قوانین هفت‌گانه نوح

1. ممنوعیت بت‌پرستی: بت نپرستید
2. ممنوعیت کشتن: خون کسی را به ناحق بر زمین مریزید، خودکشی نکنید و فرزندان خود را نکشید و قربانی نکنید.
3. ممنوعیت زنا: زنا مکنید.
4. ممنوعیت قسم ناروا: سوگند ناروا نخورید و تهمت نزنید.
5. گوشت حیوان زنده را نخورید
6. عدل و داوری را برپا سازید.
7. تشکیل دادگاه شرعی. برای نظارت بر انجام شش فرمان مورد اشاره.

بر اساس نظر تلمود این قانونها از شش قانونی که به آدم در باغ عدن (بهشت به زبان عبری) اعطا شد نشات گرفته است و هفتمین آن در زمان نوح به آنها اضافه شده است. این هفت قانون جزئی از ۶۱۳ قانون یهودیان و ده فرمان که به یهودیان داده شده است بودند. بر اساس نظر یهودیان، آنها باید پیروی از قوانین نوح را در بین غیریهودیان (گویم) گسترش دهند.

با اینکه گروه‌های یهودی مانند خبد لوباویچ سعی در گسترش این قوانین در بین غیریهودیان دارند آمار درستی از تعداد گروندگان به این قوانین در دست نیست.

در کتاب مقدس هیچ اشاره ای به قوانین در زمان نوح نشده است و عدد هفت در مورد تعداد آنها نیز ذکر نشده است.

در کتاب مقدس ذکر شده است که بعد از اتمام طوفان نوح خداوند با نوح عهدی بست که بر اساس آن:

• خوراک: «ولیکن، از گوشت به همراه خون تو نباید مصرف کنی»
• قتل: «همچنین، من از تو می‌خواهم قصاص، برای گرفته شدن جان، حتی از حیوانات وحشی. من از برادر (مقتول) خونخواهی می‌خواهم. کسی که خون آدم بریزد، باید خونش ریخته شود، زیرا خدا در تصویر خود آدم را ساخته است»

بر اساس نظر یهودیان همانگونه که در تلمود ذکر شده است، قوانین نوح به تمامی مردم اعمال می‌شوند. در یهودیت بنی نوح به تمامی مردم دنیا اطلاق می‌شود. در تلمود آمده است که صالحان بین مردم دارای جایگاهی در عالم بعد از این هستند (. هر غیر یهودی که از این قوانین تبعیت کند یک گویم صالح است. موشه بن میمون معتقد است که کسانی که از قوانین نوح تبعیت کنند در واقع از قوانین خدا تبعیت کرده‌اند.

بر اساس تلمود دستور نخوردن «گوشت دارای خون» به نوح داده شده و بقیه قوانین به آدم و حوا داده شده بودند. آدم و حوا از خوردن گوشت حیوانات منع شده بودند.

در زمانهای قدیم گویمی که در سرزمین اسرائیل زندگی می‌کرد و از قوانین نوح تبعیت می‌کرد גר תושב/ گر توشاو (خارجی مقیم) نام داشت. بر اساس قوانین یهودی کمک کردن به گر توشاو در زمانهای نیاز واجب است.

در کشور اسرائیل در مورد اینکه آیا فلسطینیان شهروند اسرائیل دارای وضعیت گر توشاو هستند بحث زیادی وجود دارد.

گر توشاو نباید با گر صدق / گر تصدک / גר צדק اشتباه شود که فردی است که به دنبال گرویدن به یهودیت (גיור گیور) است. این فرایند بسیار پیچیده بوده و تنها زمانی اجرا خواهد شد که فکر و اعمال زیادی برای گرویدن انجام شود.

در تلمود آمده است که مجازات برای انجام ندادن قوانین نوح اعدام با قطع سر است. این نوع اعدام در نظر تلمود ملایم‌ترین مجازات اعدام است. بر اساس نظر خاخامها مجازات چه فرد از قوانین نوح آگاه باشد و چه نباشد یکسان است.

بعد از اینکه رهبر قدیمی خبد لوباویج، حاخام مناخم مندل شنیرسن جنبش نواحید را در سال ۱۹۸۰ شروع کرد تعداد گویمهایی که به این قانونها گرویدند افزایش یافت. یک سری قوانین نوشته شده به نام شولخان عاروخ برای این گویم‌ها تدوین شد. کتاب این قوانین سفر شوا متصوت هشم نام دارد که در سال ۲۰۰۹ میلادی چاپ شده است. این کتاب توسط حاخام اعظم اسرائیل، ربی شلومو موشه امار و ربی یوناه متصگر تأیید شده است.

کنگره آمریکا

هفت قانون نوح در کنگره آمریکا در سال ۱۹۹۱ شناخته شد در روزی که جشنی برای بزرگداشت خاخام مناخم مندل شنیرسون انجام شده بود.

دروزهای اسرائیلی

در ژانویه سال ۲۰۰۴ میلادی رهبر دروزهای اسرائیلی شیخ موافق تعریف نوشته ای امضاء کرد که در آن به گویم‌هایی که در اسرائیل ساکن بودند خواست قوانین نوح را رعایت کنند. شهرداد شهر شفا امر نیز این نوشته را امضا کرد.

نظر مسیحیان در مورد عهد عتیق یکسان نیست. بیشتر شاخه‌های مسیحیت ده فرمان، فرمان بزرگ، و قانون طلایی را قبول دارند. تنها قانون نوح که در بین بیشتر شاخه‌های مسیحیت اعمال می‌شود منع شدن خوردن گوشتی که از حیوان زنده جدا شده است می‌باشد. بر اساس بیشتر تفسیرها، و مخصوصاً مسیحیت

این امر مشخص است که تبعیت از قوانین خوراک یهودی برای گویم‌های مسیحی الزامی نمی‌باشد.

حاخام یعکوو (یعقوب) عمدین / יעקב עמדין در قرن ۱۸ اعتقاد داشت که عیسی قصد داشت گویمها را به پیروی از قوانین نوح و یهودیان را به پیروی از قوانین موسی ترغیب کند.

• ده فرمان
• جنتیل

• "قوانین هفتگانه نوح" (به انگلیسی). ویکی‌پدیای انگلیسی. Retrieved 2 November 2008.