در تحریرالوسیله آمده است: «درصورتی‌که لواط به طور دخول نباشد؛ مانند تفخیذ یا بین دو کفل، حدّ آن صد تازیانه] می‌باشد؛ و بین محصن و غیر محصن و کافر و مسلمان فرقی نیست درصورتی‌که فاعل کافر و مفعول مسلمان نباشد وگرنه کشته می‌شود چنان که گذشت.»
و به بیان تحریرالوسیله «در بوسیدن و با هم خوابیدن و معانقه، و غیر این‌ها از استمتاعات - به‌غیراز فرج - تعزیر می‌باشد و حدّی در آن‌ها نیست، چنان که در تعزیر،اندازه معینی نمی‌باشد، بلکه تعزیر - بنابر اشبه - منوط به نظر حاکم است.»
(از اموری که روزه‌دار باید خودداری کند) بیرون آوردن منی است به استمناء، لمس کردن، بوسیدن، تفخیذ و مانند آن از کارهایی که مقصود از آن کارها بیرون آمدن منی باشد، بلکه اگر قصد هم نکرده باشد، ولی عادت داشته که با انجام این کار منی از او خارج شود، این کار هم روزه را باطل می‌کند.
