زمان تقریبی مطالعه: 10 دقیقه
 

تاریخچه سرزمین مقدس





به سرزمین فلسطین یا همراه بخشی از شام یا همه منطقه شامات و سرزمین موعود بنی اسرائیل، ارض مقدّس گفته می‌شود.


۱ - سابقه تاریخی



سابقه این سرزمین به پیش از هجرت ابراهیم به آن باز می‌گردد و از دیرباز به سرزمین کنعانیان معروف بوده است.
[۱] قاموس الکتاب المقدس، ص‌۷۸۹.
برخی نیز از نگاه اسطوره‌ای، سابقه آن را به آغاز ظهور بشر در زمین باز گردانده‌اند.
[۲] الانس الجلیل، ج‌۱، ص‌۷‌-‌۸‌.


۲ - اورشلیم



اورشلیم در نقش نمادی از تمام آن سرزمین مقدّس، از مهم‌ترین مناطق آن به شمار می‌رود که نخستین اثر باستانی آن به قرن ۱۹ و سپس ۱۴ قبل از میلاد باز‌ می‌گردد.
[۳] قاموس الکتاب المقدس، «اورشلیم»؛ معجم‌اللاهوت الکتابی، ص‌۱۲۴.
این شهر در کتاب مقدّس، به نام‌های یبوس،
[۴] کتاب مقدّس، داوران ۱۹، ۱۰‌-‌۱۱.
اریئیل،
[۵] کتاب مقدّس، اشعیا ۲۹، ۱.
شهر نیکی و عدالت و امان،
[۶] کتاب مقدّس، اشعیا ۱، ۲۶.
شهر پاکی،
[۷] کتاب مقدّس، اشعیا ۴۸، ۲.
شهر مقدّس،
[۸] کتاب مقدّس، متی ۴، ۵.
عروس خداوند،
[۹] کتاب مقدّس، اشعیا ۶۲، ۴.
سرزمین مقدّس،
[۱۰] کتاب مقدّس، زکریا ۲، ۱۲.
ارض موعود،
[۱۱] کتاب مقدّس، عبرانیان ۱۱، ۹.
و سرزمین اسرائیل
[۱۲] کتاب مقدّس، سموئیل دوم ۱، ۱۳.
یاد‌ شده است.

۳ - ساکنان بیت‌المقدس



بیت‌المقدّس، در طول تاریخ، ساکنان گوناگونی را به خود دیده است؛ کنعانیان، حثّیان، یبوسیان، اموریان
[۱۳] کتاب مقدّس، تکوین ۱۵، ۱۸‌-‌۲۱.
[۱۴] کتاب مقدّس، عدد ۱۳، ۲۹.
[۱۵] التحریر والتنویر، ج۶، ص‌۱۶۳.
عبرانیان (یهود) و سرانجام عرب‌ها هر یک در دوره‌ای به آن روی آورده‌اند.

۴ - دست‌آویز صهیونیسم



برخی، وعده‌های کتاب مقدّس درباره مالکیّت این سرزمین را دست‌آویزی برای برخی یهودیان افراطی موسوم به صهیونیست‌ها، جهت کسب مشروعیّت سلطه بر آن سرزمین می‌دانند که بر اثر آن (و‌ موقعیّت راهبردی فلسطین در خاورمیانه) موضوع سرزمین مقدّس، صبغه سیاسی شدیدی یافته و نزاع‌های درون طایفه‌ای و بین الادیانی فراوانی را پدید آورده است.
[۱۶] مقارنة‌الادیان، ج‌۱، ص‌۳۳‌-‌۳۷.
[۱۷] تاریخ یک ارتداد، ص‌۳۵‌-‌۷۰.


