فیلیپین
فیلیپین، از کشورهای جنوب شرق آسیا است، اسلام در قرن هشتم قمری به این کشور راه یافت، مسلمانان پس از مسیحیان بزرگترین اقلیت دینی فیلیپین را تشکیل می‌دهند. گروهی از مسلمانان به موروها شهرت دارند و بیشتر در میندانائو، سولو و سایر جزایر جنوبی این کشور زندگی می‌کنند.
تشیع پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به این کشور راه یافت. از جمعیت شیعیان این کشور آمار دقیقی در دست نیست، شمار آنان بین ۳۰.۰۰۰ تا ۴۶.۰۰۰ تن و کمتر از یک درصد از جمعیت این کشور تخمین زده می‌شود. منطقه پادانگ کربلا، نماد مقاومت فیلیپینی‌ها است که به مناسبت ایام ماه محرم شماری از شیعیان در آن، برای امام حسین(ع) عزاداری می‌کنند.
اطلاعات عمومی
فیلیپین با ۳۰۰.۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت به صورت جزایری در جنوب شرقی آسیا و در آب‌های اقیانوس آرام واقع شده است. این کشور از شمال غربی با تایوان و چین، از شمال شرقی با ژاپن، از جنوب با اندونزی از جنوب غربی با مالزی، تایلند و سنگاپور همسایه است. پایتخت آن مانیل است. فلیپین به خاطر استعمار اسپانیا در قرن شانزدهم میلادی، به نام فیلیپ دوم به این عنوان معروف گشت و بعدها به خاطر زیبائی خاص، آن را مروارید اقیانوس‌ها نیز گفته‌اند. ۸۱٪ مردم فیلیپین کاتولیک، ۹٪ پروتستان و ۱۰٪ بیشتر مسلمانند.
ورود اسلام
اسلام در ۷۸۲ق-۱۳۸۰م به وسیله جهانگردان و بازرگانان مسلمان عرب، هندی و ایرانی به این کشور راه یافت. در اوایل قرن ۱۴ میلادی تجار عرب، آموزگاران و مبلغان اسلام وارد جزیره مالزی و برنئو شدند. پس از گسترش اسلام در آن نواحی با کمک مردم مالزی به جنوب فیلیپین روی آوردند و با نواحی جنوبی جزیره میندانائو ارتباط برقرار کردند. Sarif Mudum از قضات معروف مالزی به عنوان نخستین پایه‌گذار اسلام در فیلیپین بوده است، وی در ۱۳۸۰ م به جزیره Simunul Sulu رفت و به ترویج دین اسلام پرداخت. دومین نفر از مبلغان اسلام از مسلمانان مالزی Rajha Baginda بود وی در ۱۳۹۰ م به جزیره Sulu رفت و به ترویج اسلام پرداخت. وی در آنجا حکومت کوچک اسلامی تشکیل داد. در ۱۴۵۰ م مسلمان عربستانی به نام ابوبکر (شریف هاشم) به آنجا رفت و با دختر راجا باگیندا ازدواج نمود و حکومت را در دست گرفت، او خود را سلطان خواند و اولین سلطان مسلمان در فیلیپین بود. در همان ابتدای حکومت ابوبکر، دانشمند مسلمان مالزی نژاد دیگری حکومتی اسلامی کوچکی در جزیره میندانائو پایه‌ریزی کرد.
بخشی از مسلمانان جنوب فیلیپین، به موروها شهرت دارند، آنان در حدود ۷ قرن پیش به اسلام گرویدند، مسلمانان در طول قرن‌ها در برابر متجاوزان متحمل خسارات جانی و مالی شده‌اند. سرزمین موروها شامل سه منطقه بزرگ به نام‌های جزایر میندانائو، باسیلان، مجمع الجزایر سولو و جزیره پالاوان است. وسعت کل سرزمین موروها ۱۱۶،۸۹۵ کیلومتر مربع است که بر اثر سیاست‌های استعماری، بیش از دو سوم آن توسط مهاجران مسیحی اشغال شده است.
مسلمانان این کشور بعد از مسیحیان و در میان سایر اقلیت‌های مذهبی بالاترین رقم را تشکیل می‌دهند. بیشتر مسلمانان فیلیپین در میندانائو، سولو و سایر جزایر جنوبی این کشور زندگی می‌کنند.
تاریخ سیاسی مسلمانان
پیش از آمدن مسلمانان و اسپانیائی‌ها به فیلیپین، مردم این کشور به صورت پراکنده زندگی می‌کردند. در ۱۵۲۱م فردیناند ماژلان به فیلیپین رسید، اما توسط بومیان مسلمان کشته شد. ۴۴ سال بعد نیروهای اسپانیائی به رهبری دولگاسپی روانه فیلیپین شدند، و مردم جزایر مرکزی و شمالی را به تبعیت از امپراتوری اسپانیا مجبور کردند اما نتوانستند به جزایر جنوبی مانند میندانائو و سولو که مقر مسلمین بود نفوذ کنند.
