استرسالاسترسال در سه معنای بلند و فروهشته شدن مو، اطمینان کردن به کسی، روانه شدن به کار رفته است. مفهوم نخست: در باب طهارت آمده است. مفهوم دوم: از آن در باب تجارت سخن رفته است. مفهوم سوم: در باب صید و ذباحه آمده است. فهرست مندرجات۱.۱ - بلند بودن ریش در وضو ۱.۲ - استفاده از آب قسمت بلند مو برای مسح ۲ - استرسال به معنای اطمینان کردن به کسی ۲.۱ - مغبون کردن کسی که اطمینان کرده ۲.۲ - اقوال در استفاده از نهی در این مسأله ۳ - استرسال به معنای روانه شدن ۳.۱ - شکار سگ شکاری ۳.۲ - از جمله شرایط سگ شکاری ۴ - پانویس ۵ - منبع ۱ - استرسال به معنای بلند کردن مواسترسال به این معنا دارای احکامی است که به آن‌ها پرداخته می‌شود. ۱.۱ - بلند بودن ریش در وضودر وضو، شستن آن مقدار از محاسن که بر اثر بلند شدن، از حدّ صورت خارج گشته است، واجب نیست. برخی بر استحباب آن تصریح کرده‌اند. ۱.۲ - استفاده از آب قسمت بلند مو برای مسحدر این که برای مسح سر یا پا- در صورت کفایت نکردن آب دست- می‌توان از رطوبت آن مقدار از محاسن که از حدّ صورت بیرون رفته استفاده کرد یا نه، اختلاف است. [۵]
مهذّب الاحکام ج۲، ص۳۷۳.
۲ - استرسال به معنای اطمینان کردن به کسیاسترسال به این معنا دارای احکامی است که به آن‌ها پرداخته می‌شود. ۲.۱ - مغبون کردن کسی که اطمینان کردهدر روایاتی چند، از مغبون کردن و نیرنگ زدن شخص به کسی که در معامله به وی اطمینان می‌کند، نهی شده است. ۲.۲ - اقوال در استفاده از نهی در این مسألهبرخی از نهی، کراهت این عمل و برخی دیگر حرمت آن را استفاده کرده‌اند، بلکه به بطلان معامله، تصریح نموده‌اند؛ هر چند صحّت آن، به ظاهر کلمات فقها نسبت داده شده است. ۳ - استرسال به معنای روانه شدناسترسال به این معنا دارای احکامی است که به آن‌ها پرداخته می‌شود. ۳.۱ - شکار سگ شکاریآنچه سگ شکاری آموزش دیده، صید کرده، حلال است. ۳.۲ - از جمله شرایط سگ شکاریاز جملۀ شرایط سگ شکاری آن است که با تحریک و ارسال صاحبش به سمت صید روانه شود و اگر بدون فرستادن صاحبش در پی صید رود، صید، حلال نیست، مگر آن که صاحبش پس از استرسال و رفتن سگ، آن را با فریاد از رفتن بازدارد، سپس به سمت صید روانه کند. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۳۹-۴۴۰. |