مصالح
واژهی مَصالح جمع مَصلَحَت به معنی شایسته و نیکو است و میتواند در معانی زیر بهکار برود:
- مصالح ساختمانی یا مصالح بَنّایی، موادی مانندِ سیمان، چوب، آجر، گچ، آهن، و امثال آن که در ساختمانسازی به کار میرود. آنچه شایسته و سزاوار است که در ساختمانسازی و بنایی به کار رود.
- (کاربرد قدیمی) به معنی امور شایسته و خوب در مقابل مفاسد
- مَصالح یا مَصالحه، لغتی عربی و رایج در فارسی قدیمیتر به معنای ادویههای کوبیدهشده است. دربارهٔ مصالح در فرهنگ ناظمالاطبا آمدهاست: داروهای مانند هل و دارچین و ریشهٔ جوز و خلال بادام و پسته و خلال مرکبات و زعفران و گوشت قیمه کرده با لپهٔ نخود و برنج که در گیپا و جز آن آگنده کنند.
شکل اروپاییشدهٔ این واژه مورد آخر به صورت ماسالا است.
خوراکهای هندی مربوط به این واژه عبارتند از:
- چیکن تکه مصالح (چیکن تیکا ماسالا)
- پنیر تکه مصالح (پنیر تیکا ماسالا)
- چای مصالح (چای ماسالا)
به خوراکی که دارای ادویه یادشده باشد مصالحدار میگویند.
- مُصالح به معنی صلحکننده و سازشکننده نیز از ریشه صلح بر وزن مُفاعل است.
منابع
- ↑ لغتننامه دهخدا: مصالح
- ↑ لغتنامه دهخدا. مدخل مصالحدار
- لغتنامه دهخدا.