زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

صعید





صَعید به معنی سطح زمین می‌باشد.


۱ - صعید در قرآن



واژه صعید در قرآن کریم در مقام بیان حکم تیمّم در فرض عدم دسترسی به آب به کار رفته است.

۲ - مراد از صعید



مراد از صعید به قول مشهور ، هر چیزی است که عنوان زمین بر آن صادق است؛ اعم از خاک ، سنگ ، سنگ ریزه ، کلوخ و مانند آن می‌باشد.
[۲] جواهر الکلام، ج۵، ص۱۱۸ ـ ۱۳۰.

اطلاق صعید بر مطلق سطح زمین از لغویان بر جسته نیز نقل شده است
[۳] المعتبر، ج۱، ص۳۷۳.
لیکن برخی آن را به خاک تفسیر کرده‌اند.
[۴] غنیة النزوع، ص ۵۱.


۳ - فهرست منابع



(۱) قرآن کریم.
(۲) جواهر الکلام.
(۳) المعتبر.
(۴) غنیة النزوع.

۴ - پانویس


 
۱. نساء/سوره۴، آیه۴۳.    
۲. جواهر الکلام، ج۵، ص۱۱۸ ـ ۱۳۰.
۳. المعتبر، ج۱، ص۳۷۳.
۴. غنیة النزوع، ص ۵۱.


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۷۸، برگرفته از مقاله صعید.    






منبع: ویکی فقه ویکی فقه
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.