زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

راسو





راسو یا همان ابن عُرْس‌ جانور ى پستاندار و حرام گوشت می باشد.


۱ - اوصاف راسو



راسو از پستانداران کوچک و وحشی با موهایى قهوه‌اى مایل به قرمز، بدنى بلند و باریک، پوزه‌ اى دراز و دستها و پاهایى کوتاه و پوستى گران قیمت است.

۲ - ابواب تحث شده از راسو در فقه



از احکام آن در بابهاى طهارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

۳ - احکام راسو




۳.۱ - مرگ راسو در چاه


به قول برخى، هرگاه راسو در چاه آب بیفتد و بمیرد، چهل دلو از آب چاه کشیده مى‌شود. البته در وجوب یا استحباب آن اختلاف است .

۳.۲ - تزکیه راسو


در اینکه راسو تذکیه پذیر است یا نه، اختلاف مى‌باشد. مشهور قول دوم است. گروهى قول نخست را برگزیده‌ اند.
[۳] منهاج الصالحین (سید محسن حکیم)ج۲، ص۳۶۴.
[۵] کلمة التقوى‌ ج۶، ص۳۲۶.

بنابر قول نخست، با تذکیه، پوست آن پاک مى‌شود .

۳.۳ - خوردن راسو


راسو از حرام گوشتان، و خوردن گوشت آن حرام است.


۴ - پانویس


 
۱. کتاب السرائرج۱، ص۷۶.    
۲. جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۹۹.    
۳. منهاج الصالحین (سید محسن حکیم)ج۲، ص۳۶۴.
۴. منهاج الصالحین(خویی)ج۲، ص۳۴۱     .
۵. کلمة التقوى‌ ج۶، ص۳۲۶.
۶. قواعد الأحکام ج۳، ص۳۲۶.    


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۲-۳۳.    


رده‌های این صفحه : احکام آبها | صید و ذباحه | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.