حربیحربی اصطلاحی در فقه نظامی است. بیگانه‌ای که مشمول قرارداد ذمّه نیست و از جمیع مزایای اهل ذمه محروم است، در نتیجه ورودش به سرزمین اسلامی (دار الاسلام) ممنوع بوده، و حق اقامت در آن را ندارد مگر اینکه از قانون خاصّی که در فقه اسلامی تحت عنوان «امان» یاد شده، استفاده کند. ۱ - معنای لغویحرب در لغت به معنی، جنگ و ستیز است و «ی» در کلمه «حربی»، یای نسبت می‌باشد. ۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح بیگانگانی که مشمول قرارداد ذمّه نیستند، حالت خاصّی در برابر جامعه اسلامی دارند. از این رو در فقه اسلامی «حربی» نامیده می‌شوند. ۳ - انواع حربیاین عنوان شامل دو دسته متمایز از بیگانگان می‌گردد:
۴ - حکم حربیحربی از جمیع مزایای اهل ذمه محروم است، در نتیجه ورودش به سرزمین اسلامی (دار الاسلام) ممنوع بوده، و حق اقامت در آن را ندارد. شخصی حربی تنها در صورتی می‌تواند حق ورود یا عبور و سکونت در سرزمین اسلامی را به دست آورد که از قانون خاصّی که در فقه اسلامی تحت عنوان «امان» یاد شده، استفاده کند. [۱]
زنجانی، عمید، فقه سیاسی، ج۳، ص۲۳۹- ۲۴۰.
۵ - پانویس
۶ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۵۰. |