سرخرود
سرخ رود یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر مرکز بخش سرخرود شهرستان محمودآباد است. این شهر در ۶ کیلومتری غرب فریدونکنار و پانزده کیلومتری شرق محمودآباد در کنار دریای خزر و در انتهای مسیر رودخانهٔ هراز به دریای خزر قرار دارد.
سرخرود | |
---|---|
شهر | |
مختصات: ۳۶°۴۰′۱۰″ شمالی ۵۲°۲۶′۵۲″ شرقی / ۳۶٫۶۶۹۴۴°شمالی ۵۲٫۴۴۷۷۸°شرقی | |
کشور | ایران |
استان | مازندران |
شهرستانهای ایران | محمودآباد |
بخش | سرخرود |
جمعیت (۱۳۹۵) | |
• کل | ۱۳۰۰۰ |
منطقه زمانی | یوتیسی +۳:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی +۴:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
تاریخچه
در مورد وجه تسمیه و علت نامگذاری سرخرود به این نام نظرات مختلفی وجود دارد. یکی از این نظرات که از سفرنامه مسیو بهلر در زمان ناصرالدینشاه آمدهاست. علت نامگذاری این شهر را نام رودی میداند که از شمال کوه دماوند سرچشمه میگرفتهاست. این رودخانه همان هراز میباشد که از قسمت غربی شهر عبور میکند و به دلیل طغیانی بودن رودخانه هراز و سایش بستر مارنی ولسی رودخانه منجر به گل آلود شدن رودخانه در پایین دست شده و رنگ متمایل به سرخ میگرفتهاست که به مرور زمان بعنوان نشانه ای برای ساکنین این سامان درآمده و ساکنین جناحین این رودخانه را سرخرود مینامیدهاند. شاه در باب سرخ رود در این سفرنامه میگوید، هراز و سرخه رود و ملاکلا هر سه یک سرچشمه دارند که سرچشمه آنها از طرف شمال کوه دماوند است و چند فرسخ از آنجا گذشته منقسم به سه قسمت میشود یکی به طرف محمودآباد میرود و داخل دریا میشود و مینامند او را هراز و دیگری به طرف آمل میرود و و از آمل و سپس از یک فرسخ و نیم از آن شهر گذشته دوباره دو شاخه میشود و میریزند به دریا و موسومند به سرخه رود و ملاکلا و دو فرسخ از فری کنار گذشته به مشهد سر میرسند و امتداد راه به طرف شمال به شرق و مشرق است. در گذشته این شهر استقرار در منطقه ساحلی تبادلات و ارتباط دریایی این سامان را با شهرهای قفقاز نظیر بادکوبه، باکو و غیره را فراهم میکردهاست.
جمعیت
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۱۲٬۳۴۵ نفر جمعیت بودهاست. مردم سرخرود به گویش آملی که گویشی از زبان مازندرانی است صحبت میکنند.جمعیت بومی این شهر حدود دوازده هزار نفر است.
جغرافیا
شهر سرخ رود ساحلهای زیبایی دارد. از حیوانات بومی سرخرود میتوان به روباه، جوجه تیغی، گربه وحشی گه مردم محلی به آن بامشی شال گویند و قاقم نوعی راسو که مردم محلی به آن عروسک میگویند نام برد. همچنین این شهر در زمستان میزبان چند هزار قوی مهاجر میباشد. سرخرود یک شهر توریستی کوچک در میانه دو شهر محمودآباد و فریدونکنار در است که به دلیل نزدیکی به شهر آمل و همچنین موقعیت آن در وجود دشتهای سرسبز و زیبای دامنه البرز و چشماندازهای زیبایی که دارد به عنوان یک شهر توریستی شناخته شدهاست.
اقتصاد
کشاورزی (برنج)، ماهیگیری، شکار پرندگان وحشی و باغداری مهمترین شغلهای ساکنان این شهر میباشد.
نگارخانه
منابع
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژهنامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴.
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.