نماز طواف
بخشی از احکام عملی و فقهی |
فروع دین |
---|
نماز |
نماز واجب • نمازهای یومیه • نماز مستحبی • نماز جمعه • نماز عید • نماز جماعت • نماز آیات • نماز میت • ارکان نماز • واجبات نماز |
دیگر عبادتها |
روزه • خمس • زکات • حج • جهاد امر به معروف و نهی از منکر • تولی • تبری |
احکام طهارت |
وضو • غسل • تیمم نجاسات • مطهرات |
احکام مدنی |
وکالت • وصیت • ضمانت • کفالت • ارث |
احکام خانواده |
ازدواج • ازدواج موقت • تعدد زوجات • نشوز • محارم • طلاق • مهریه • شیردادن • آمیزش • استمتاع • صیغه ازدواج • ام ولد • ظهار • لعان • ایلاء • خلع و مبارات |
احکام قضائی |
قضاوت • دیات • حدود • قصاص • تعزیرات |
احکام اقتصادی |
عقود: (تجارت • مضاربه • اجاره) • محرمات (رشوه • ربا • احتکار • مکاسب محرمه) • احکام وابسته (مجهول المالک، وجوهات شرعی • کفاره • جزیه) |
احکام دیگر |
حجاب • صدقه • نذر • تقلید • خوردنیها و آشامیدنیها • وقف • قسم • فسخ • ابراء • اقاله • وقف |
جستارهای وابسته |
بلوغ • فقه • احکام شرعی • توضیح المسائل • واجب • حرام • مستحب • مباح • مکروه • نیت • قصد قربت • مسائل مستحدثه |
نماز طَواف یکی از واجبات حج و عمره است. این نماز دو رکعت مانند نماز صبح است که پس از طواف، پشت مقام ابراهیم خوانده میشود. نماز طواف نساء تنها در نیت با این نماز تفاوت دارد.
تاریخچه
قبله قرار دادن مقام، از زمان ابراهیم و اسماعیل تا زمان پیامبر(ص) سابقه تاریخی دارد و قرآن نیز مسلمانان را دعوت به نماز در این جایگاه میکند.
کیفیت نماز
پس از هر طواف واجب باید دو رکعت نماز طواف مانند نماز صبح خوانده شود و لازم نیست مردان حمد و سوره را بلند بخوانند.
نیت این نماز به طواف مربوط است: پس از طواف زیارت، به نیت نماز طواف زیارت و پس از طواف نساء، به نیت نماز طواف نساء. بین طواف و نماز آن نباید تأخیر انداخت.
مکان نماز
نماز طواف واجب را باید پشت مقام ابراهیم و در نزدیکی آن خواند، بدون اینکه برای طواف دیگران مزاحمت ایجاد شود.
در مورد کسانی که به دلیل عذری در طبقه دوم طواف میکنند ولی میتوانند نماز را در صحن مسجدالحرام و پشت مقام ابراهیم بخوانند اختلاف فتوا وجود دارد.
نماز طواف مستحبی را هرکجای مسجدالحرام میتوان به جای آورد.
پانویس
منابع
- محمودی، محمدرضا، مناسک حج مطابق فتاوای امام خمینی و مراجع معظم تقلید، تهران، مرکز تحقیقات حج بعثه مقام معظم رهبری نشر مشعر، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش.
- طبرسی، الفضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۷۹ق.