سرمهسرمه مادهاى است که از سنگ سرمه ساییده می شود و جهت زینت و تقویت چشم به پلکها و مژه ها کشیده می‌شود. ۱ - معنای سرمهماده ای است که جهت زینت و تقویت چشم از آن استفاده می شود. ۱.۱ - تبیین معنای سرمهسرمه یا «کحل» بیشتر بر سنگ سرمه (آنتیموان) اطلاق مىشود که در عربى به آن «اثمد» گویند. سنگ سرمه سنگى است به رنگ آبه (سرمهاى) که ساییده و به پلکها و مژهها کشیده مىشود. این سنگ با مواد دیگر نیز مخلوط مىگردد. سرمه، بر هر مادهاى که بر چشم کشند و بر نرم شده سولفور آهن یا نقره و بر مخلوطى از آهن و سرب و بعضى مواد دیگر نیز اطلاق مىشود. [۱]
لغت نامه دهخدا واژههاى «سرمه»، «اثمد»، «سنگ سرمه».
[۲]
فرهنگ معین واژههاى «سرمه»، «اثمد»، «سنگ سرمه».
[۳]
فرهنگ بزرگ سخن واژههاى «سرمه»، «اثمد»، «سنگ سرمه».
۲ - کاربرد سرمه در فقهاز سرمه به مناسبت در بابهایى نظیر طهارت، صوم، حج و نکاح سخن گفتهاند. ۲.۱ - احکام سرمهسرمه کشیدن بخصوص با «اثمد»، بویژه هنگام خواب در شب مستحب است. چنان که مستحب است تعداد دفعات سرمه کشیدن در هر بار فرد باشد نه زوج؛ جز هنگام خواب که مستحب است بر چشم راست چهار و بر چشم چپ سه بار سرمه بکشد. در حرمت یا جواز استفاده از سرمه دان طلایى یا نقرهاى اختلاف است. [۷]
العروة الوثقى ج۱، ص۲۹۴-۲۹۵.
کشیدن سرمه آمیخته با چیز تلخ یا معطر که طعم آن به حلق مىرسد براى روزه دار مکروه است. کشیدن سرمه آمیخته با چیز خوش بو بنابر قول مشهور بر محرم حرام است. در حرمت یا جواز کشیدن سرمه غیر مخلوط با چیز خوش بو در حال احرام، اختلاف است. سرمه کشیدن با سرمه سیاه و هر چیزى که به جهت رنگ و مانند آن، زینت محسوب شود، بر زن در عده وفات حرام است. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۴۶. رده‌های این صفحه : آراستگی | اخلاق اسلامی
|