سبق و رمایهسَبْق مصدر «سَبَقَ» یا «سابَقَ» در لغت به معنی در گذشتن از کسی، جلو افتادن از کسی و پیشی گرفتن می‌باشد. رمایه مشتق از «رمی» به معنای مطلق تیراندازی است. [۱]
صحاح اللغه.
[۲]
المنجد.
۱ - سبق و رمایه در اصطلاح فقهیدر اصطلاح فقه، سبق و رمایه به عقد مسابقه، اسب سواری و تیراندازی به منظور آمادگی برای پیکار و جهاد با دشمنان اسلام گفته می شود. ۲ - حکم سبق و رمایهچنین مسابقه‌ای از نظر اسلام جایز است و همچنین در حدیث نبوی (صلی الله علیه وآله) آمده است:«لا سَبَقَ الّا فی نَضْلٍ اوْ خُفٍّ اوْ حافِرٍ» «مسابقه جایز نیست، مگر در تیراندازی یا شتر دوانی یا اسب دوانی.» البته منظور مسابقه‌ای است که در آن برد و باخت مطرح است. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: «عَلِّمُوا اوْلادَکُمُ السَّباحَةَ وَ الرِّمایَة» «به فرزندانتان شنا و تیر اندازی را بیاموزید.» [۴]
شرایع‌الاسلام، ج۲، ص۲۳۵.
[۵]
شرح لمعه، ج۲، ص۲۲.
[۶]
ریاض‌المسائل، ج۲، کتاب سبق و رمایه.
۳ - پانویس
۴ - منبعاصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۷۳. رده‌های این صفحه : سبق و رمایه | فقه
|