هچیرود
هچیرود از شهرهای شهرستان چالوس واقع در استان مازندران است. این شهر از شمال به دریای خزر، از شرق به شهر چالوس و از غرب به شهرستان عباس آباد و شهر کلارآباد و از جنوب به رشته کوههای البرز متصل می‌گردد. مردم هچیرود از قومیت طبری هستند و به زبان مازندرانی و گویش کلارستاقی صحبت می‌کنند. هچیرود بر اساس آخرین آمار سازمان سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵ جمعیتی بالغ بر ۱۰٬۳۹۸ نفر را دارد.
| هچیرود هچی رود | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | چالوس |
| بخش | مرکزی |
| سال شهرشدن | ۱۳۹۱ |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۰٬۳۹۸ |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۲۰- |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | مهندس جعفر ردایی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۱ |
روی نقشه ایران
۳۶°۴۰′شمالی ۵۱°۱۹′شرقی / ۳۶٫۶۶°شمالی ۵۱٫۳۲°شرقی | |
جمعیت
شهر هچیرود طبق آمار سال ۹۵ دارای ۱۰٬۳۹۸ جمعیت بوده‌است. مردم هچیرود به زبان مازندرانی گویش می‌کنند.
قابل ذکر است که هچيرود به تازگي(درسال1390)تبديل به شهر در حوزه‌ي شهرستان چالوس شد و اسامي روستاهايي که جزو حوزه‌ي اين شهر تازه تاسيس قرار گرفت بدين شرح است:
هچيرود - محمدحسين آباد - نورسر - کیاکلا - مسده - امام رود - چاخا ني- دلگشا- دوجمان- سنگوارث- عباسکلا- اکبر آباد -دلگشا - هرطه کلا
تاریخچه
وجه تسمیه
هچیرود نام خود را از نهری که در دل کوه قرار دارد گرفته است این نهر پس از طی حدود چهار کیلومتر، در شرق هچیرود، به دریا می‌ریزد. «هچه» مخفف هاچه از مصدر «هاچین» نام واژه ای در زبان طبری به معنی ملایم شدن، خنک شدن و از کاری باز ایستادن است. بنابراین، نام اصلی و قدیمی آن یعنی «هاچه‌رو» به معنی رود آرام است. تعبیر این نام با توجه به شیب ملایم و زمین های مسطح اطراف رود و حرکت بسیار آرام رودخانه به طرف دریا منطقی به نظر میرسد.
دوران باستان
استان مازندران پیش از اسلام تپورستان (به پهلوی: 
) نامیده می‌شد که برگرفته از نام قوم تپوری (به یونانی: Τάπυροι) می‌باشد که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد.
به گفته واسیلی بارتلد تپوری‌ها در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق.م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوری‌ها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از تپوری‌ها نام می‌برد. به گفته مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران می‌زیستند و تپوری‌ها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگه‌ای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق.م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوری‌ها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد. شهرهای آمل، چالوس، کلار، سعیدآباد و رویان جزئی از سرزمین قوم تپوری بودند. سرزمین لنگا و تنکابن بخشی از سرزمین دو قوم تپوری و آمارد بود.
پیشینه
شهر هچیرود که تا پیش از سال ۱۳۸۹ ش مرکز دهستان کلارستاق غربی بود، از به هم پیوستن روستاهای اکبرآباد، دلگشا، امام‌رود، چاخانی، دلگشا، دوجمان، سنگ وارث، عباسکلا، محمدحسین‌آباد، هچیرود و هرطه کلا از روستاهای توابع بخش مرکزی چالوس شکل گرفته است. از طوایف طبری هچیرود می‌توان طوایف رودگر، صفاری، باقری، فقیه و میار را نام برد.
جستار های وابسته
کلارآباد
منابع
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۹.
- ↑ نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۱۲۱.
- ↑ نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴.
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ «وب سایت رسمی شورای اسلامی شهر چالوس - صفحه اصلی». www.chalusshora.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۸.
- ↑ نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۱۲۱.
- ↑ عمادی، اسدالله (۱۳۷۲). بازخوانی تاریخ مازندران. نشر فرهنگ خانه مازندران. ص. ۷۲.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. ترجمهٔ مریم میر احمدی. تهران انتشارات اطلاعات. ص. ۲۴۵.
- ↑ BORJIAN, HABIB (2004). "Mazandaran: Language and People (The State of Research)". Yerevan State University (به انگلیسی): 289. doi:10.1163/1573384043076045.
- ↑ بارتلد، واسیلی (۱۳۰۸). تذکره جغرافیای تاریخی ایران. اتحادیه تهران. ص. ۲۸۳.
- ↑ مینوی، مجتبی (۱۳۴۲). مازیار. موسسه مطبوعاتی امیرکبیر. ص. ۹.
- ↑ محمدپور، صفرعلی (۱۳۸۶). چالوس در آیینه تاریخ. انتشارات کلام مسعود. ص. ۳۷۰.
- ↑ یوسفی‌نیا، علی‌اصغر (۱۳۵۶). لنگا. انتشارات وزارت فرهنگ و هنر. ص. ۷۱.
- ↑ نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۱۲۱.