سرزمین بحرین
سرزمین بحرین (در میان عرب‌ها: عربستان شرقی) (جلفاوه) با نام تاریخی خطّ ناحیه‌ای تاریخی در سواحل شمالی، غربی و جنوبی خلیج فارس میان بصره و عمان در منطقهٔ نجد است. مرکز این ناحیه، هَجَر بوده که به این خاطر گاه به تمام آن هجر می‌گفتند که پس از قدرت گرفتن قرمطیان به احساء انتقال یافته‌است.
این ناحیه در دوران کهن بخشی از قلمرو شاهنشاهی ساسانیان به‌شمار می‌آمده‌است. مرکز آن شهر پُنیات اردشیر یا در عربی «مدینة الخَطّ» (نام یونانی Magindanata در نقشه جهان بطلمیوس احتمالاً برگرفته از معادل آرامی همین عبارت باشد) عبارت عربی مذکور در اینجا به معنی «مرکز سرزمین بحرین» است. دمیتری میشین (۲۰۲۰) این شهر را همان زاره در نزدیکی شهر قطیف در عربستان سعودی می‌داند.
عربستان شرقی - قسمت شرقی شبه جزیره عربستان که تا قرن هجدهم بحرین (عربی: البحرین) نامیده می‌شد. این منطقه از بصره، در امتداد خلیج فارس آغاز شد و شامل بحرین، کویت، الحسا، القطیف، امارات متحده عربی امروزی است و در شمال عمان خاتمه می‌یابد.
منابع
- ↑ Abshire، Corey؛ Gusev، Dmitri A.؛ Stafeyev، Sergey؛ Wang، Mengjie (۲۰۲۰). «Enhanced Mathematical Method for Visualizing Ptolemy's Arabia».
- ↑ Mishin، Dmitry (۲۸ فوریه ۲۰۲۰). «Where Was Madīnat al-Khaṭṭ, The Sasanid Stronghold In North-Eastern Arabia?». Vostok. Afro-Aziatskie obshchestva: istoriia i sovremennost (۱): ۸–۱۶. doi:10.31857/S086919080008438-8.
- مدخل بحرین در دانشنامه جهان اسلام