میدهند و مسیحیان که ۱۳/۵ درصد جمعیت آن را به خود اختصاص میدهند اقلیت نسبتاً چشمگیری در این کشور هستند. حدود پنج هزار یهودی نیز در دمشق و اطراف آن زندگی میکنند.
شیعه در سوریه
سه طایفه شیعه اثنی عشری، علویان (سوریه) و اسماعیلیه در سوریه سکونت دارند.
شیعیان اثناعشری
شیعیان اثناعشری از دیرباز در سوریه سکونت داشتند و امروزه نیز در بسیاری از مناطق سوریه حضور دارند. نقاط حضور شیعیان در سوریه عبارت است از:
ردیف | استان | منطقه شیعه نشینا |
---|---|---|
۱ | دمشق | زین العابدین(الصالحیه) در غوطه شرقی، جوره و الامین |
۲ | ریف دمشق | ملیحه، کسوه، سیده زینب |
۳ | حلب | مناطقی از شهر حلب، نبل، الزهراء |
۴ | حمص | منطقه بیاضه و عباسیه در شهر حمص، ام العمد، الربوة(دلبوز)، کرم الزیتون |
۵ | ادلب | فوعه،کفریا و معرتمصرین |
۶ | رقه | طبقه و مناطق اطراف مزار عمار یاسر |
۷ | درعا | بصری الشام، نوی و الشیخ مسکین، مزیریب، الکسوه، الحراک |
۸ | لاذقیه | بعضی از مناطق شهر لاذقیه |
۹ | حماه | |
۱۰ | دیر الزور | حطله |
معروفترین عالمان شیعی سوریه عبارتند از سید عبدالله نظام، زهیر قوصان، ادهم الخطیب و نبیل حلباوی(عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت)
شیعیان اسماعیلیمذهب
مرکز اصلی تجمع اسماعیلیان شهر سلمیه در استان حماه است.
علویان
علویان در سوریه به عنوان یکی از گروههای شیعی در کشور سوریه به شمار میروند. به علویان سوریه نصیریه نیز گفته میشود. پیدایش نصیریه به قرن سوم هجری بر میگردد. علویان دارای انشعابات متعددی هستند. برخی از گروههای علوی در طول تاریخ رویکرد غالیانهای را در پیش گرفتند و تعدادی از انشعابات آن به طریقتهای تصوف گرایش پیدا کردند. گروههایی از علویان در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری پس از سفر علمای شیعه از ایران، عراق و لبنان به سوریه و نشر مکتب اهل بیت(ع) در سوریه، رویکرد تشیع اعتدالی را اتخاذ کردند. مرکز سکونت علویان در سوریه در استانهای لاذقیه، حمص، حماه و طرطوس است.
پیوند به بیرون