سومالی

سومالی از کشورهای اسلامی در شرق قارهٔ آفریقا است و با کشورهایی چون جیبوتی و اتیوپی همسایه می باشد. این کشور در سال ۱۹۶۰ استقلال سیاسی یافت و پایتخت آن موگادیشو است.

وضعیت جغرافیایی

کشور سومالی، بیشترین مساحت منطقه ی استراتژیک شاخ آفریقا را به خود اختصاص داده است. این سرزمین با ۶۳۷ هزار کیلومتر مربع مساحت، در غرب اقیانوس هند قرار دارد. سومالی از سمت غرب با کشورهای جیبوتی، اتیوپی و کنیا هم مرز است. نواحی شمالی آن غالباً نیمه بیابانی است و ادامه ی ارتفاعات اتیوپی، این منطقه را تحت پوشش قرار می دهد. نواحی ساحلی خشک و شنی، و نقاط جنوبی جلگه ای است که به دلیل عبور خط استوا، آب و هوایش گرم و مرطوب است.

قسمتهای شمال سومالی، کوهستانی و نیمه صحرایی است، و در جنوب کشور، بوته زارها، محیط مناسبی برای حیات وحش پدید آورده اند.

جمعیت سومالی

سومالی حدود ده میلیون نفر سکنه دارد که ۹۹ درصد آن ها مسلمان اند. نژاد ساکنان آن سیاه و سفید (سامی) است و به زبان سومالیایی و عربی سخن می گویند.

مرکز حکومت آن شهر موگادیشو است که یک درصد جمعیت سومالی در آن استقرار یافته اند. از دیگر شهرهای آن، باهارگیا، بایدوا و بورائو می باشد.

اقتصاد کشور

اقتصاد سومالی بر کشاورزی و دامداری مبتنی است. بیشتر جمعیت این کشور چادرنشین بوده و شغل اصلی آنان پرورش گوسفند، شتر، بز و گاو می باشد. وسعت زمینهای زیر کشت بسیار کم بوده و کتان، ذرت، نیشکر و گندم در آنها به عمل می آید. موز، مهمترین محصول صادراتی این کشور محسوب می شود. معادن سومالی شامل: سنگ آهن، ژیپس و اورانیوم می باشد، اما به علت عقب ماندگی تکنولوژی و عدم وجود امکانات و کارشناسان فنی، از این معدن، بهره برداری نمی شود.

وضعیت سیاسی

حکومت سومالی جمهوری است و در سال ۱۹۶۰م از فرانسه و انگلیس مستقل، و در سپتامبر همین سال به عضویت سازمان ملل متحد در آمد.

سومالی با بحران های اقتصادی - اجتماعی گسترده ای روبه رو است که ریشه های آن را باید در نظامی گری، ملّی گرایی، اختلاف مرزی با کشورهای همسایه، کشمکش های منطقه ای و رقابت میان وابستگان به قبایل برای کسب قدرت جست و جو کرد. با اوج گیری بحران سومالی، شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۲م، پنج قطعنامه برای خاتمه دادن به درگیری ها در این کشور صادر کرد، ولی تمام اقدامات این نهاد بین المللی و از جمله میانجی گری برای برقراری آتش بس میان طرفین درگیر با شکست مواجه شد.

سرانجام آمریکا با استفاده از قطعنامه ی ۷۹۴، به بهانه تسهیل جریان توزیع کمک های جهانی و فراهم آوردن زمینه برای آشتی ملّی، در سومالی مداخله نظامی کرد. اما هدف اصلی آمریکا از این دخالت غیر اصولی، حفظ نفوذ خود در شاخ آفریقا و کنترل برخی جنبش های اسلامی منطقه بود؛ البته مشکل سومالی هم حلّ نشد و جنگ های داخلی شدت یافت. اگر چه با وساطت برخی کشورهای همسایه، در آگوست سال ۲۰۰۰م مجلس سومالی رئیس جمهور موقت را مشخص کرد، ولی بحران همچنان این کشور را تهدید می کند.

منابع

• سومالی، سایت رحماء.