نمک‌آبرود

شهرک جدید نمک‌آبرود که در دوازده‌کیلومتری غرب چالوس واقع شده قسمتی از اراضی منطقه را با وسعت تقریبی ۶۵۰ هکتار در بر می‌گیرد.
حد شمالی این اراضی را دریای خزر و حد جنوبی آن را ارتفاعات مدوبن (از بلندی‌های رشته‌کوه البرز) تشکیل داده‌است. وجود پارک‌های جنگلی بنفشه و شمشاد در قسمت شمالی این مجموعه با وسعت تقریبیِ ۲۰۰ هکتار مناظر بدیعی را در این قسمت از اراضی به وجود آورده‌است. ضمن آنکه در جنوب این اراضی دامنه کوه مدوبن به صورت جنگلی فشرده و با جاذبه‌های بصریِ فوق‌العاده واقع شده‌است. طرح اولیهٔ شهرک به وسیلهٔ مهندسین مشاور داض، چرخاب و هوارد همفری تهیه شده‌است.
در گزارش هوارد همفری فرض بر این بوده‌است که جاده چالوس – رامسر منطقه را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند که بخش جنوبی جاده اختصاص به ویلاسازی داشته و بخش شمالی آن هتل‌هایت چالوس و قسمت پیشنهادی مارینا و تأسیسات مربوط و مجتمع آپارتمانی را شامل می‌شد.

احداث این شهرک دو هدف عمده را مد نظر دارد: * ایجاد یک شهر اقامتگاهی – تفرجگاهی برای جذب جمعیت غیر ساکن شهرستانهای نوشهر و چالوس

• جذب سر ریز جمعیت شهرهای چالوس و نوشهر

با توجه به موارد یادشده، احداث شهرک نمک‌آبرود تصویب شد و در تاریخ ۱۳۶۷/۱۰/۷ مصوبهٔ مذکور توسط وزارت مسکن و شهرسازی ابلاغ گردید. صدور پروانه احداث شهرک نمک‌آبرود در سال ۱۳۶۶ با استناد به همین مصوبه انجام گرفته‌است. محدوده اراضی طرح با استناد به اسناد موجود که با مندرجات پروانه صادره نیز هماهنگ است، در نقشهٔ شماره ۱–۱ نشان داده شده‌است.

از نظر جمعیت پیش‌بینی شده برای شهرک، مهندسین مشاور چرخاب با استفاده از گزارش مهندسین مشاور داض تعداد کل جمعیت واحدهای مسکونی (ویلاها آپارتمان‌ها) و هتل و متل را جمعاً ۲۰٬۰۰۰ نفر برآورد نموده‌است در حالی که درگزارش هوافرد همفری تعداد جمعیت ۲۳٬۳۵۰ نفر برآورد شده‌است. در طرح تجدید نظر شده توسط مهندسین مشاور طرح و بنا تعداد جمعیت ۴۶٬۵۰۰ نفر یا حدود ۵۰٬۰۰۰ نفر پیش‌بینی شده‌است که بیش از دو برابر ارقام قبلی است. در طرح هوافرد همفری برای شهرک نمک‌آبرود اکثر خانه‌ها مخصوص تعطیلات تصور شده‌اند، لذا تعداد جمعیت در طول سال متغیر فرض شده‌است.

در سال ۱۳۶۴ برای بخشی از محدوده اراضی نمک‌آبرود طرح توسعه تهیه گردیده‌است. این طرح بر اساس ساختار شبکه اصلی خیابان‌های موجود شکل گرفته‌است که متشکل از یک حلقه اصلی و خیابان‌های ارتباطی فرعی است. حلقه اصلی به قطعات مسکونی پیوند می‌خورد. این حلقه در گوشه جنوب شرقی قطع شده‌است و جهت تکمیل راه‌های ارتباطی یک بلوار جنوبی شمالی- جنوبی در مرکز شهرک به عنوان مرکز محور مجهز شهری با عرض متوسط ۳۰۰ متر جهت ارائهٔ خدمات مورد نیاز در مقیاس ناحیه و با نظور نمودن جمعیت سربار ناشی از بازدیدکنندگان پیش‌بینی شده‌است که حدود ۵۳ هکتار وسعت دارد. این بلوار به محله‌های مسکونی پنجگانه شهرک که در دو نوار غربی و شرقی در طرفین ناحیه مرکزی قرار گرفته‌اند، سرویس می‌دهد.

مناطق مسکونی شهرک یعنی محله‌های پنجگانه یاد شده دارای مساحتی بالغ بر ۲۳۰ هکتار می‌باشد. محله شمار چهار در جنوب محله شماره یک قرار دارد. محله پنج نیز در گوشه جنوب شرقی و در منتهی‌الیه جنوبی شهرک قرار گرفته‌است. محله‌های یاد شده هر کدام دارای یک مرکز محله هستند که خدمات مرکز محله‌ای در این مراکز پیش‌بینی شده‌است. این مراکز به نحوی طراحی گردیده تا ارتباط مستقیم سواره با مرکز شهرک برقرار باشد.

در جنوبی‌ترین حد مرکز خدمات شهری و در طرفین این نوار در منتهی‌الیه جنوب شهرک دو ناحیه در مجاورت محله‌های شماره ۴و ۵ جهت منطقه مسکونی گردشگری (در مجاورت محله ۵) و دومی (در مجاورت محله ۴) ناحیه‌ای (به عنوان محله شماره ۶) با مشخصات تراکم ویژه (۹۰۰ نفر در هکتار) با خصوصیات بلوک‌های مسکونی ۴ تا ۸ طبقه پیش‌بینی شده‌است. در شمالی‌ترین قسمت شهرک نواحی مجاور محله‌های ۲و۱ منطقه وسیعی (حدود ۹۵ هکتار) جهت مراکز تفریحی – ورزشی در شمال غربی و هتل و متعلقات توریستی در شمال شرقی در نظر گرفته شده‌است.

نمک آبرود به دو بخش گردشگری و مسکونی تقسیم شده‌است. بخش مسکونی در ۸ محله برای جمعیتی توریستی تا یکصد هزار نفر طراحی شده‌است و معابر ورودی محلات مسکونی از سایر نقاط شهرک جدا شده‌است. بخش گردشگری امکانات تفریحی فراوانی دارد مانند تله کابین خط ۱ و ۲ - سورتمه - کارتینگ - پارک ماجراجویی - شهر بازی - زیپ لاین - شیر دریایی - باشگاه تیراندازی - موتور ۴ چرخ و غیره

• عکس‌هایی از شمال ایران
• دانشنامهٔ آزاد طبیعت ایران