۵ - جواب دست‌آویز صهیونیسم



فراتر از نگاه غیر‌ مذهبی و سکولار رایج در جهان امروز که مشروعیّت این‌گونه مالکیّت‌ها را پذیرا نیست، آن‌چه از نگاه مطالعات تاریخی و کشفیّات باستان‌شناسی و نیز گزارش‌های عهد‌ عتیق مسلّم است، سرزمین مقدّس در اصل از آن اقوام بومی دیگری (معروف به کنعانیان بیش‌تر از نژاد سامی و برخی از آن‌ها از قبایل عرب شبه جزیره عربستان) غیر از بنی اسرائیل بوده
[۱۸] قاموس الکتاب المقدس، ص۶۸۵.
[۱۹] قاموس الکتاب المقدس، ص۶۹۱‌-‌۶۹۴.
[۲۰] مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۹، ص‌۴۶۶‌-‌۴۶۷.
[۲۱] الموسوعة الفلسطینیه، ج‌۳، ص‌۵۱۰.
[۲۲] الموسوعة الفلسطینیه، ج‌۳، ص‌۵۱۱.
و فقط در دوره‌ای متأخّر در حدود ۱۰۰۰ قبل از میلاد به مرکز حکومت یهود تبدیل شده که آن نیز مدّت زمان بسیاری نپاییده و این حکومت فقط در زمان داوود و سلیمان‌ به طور مستقل وجود داشته و در دوره‌های بعد بر اثر حملات فرعون‌های مصر، آشوریان، بابلیان، مقدونیان و رومیان، همواره مستعمره قدرتی بیگانه بوده و سرانجام در دوره تیتوس و آدریانوس رومی به کلّی محو و نابود شده است و یهودیان برای همیشه از آن به نقاط گوناگون جهان کوچ‌کرده‌اند.
افزون بر آن در دوره حضور یهودیان نیز نزاع‌های مستمری میان ایشان و اقوام بومی آن سرزمین گزارش شده است.
[۲۳] مقارنة الادیان، ج‌۱، ص‌۷۰‌-‌۸۶‌.
[۲۴] الموسوعة الفلسطینیه، «قدس» ج‌۳، ص‌۵۱۰‌-‌۵۱۱.
نزاع‌های مستمر مذهبی بر سر این سرزمین، بیش‌تر میان یهودیان و مسیحیان در یک دوره، و مسیحیان و مسلمانان در دوره دیگر (طیّ کشورگشایی‌های اسلامی و سپس جنگ‌های صلیبی) جریان داشته و هیچ‌گاه جز در عصر حاضر، نزاعی میان مسلمانان و یهودیان بر سر حاکمیّت این سرزمین وجود نداشته است. در این میان، انگیزه‌های صرفاً سیاسی - استعماری و غیر مذهبی از سوی گروهی از یهودیان افراطی‌ به طور مشهود به چشم می‌خورد که یهودیان مذهبی بسیاری با آن مخالفت کرده‌اند. وعده‌ها و‌ به طور کلّی پیام کتاب مقدّس از نگاه بسیاری از متألّهان یهود درباره آرمان اخلاقی و سنّت معنوی پیامبران بنی اسرائیل و نه اندیشه‌ای صرفاً نژادپرستانه و ملّت محور بوده و به ضرورت اتّحاد مردم یهود با خدای پیامبرانشان اشاره دارد. تقدّس این سرزمین از نگاه پیامبران یهود، نه از خاک و نژاد آن، بلکه از وحدت مردم آن با خداوند نشأت می‌گیرد که مالکیّت الهی بر آن نیز تابعی از این اصل است. احساس تعارض جدّی میان سنّت معنوی پیامبران یهود با تشکیل دولتی سیاسی در فلسطین که مستلزم جنگ و خون‌ریزی و اختلاف ادیان و مذاهب توحیدی است، از سوی بسیاری از شخصیّت‌های مذهبی، سیاسی و علمی یهود چون مارتین بوبر، به صراحت ابراز شده و همچنان از سوی برخی محافل مذهبی یهود دنبال می‌شود.
[۲۵] تاریخ یک ارتداد، ص‌۱۳‌-‌۷۰.


۶ - تقدّس ارض مقدّس



تقدّس این سرزمین نزد پیروان هر یک از سه دین ابراهیمی معتبر است.
[۲۶] الموسوعة الفلسطینیه «قدس»، ج‌۳، ص‌۵۱۰.


۶.۱ - آثار و بناهای مذهبی


آثار و بناهای مذهبی فراوانی در این سرزمین برای هر یک از پیروان این سه دین وجود دارد که دیوار ندبه برای یهودیان، کلیسای قیامت برای مسیحیان و مسجد الاقصی برای مسلمانان از اهمّ آن‌ها بوده و تداعی‌گر خاطره‌های مذهبی هر یک از آن دیانت‌ها هستند.
[۲۷] مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۹، ص‌۴۷۴‌-‌۵۰۸.
[۲۸] الموسوعة الفلسطینیه «قدس»، ج‌۳، ص‌۵۱۱.


