تعیین عبارت است از متمایز کردن چیزى از غیرش به خصوصیتى که چیزى دیگر در آن خصوصیت با آن مشارکت نداشته باشد. از این عنوان در ابواب عبادات و نیز عقود و ایقاعات سخن رفته است.
نیت به معناى قصدقربت، شرط صحت عبادات است. هرگاه ذمهمکلف به چند عبادت مختلف- همچون نمازظهر، عصر، مغرب و عشا- مشغول باشد، تعیین آنها در نیت- هرچند به اجمال، مثلا آنچه ابتدا بر عهده او آمده- بنابر قول مشهور لازم است.
تعیین نوع روزه در غیر ماه رمضان به اینکه روزه کفاره است یا قضا و یا نذر، لازم است. همچنین در روزه مستحب خاص، مانند روزه ایام البیض تعیین نوع روزه براى احراز خصوصیت آن، معتبر است.
