ع
ع حرف بیست‌ویکم در الفبای فارسی، هجدهم در الفبای عربی، و شانزدهمین حرف در بسیاری از ایجدهای سامی (عربی، ע در عبری) است. نام این حرف در زبان فارسی «عِیْن» و در زبان عربی «عَیْن» است، ولی باز هم در میان فارسی‌زبانان ایران، به آن «عَیْن» می‌گویند. این حرف در آغازِ کلمات صدای «اَ» می‌دهد، مانند Ali؛ اما در میان و پایانِ کلمات صدای «ع» یا «همزه»، می‌دهد، مانند «بعد». صدای «ع» در تلفظ فارسی، همانند «ا»، بستگی به حرکت‌گذاری همراه آن دارد، ولی در عربی گونه‌ای «ا» حلقی (گلویی) تلفظ می‌شود. این حرف مخصوص کلمات عربی است و در کلماتی دیده می‌شود که فارسیان از زبان عربی گرفته‌اند.
| ع | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| نمایش آوانگاری | ʕ | ||||||||||
| موقعیت در الفبا | ۱۶ | ||||||||||
| ارزش عددی | ۷۰ | ||||||||||
| مشتقات الفبایی فنیقی | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| ع | ع | ع | ع | |
در لاتین نویسی فارسی گاهی ' (آپاستروف) و گاهی Êê برای نشان دادن این حرف و ء (همزه) به کار می‌رود.
اختصارها
«(ع)» مخفف کلمهٔ دعاییِ «عَلَیهِالسّلام»، «عَلَیهَاالسّلام»، «عَلَیهِمَاالسّلام»، و «عَلَیهِمُالسّلام» به‌معنی تقریبیِ «سلام (درود) بر او (آن دو، ایشان) باد» است؛ و معمولاً بعد از بردنِ نام اهل بیت (امامان شیعه) یا خاندان ایشان گفته می‌شود.
| الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
| سایر شکل‌های حروف عين و غين در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
| ء* | ڠ | ۼ | |||||||||||||||||||||||||
منابع
- ↑ glottal stop, hiatus