۶.۲ - روایات اسلامی


روایات بسیاری درباره برتری بیت‌المقدّس در منابع اسلامی آمده
[۲۹] مختصر کتاب البلدان، ص‌۹۱‌-‌۹۹.
[۳۰] الانس الجلیل، ج‌۱، ص‌۲۳۸‌-‌۲۴۳.
و کتاب‌های بسیاری نیز به این منظور نگاشته شده که تعداد آن‌ها بنا به کتاب‌شناسی یکی از معاصران به بیش از پنجاه مورد می‌رسد.
[۳۱] بیت‌المقدس شهر پیامبران، ص‌۱۱‌-‌۱۶.
[۳۲] الموسوعة الذهبیه، ج‌۸، ص‌۱۲۷‌-‌۱۲۹.
روایات فراوانی نیز درباره برتری همه سرزمین شام در دست است
[۳۳] جامع‌البیان، مج‌۱۰، ج‌۱۷، ص‌۶۱.
[۳۵] کشف‌الأسرار، ج‌۳، ص‌۷۵.
که با‌ توجّه به وجود انگیزه برای جعل این‌گونه فضایل از سوی بنی امیّه، درباره بسیاری از آن‌ها تردید جدّی وجود دارد.
[۳۶] روح‌المعانی، مج‌۶، ج‌۹، ص‌۵۷.


۶.۳ - وجوه قداست


وجه قداست و مبارک بودن آن سرزمین از هر دو جهت دینی و دنیایی گزارش شده است. آن سرزمین پرنعمت، آب فراوان و زمین حاصل‌خیز داشته
[۳۷] تفسیر قرطبی، ج‌۶، ص‌۸۳.
[۳۸] کشف‌الأسرار، ج‌۵، ص‌۴۸۱.
و مهد پیامبران،
[۴۰] مجمع‌البیان، ج‌۳، ص‌۲۷۶.
[۴۱] تفسیر بیضاوی، ج‌۱، ص‌۴۲۱.
محلّ نزول وحی،
[۴۲] کشف‌الأسرار، ج‌۵، ص‌۴۸۱.
معبد عابدان و مسکن صالحان،
[۴۳] کشف‌الأسرار، ج‌۵، ص‌۴۸۱.
مسکن یعقوب و اسحاق و یوسف
[۴۴] قصص‌الأنبیاء، ص۱۷۶.
و محلّ دفن ابراهیم بوده و مردم آن در برهه‌های متعدّدی از تاریخ، سردمدار توحید و مبارزه با شرک و مظاهر آن بوده‌اند.
[۴۷] مجمع‌البیان، ج‌۴، ص‌۲۷۶.


۷ - حدود ارض مقدّس



اختلاف نظرهایی در تعیین حدود این سرزمین وجود دارد. محدوده این سرزمین در دوره‌های گوناگون حضور یهود در آن، همواره متغیّر بوده است؛
[۴۸] قاموس الکتاب المقدس، ص‌۶۸۵‌.
امّا در تورات، مرزهای کاملاً مشخصّی برای سرزمین موعود بنی اسراییل معیّن شده
[۴۹] کتاب مقدّس، عدد ۳۴.
که در برخی تفاسیر نیز منعکس شده است.
با این حال، عموم مفسّران و مورّخان اسلامی که قداست آن را فراتر از جریان مالکیّت بنی اسرائیل بر آن می‌نگرند، با توجّه به آیات گوناگون قرآن نظریّات متعدّدی درباره حدود آن ارائه داده‌اند که می‌توان آن‌ها را سه دسته کرد سر تا سر زمین شام،
[۵۱] جامع‌البیان، مج۴، ج۶، ص۲۳۴.
[۵۴] کشف‌الأسرار، ج۳، ص۷۵.
از مصر تا فرات،
[۵۵] جامع‌البیان، مج‌۴، ج‌۶‌، ص‌۲۳۵.
بخش‌هایی از فلسطین و شام،
[۵۷] مجمع‌البیان، ج‌۳، ص‌۲۷۶.
[۵۹] الاشباه و النظائر، ص‌۲۰۱.
مصر و شام،
[۶۱] مجمع‌البیان، ج‌۶، ص‌۶۸۶.
فلسطین.
[۶۲] قصص الأنبیاء، ص‌۱۷۶.
گویا مرکز این سرزمین مقدّس، همان اورشلیم یا بیت‌المقدس و طور سینا، محلّ ملاقات موسی با خدا بوده؛ سپس قداست آن به مناطق اطراف نیز به مناسبت‌های گوناگونی که برای پیامبران ابراهیمی رخ داده، تسری یافته است. برخی از این مناسبت‌ها در دعای سمات یاد‌ شده‌اند؛
[۶۴] جمال‌الاسبوع، ص‌۳۲۱.
بنابر این، همه منطقه شامات از آن روی که مهد پیامبران و محلّ ظهور و گسترش ادیان الهی بوده است، مقدّس شمرده می‌شود و هر یک از ماجراهای قرآنی درباره این سرزمین، به منطقه‌ای از آن مربوط می‌گردد.

