آسمان شب (فضا)

آسمان شب، اصطلاحی مرتبط با اخترشناسی از زمین است که به ظاهرِ شب‌هنگامِ اجسام آسمانی مانند ستارگان، سیاره‌ها، و ماه که در یک آسمان پاک میان غروب و طلوع خورشید مشاهده می‌شوند، اشاره می‌کند.

چشمه‌های نور طبیعی در آسمان شب بسته به زمان و مکان شامل مهتاب، اخترتاب، و هواتاب می‌شوند. شفق قطبیآسمان‌های بالای مدار قطبی را روشن می‌کند. تحت شرایط خاص ممکن است یک خروج جرم از تاج خورشیدی بزرگ، یا حتی بادهای خورشیدی شدید ممکن است شفق قطبی را به سمت استوا بکشد.

آسمان شب و مطالعه آن در فرهنگ‌های باستانی و نوین جایگاهی تاریخی دارد. برای مثال در گذشته کشاورزان از وضعیت آسمان شب به عنوان یک تقویم برای تعیین زمان کاشت استفاده می‌کردند. بسیاری فرهنگ‌ها با کشیدن صورت‌های فلکی در میان ستاره‌های آسمان، آنان را از طریق افسانه‌ها و اسطوره‌ها به ایزدهای خود مرتبط کرده‌اند.

باور تاریخی به اختربینی ریشه در باور به تاثیر اجسام آسمانی بر اتفاقات روی زمین و یا خبر دادن از آنان دارد. مطالعه علمی آسمان شب قسمتی از اخترشناسی رصدی است.

آلودگی نوری بر امکان مشاهده اجسام آسمانی در آسمان شب تاثیر می‌گذارد. به طور تاریخی وجود ماه در آسمان به دلیل بالا بردن سطح نور زمینه، مشاهدات اخترشناسی را مختل می‌کرده. امروزه نیز نور مصنوعی شهرها مشکلی روزافزون در سر راه مشاهده آسمان شب است. استفاده از فیلتر اپتیکی و تغییر منابع نور شهری می‌تواند این مشکل را تا حدی کاهش دهد. اما برای مشاهدات بهتر اخترشناسان حرفه‌ای و آماتور تلاش می‌کنند در نقاطی به دور از آلودگی نوری مناطق شهری مستقر شوند.