در یازدهم آوریل ۱۸۹۹ طی قراردادی که در پاریس منعقد شد، دولت اسپانیا در برابر دریافت مبلغ ۲۰ میلیون دلار، همه فیلیپین را به آمریکا واگذار کرد. این قرارداد درحالی منعقد می‌شد که دولت اسپانیا نواحی مسلمان‌نشین جنوب فیلیپین را در کنترل خود نداشت. در هشتم دسامبر ۱۹۴۱ ژاپنی‌ها به فیلیپین حمله کردند، این کشور در ۱۳۲۵ش ـ ۱۹۴۶م از آمریکا استقلال یافته است.
مسلمانان فیلیپین سابقه قریب به ۴ قرن مبارزه با استعمارگران اسپانیائی، متجاوزان امریکائی و ژاپنی دارند و بر اثر بمباران و حملات ارتش فیلیپین قریب به دو میلیون مسلمان آواره و حدود ۴۰۰.۰۰۰ نفر به مالزی پناهنده شده‌اند.
تشیع
پس از انقلاب اسلامی ایران مسلمانان فیلیپین به تشیع گرایش پیدا کردند؛ زمینه‌های این گرایش از آنجا نشات می‌گرفت که سادات که علائق شیعی داشته‌اند اسلام را به این کشور آورده‌اند. علمای مسلمان فیلیپین حمایت خود را از روحانیون مذهبی ایران بیان داشتند. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران آثار مذهبی ایرانی به این کشور روانه شد.
| جمعیت کل | مسلمانان | شیعیان | درصد شیعیان | سال | منبع |
|---|---|---|---|---|---|
| ۹۰.۰۲۵.۳۹۷ | ۳۰.۰۰۰ | ۰.۰۴ % جمعیت کشور | ۲۰۰۸ | مجمع جهانی اهلبیت(ع) | |
| بیش از ۹۰.۰۰۰.۰۰۰ | ۴,۷۳۷,۰۰۰ (۲۰۱۰ م) | کمتر از ۴۶.۰۰۰ | کمتر از ۱% جمعیت مسلمانان | ۲۰۰۹ | انجمن دین و زندگی اجتماعی «مؤسسه PEW» |
مراکز
- مسجد و مدرسه امام المهدی(عج)
- انجمن امامیه
- انجمن اهل بیت(ع)
- کتابخانه اسلامی در شهر مراوی
- مسجد امام علی(ع) در شهر مراوی
- مدرسه ثقلین؛ در مدرسه اسلامی ثقلین آموزش علوم مقدماتی برای جوانان شهر مراوی ارائه می‌گردد. مطالب درسی ارائه شده شامل احکام، عقاید، تاریخ، زبان عربی و سایر مباحث مرتبط (با علوم اسلامی) است.
پادانگ کربلا
پادانگ کربلا(padang karbala) منطقه‌ای در جنوب کشور فیلیپین است که به تبعیت از حادثه کربلا و به زبان تاگالوگ(زبان محلی فیلیپین)، به آن پادانگ کربلا می‌گویند.
بر اساس اسناد موجود در دوم می سال ۱۸۹۸ میلادی و در حدود ۱۰۹ سال پیش، جنگی نابرابر میان مهاجمان امریکایی با مسلمانان مورو در جنوب فیلیپین در محل بایانگ (baying) در استان لانائو دل سوو در منطقه میندانائو درگرفت که در آن تمامی ۷۰۰ جنگجوی فیلیپینی به غیر از ۷ نفر به طرز فجیعی کشته شدند. امریکایی‌ها این قتل عام جنگجویان فیلیپینی را پیروزی بزرگی برای خود محسوب می‌کردند اما این منطقه توسط فیلیپینی‌ها به نشانه مظلومیت کربلا، پادانگ کربلا نامیده شد و به مناسبت ایام ماه محرم شماری از شیعیان با حضور در منطقه به همراه دیگر مسلمانان جنوب فیلیپینی یاد مبارزه آنان را گرامی می‌دارند و برای امام حسین(ع) نیز عزاداری می‌کنند.
پانویس
منابع
- توکلی، محمد کاظم، مسلمانان مورو؛ تاریخ اجتماعی مسلمانان جنوب فیلیپین، انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۶۲ش.
- گلی زواره، غلامرضا، سرزمین اسلام؛ شناخت کشورهای اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی،قم، ۱۳۷۷ش.