۸ - فهرست منابع



الاشباه و النظایر فی القرآن الکریم؛ انوار التنزیل و‌اسرار التأویل، بیضاوی؛ الانس الجلیل فی قصة موسی و‌فرعون و بنی اسرائیل؛ بحارالانوار؛ البرهان فی تفسیر‌القرآن؛ بیت‌المقدس شهر پیامبران؛ تاریخ الامم و‌الملوک، طبری؛ تاریخ یک ارتداد؛ تفسیر التحریر و‌التنویر؛ تفسیر عبدالرزاق؛ التفسیر الکبیر؛ تفسیر المنار؛ تفسیر نمونه؛ تهذیب‌الاحکام؛ جامع‌البیان عن تأویل آی‌القرآن؛ الجامع‌لأحکام القرآن، قرطبی؛ جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور؛ روح‌المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ روضة الواعظین؛ الفرقان فی تفسیر القرآن؛ قاموس الکتاب المقدس؛ قصص‌الانبیاء، راوندی؛ الکامل فی التاریخ؛ کتاب مقدس؛ الکشاف؛ کشف‌الاسرار و عدة‌الابرار؛ مؤلفات جرجی‌زیدان الکامله؛ مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن؛ مختصر کتاب البلدان؛ معانی‌الاخبار؛ معجم اللاهوت الکتابی؛ مقارنة الادیان الیهودیه؛ الموسوعة الذهبیه للعلوم‌الاسلامیه؛ الموسوعة الفلسطینیه؛ المیزان فی تفسیر‌القرآن.

