قرارداد

قانونگذار ایران در ماده ۱۸۳ قانون مدنی عقد را چنین تعریف نموده‌است: «عقد عبارت از اینست که دو یا چند نفر در مقابل دو یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد» بر این تعریف ایراداتی شده‌است. از جمله اینکه این تعریف عقود تملیکی را به واسطه حصر عقود به تعهد طرفین در جمله قانونگذار دربر نمی‌گیرد. این ایراد از سوی بزرگان علم حقوق ایران اینگونه پاسخ داده شده‌است که:اگرچه متن این ماده از قانون فرانسه مأخوذ است، اما نویسندگان قانون مدنی ایران با نظر به فقه این ماده را تغییر داده‌اند. فلذا چون در فقه عهد در معنی عقد نیز به کار می‌رود، این ماده همه عقود را در برمی‌گیرد. ایراد دیگر این ماده قانونی استفاده از کلمه نفر است، در حالی که بهتر بود از کلمه شخص استفاده می‌شد تا اشخاص حقوقی را نیز شامل می‌شد.

• جمع عقد، عقود است.
• در مقابل عقد، ایقاع قرار دارد، که ماهیات حقوقی را گویند که با یک اراده ایجاد یا ساقط می‌شوند. همچون طلاق که تنها با اراده مرد واقع می‌شود. مبحث عقد جزء حقوق مدنی به حساب می‌آید.
• عقد به اعتبارات مختلف، تقسیم‌بندی‌های متفاوتی یافته‌است. از جمله تقسیم عقود به اعتبار موضوع آن، به مالی و غیر مالی یا تملیکی و عهدی.

اقسام عقود در فقه و قانون مدنی:بیع- اجاره-رهن-امانت- نکاح-قرض-وصیت- عاریه-شرکت-وقف-وکالت-جعاله-مزارعه مساقات-سلف-سلم-مضاربه و

در ایران سرویس‌های ارائه خدمات قرارداد به دو نوع سرویس‌های خدماتی کلاسیک و آنلاین قابل تقسیم است. ارائه دهندگان خدمات کلاسیک شامل فارغ التحصیلان رشته حقوق و به ویژه وکلای دادگستری است. از جمله سرویس‌های آنلاین ارائه دهنده خدمات قراردادی که تمام تمرکز خود را بر روی قراردادها گذاشته‌اند می‌توانیم به رکلا اشاره کنیم که خدمات نمونه قرارداد و تنظیم قرارداد ارائه می‌کند. ضمن آنکه تعداد زیادی از سرویس‌های آنلاین ارائه دهنده خدمات حقوقی در کنار سایر خدمات خود، نسبت به ارائه خدمات قراردادی نیز اقدام می‌کنند.

• دکتر لنگرودی، فلسفه حقوق مدنی
• دکتر کاتوزیان، قواعد عمومی قراردادها، ج۱