راهببه کسانی از مسیحیان که با ترک لذت های دنیوی به عبادت و ریاضت های نفسانی می پردازند راهب گفته می شود. ۱ - تعریف راهبپارسا ى مسیحی،به عابد و زاهد مسیحى که با ترک لذتهاى دنیایی، به ریاضت نفس و عبادت خدا روى آورده راهب گویند. ۲ - ابواب فقهی که از راهب بحث شدهاز احکام آن در باب جهاد سخن گفته‌اند. ۳ - احکام راهب۳.۱ - راهب حربی۳.۱.۱ - نظر اولراهب حربی اى که توان جنگیدن دارد یا در صورت نداشتن توان جسمانى با نیروى فکر و اندیشه خود به دشمن مدد مى‌رساند، کشته مى‌شود؛ خواه در عرصه نبرد حضور داشته باشد یا نداشته باشد. امّا راهب فاقد دو ویژگى یاد شده، کشته نمى‌شود ۳.۱.۲ - نظر دوماز برخى قدما نقل شده که راهبى که خود را جهت عبادت در دیر یا جاى دیگر محبوس کرده، کشته نمى‌شود، مگر آنکه مسلمان ى را کشته باشد یا توان جنگیدن داشته باشد و با نکشتن او بیم چیرگى دشمن و شکست مسلمانان برود. ۳.۲ - گرفتن جزیه از راهب۳.۱.۱ - نظر اولاز راهبانى که متعهد به شرایط پیمان ذمّه اند، جزیه گرفته مى‌شود. ۳.۱.۲ - نظر دومبرخى قدما گفته اند: از کسانى که در جنگ کشته نمى‌شوند، جزیه نیز گرفته نمى‌شود؛ از این رو، بنابر قول به عدم جواز قتل راهبان یا در موارد عدم جواز آن- که بدان اشاره رفت- از آنان جزیه دریافت نمى‌گردد. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۰. |