رانران قسمتی از بدن جانداران است که در پایین بدن قرار دارد. ۱ - معنای اصطلاحی رانران بخش بالایى پاى برخى جانداران؛ بین زانو و کشال است. ۱.۱ - کاربرد ران در فقهاز احکام آن در بابهاى طهارت، صلات، قصاص و دیات سخن گفتهاند. ۱.۲ - احکام ران در طهارتهنگام کفن کردن میت مستحب است رانهاى او را به هم چسبانده و با پارچهاى ببندند. بنا بر قول مشهور، رانها از عورت محسوب نمى شوند؛ از این رو، پوشاندن آنها واجب نیست، هرچند مستحب است. ۱.۳ - احکام ران در صلاتگذاشتن دست راست بر ران راست و دست چپ بر ران چپ بر نمازگزار در حال قیام و نشستن بین دو سجده و هنگام تشهد و براى خصوص زن، نهادن دستها بر رانها در رکوع و چسبانیدن رانها به هم در تشهد، مستحب است. نماز گزارِ ناتوان از رکوع به حالت ایستاده، آن را نشسته به جا مىآورد؛ لیکن در اینکه بلند کردن رانها از زمین در حال رکوع، در صورت امکان واجب است یا نه، اختلاف مىباشد. ۱.۴ - احکام ران در قصاصاگر کسى به عمد، پاى دیگرى را از ران قطع کند، از زانو قصاص مىشود و نسبت به باقى مانده ارش ثابت است. ۱.۵ - احکام ران در دیاتدر قطع هر دو ران، دیه کامل و در قطع یکى، نصف دیه ثابت است. بر کسى که استخوان ران دیگرى را شکسته و بدون عیب و نقص التیام یافته، یک پنجم دیه پا (صد دینار) و در صورت التیام با نقص، یک سوم دیه پا ثابت است. و اگر استخوان آن تَرَک بردارد، هشتاد دینار و اگر نمایان یا سوراخ شود، یک چهارم دیه شکستن و چنانچه جابه جا گردد، نصف دیه شکستن ثابت است و چنانچه جراحتى در آن ایجاد شود و خوب نشود، یک سوم دیه شکستن بر عهده جانی خواهد بود. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۳۴. |