لیبی

کشور جماهیر عربی لیبی با ۱۸۰ ۷۵۹ ۱ کیلومتر مربع مساحت، در شمال آفریقا قرار دارد. لیبی در شرق با مصر، در جنوب شرقی با سودان، در جنوب با چاد، در جنوب و جنوب غربی با نیجر، و در شمال غربی با تونس همسایه است. این کشور با ۱۸۰۰ کیلومتر خط ساحلی در شمال آفریقا و مدیترانه، در حد فاصل مغرب غربی و خاورمیانه قرار گرفته و به عنوان پل ارتباطی بین سرزمین های آفریقایی و خاورمیانه تلقّی می گردد.

جغرافیایی لیبی

۹۴ درصد قلمرو لیبی از بارندگی ناچیزی برخوردار است و این کشور غالبا ً آب و هوایی گرم و خشک دارد. ارتفاعات پراکنده ای در این کشور دیده می شود که از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار نیست. از کل مساحت آن ، صرفا ً ۳۶۲ هزار کیلومتر مربع قابل کشاورزی است.

نژاد مردم لیبی

مردم لیبی عمدتا ً عرب و بربر هستند و زبان رسمی آن عربی است. از شش میلیون سکنه ی آن ، شصت در صد در شهر تریپولی (مرکز حکومت) و ۳۵درصد در سایر نقاط زندگی می کنند. اگر چه اساس زندگی مردم در گذشته بر پایه سازمان قبیله ای بود، اما جامعه جدید به دلیل افزایش در آمد ملی و ثروت ناشی از نفت ، در حال دگرگونی است.

ظهور اسلام در لیبی

لیبی به دلیل موقعیت جغرافیایی، مرکز حکومت فنیقی ها ، ایتالیایی و انگلیسی ها در طول تاریخ بوده است . در قرن هفتم میلادی مسلمانان لیبی را پس از مصر فتح کردند. دراین زمان ، بربرها به سرعت اسلام آوردند و در هجوم اعراب مسلمان به اسپانیا همراه آنان بودند. پس از دو قرن هارون الرشید ، ابراهیم بن اغلب را به سمت حکمران لیبی منصوب کرد که وی نوعی حکومت مستقل و غیر وابسته به مرکز خلافت عباسیان به وجود آورد.

حکومت لیبی

لیبی مدت ها مستعمره ایتالیا بود. در زمان نفوذ آنان ، عمر مختار (سردار لیبی در استان شرقی) به مبارزه با ایتالیایی ها برخاست و سرانجام دستگیر و به دار آویخته شد. در سال ۱۳۲۰ ش انگلستان دوباره آن را گرفت. ولی نه سال بعد (پس از جنگ جهانی دوم) این کشور با سلطنت محمد ادریس به استقلال رسید. پس از کودتای افسران جوان ارتش بر ضد سلطنت ، در سال ۱۳۴۸ ش یک شورای فرماندهی انقلاب به عنوان عالی ترین نهاد مملکتی تأسیس شد و رهبر کودتای انقلابی به ریاست آن رسید. در سال های اخیر ، نهادی انقلابی به نام کنگره عمومی به منزله پارلمان لیبی جایگزین شورای فرماندهی انقلاب شده است.

طی دهه های اخیر، لیبی تحت حکومت سرهنگ معمر قذافی اداره می شد که با استفاده از پول سرشار نفت، توانسته بود تحولی اجتماعی و اقتصادی در لیبی پدید آورد. وی آشکارا از هم بستگی با اعراب دوری گزیده و در عوض بر هویت آفریقایی تأکید می کرد. لیبی بر کشورهای کوچک و فقیر آفریقا نفوذ دارد. لشکر کشی لیبی به چاد و حمله آمریکا به بندر تریپولی به بهانه حمایت لیبی از تروریسم ، از مهم ترین حوادث دوران قذافی است. وی به دلیل رفتارهای خاص خود مشهور است و همواره زیر یک چادر زندگی می کند.

منابع طبیعی کشور لیبی

نفت لیبی ، از مرغوب ترین منابع نفتی جهان است و این کشور افزون بر نفت ، سنگ آهن ، گوگرد ، پتاس و گاز طبیعی هم استخراج می کند. صنایع ذوب آهن، نفت، پتروشیمی، سیمان، لاستیک سازی ، شیمیایی و شیشه در لیبی رونق دارد. در سال های اخیر، یک کانال آبرسانی از مناطق آبخیز شمالی به سوی مناطق جنوبی کشیده شده است که می تواند در کشاورزی آن موثر باشد.

منبع

لیبی، سایت رحماء.