۹ - پانویس


 
۱. قاموس الکتاب المقدس، ص‌۷۸۹.
۲. الانس الجلیل، ج‌۱، ص‌۷‌-‌۸‌.
۳. قاموس الکتاب المقدس، «اورشلیم»؛ معجم‌اللاهوت الکتابی، ص‌۱۲۴.
۴. کتاب مقدّس، داوران ۱۹، ۱۰‌-‌۱۱.
۵. کتاب مقدّس، اشعیا ۲۹، ۱.
۶. کتاب مقدّس، اشعیا ۱، ۲۶.
۷. کتاب مقدّس، اشعیا ۴۸، ۲.
۸. کتاب مقدّس، متی ۴، ۵.
۹. کتاب مقدّس، اشعیا ۶۲، ۴.
۱۰. کتاب مقدّس، زکریا ۲، ۱۲.
۱۱. کتاب مقدّس، عبرانیان ۱۱، ۹.
۱۲. کتاب مقدّس، سموئیل دوم ۱، ۱۳.
۱۳. کتاب مقدّس، تکوین ۱۵، ۱۸‌-‌۲۱.
۱۴. کتاب مقدّس، عدد ۱۳، ۲۹.
۱۵. التحریر والتنویر، ج۶، ص‌۱۶۳.
۱۶. مقارنة‌الادیان، ج‌۱، ص‌۳۳‌-‌۳۷.
۱۷. تاریخ یک ارتداد، ص‌۳۵‌-‌۷۰.
۱۸. قاموس الکتاب المقدس، ص۶۸۵.
۱۹. قاموس الکتاب المقدس، ص۶۹۱‌-‌۶۹۴.
۲۰. مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۹، ص‌۴۶۶‌-‌۴۶۷.
۲۱. الموسوعة الفلسطینیه، ج‌۳، ص‌۵۱۰.
۲۲. الموسوعة الفلسطینیه، ج‌۳، ص‌۵۱۱.
۲۳. مقارنة الادیان، ج‌۱، ص‌۷۰‌-‌۸۶‌.
۲۴. الموسوعة الفلسطینیه، «قدس» ج‌۳، ص‌۵۱۰‌-‌۵۱۱.
۲۵. تاریخ یک ارتداد، ص‌۱۳‌-‌۷۰.
۲۶. الموسوعة الفلسطینیه «قدس»، ج‌۳، ص‌۵۱۰.
۲۷. مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۹، ص‌۴۷۴‌-‌۵۰۸.
۲۸. الموسوعة الفلسطینیه «قدس»، ج‌۳، ص‌۵۱۱.
۲۹. مختصر کتاب البلدان، ص‌۹۱‌-‌۹۹.
۳۰. الانس الجلیل، ج‌۱، ص‌۲۳۸‌-‌۲۴۳.
۳۱. بیت‌المقدس شهر پیامبران، ص‌۱۱‌-‌۱۶.
۳۲. الموسوعة الذهبیه، ج‌۸، ص‌۱۲۷‌-‌۱۲۹.
۳۳. جامع‌البیان، مج‌۱۰، ج‌۱۷، ص‌۶۱.
۳۴. الدرالمنثور، ج‌۳، ص۵۲۷‌-‌۵۳۱.    
۳۵. کشف‌الأسرار، ج‌۳، ص‌۷۵.
۳۶. روح‌المعانی، مج‌۶، ج‌۹، ص‌۵۷.
۳۷. تفسیر قرطبی، ج‌۶، ص‌۸۳.
۳۸. کشف‌الأسرار، ج‌۵، ص‌۴۸۱.
۳۹. التفسیرالکبیر، ج‌۲۲، ص‌۱۹۰.    
۴۰. مجمع‌البیان، ج‌۳، ص‌۲۷۶.
۴۱. تفسیر بیضاوی، ج‌۱، ص‌۴۲۱.
۴۲. کشف‌الأسرار، ج‌۵، ص‌۴۸۱.
۴۳. کشف‌الأسرار، ج‌۵، ص‌۴۸۱.
۴۴. قصص‌الأنبیاء، ص۱۷۶.
۴۵. بحارالانوار، ج۱۳، ص۱۷۸.    
۴۶. التحریر و التنویر، ج‌۶، ص‌۱۶۲.    
۴۷. مجمع‌البیان، ج‌۴، ص‌۲۷۶.
۴۸. قاموس الکتاب المقدس، ص‌۶۸۵‌.
۴۹. کتاب مقدّس، عدد ۳۴.
۵۰. التحریر‌و‌التنویر، ج‌۶‌، ص‌۱۶۲.    
۵۱. جامع‌البیان، مج۴، ج۶، ص۲۳۴.
۵۲. الکشاف، ج۱، ص۶۲۰.    
۵۳. الکشاف، ج۳، ص۱۲۶.    
۵۴. کشف‌الأسرار، ج۳، ص۷۵.
۵۵. جامع‌البیان، مج‌۴، ج‌۶‌، ص‌۲۳۵.
۵۶. الدرالمنثور، ج‌۳، ص‌۴۷.    
۵۷. مجمع‌البیان، ج‌۳، ص‌۲۷۶.
۵۸. التفسیرالکبیر، ج‌۱۱، ص‌۱۹۷-‌۱۹۸.    
۵۹. الاشباه و النظائر، ص‌۲۰۱.
۶۰. الکشاف، ج‌۲، ص‌۱۴۹.    
۶۱. مجمع‌البیان، ج‌۶، ص‌۶۸۶.
۶۲. قصص الأنبیاء، ص‌۱۷۶.
۶۳. بحارالانوار، ج‌۱۳، ص‌۱۷۸.    
۶۴. جمال‌الاسبوع، ص‌۳۲۱.
۶۵. بحارالانوار، ج‌۸۷، ص‌۹۶‌-‌۱۰۰.    
۶۶. تفسیر نمونه، ج‌۴، ص‌۳۳۷.    
۶۷. تفسیر نمونه، ج‌۱۲، ص‌۳۱۳.    


۱۰ - منبع


دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله ارض مقدس، ج۲، ص۶۲.    


رده‌های این صفحه : جغرافیای اسلامی | فلسطین




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.