زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مطیع





شخص عمل کننده به تکلیفِ مستفاد از ادلّه و مطابق با واقع را مطیع می‌گویند.


۱ - تعریف مطیع



مطیع، در برابر عاصی است و به مکلفی گفته می‌شود که از راه قطع و یا حجت معتبر ، تکلیف را احراز نموده و در مقام امتثال، به موافقت با آن اقدام می‌کند و در واقع نیز، وظیفه او، همان باشد ( مصادف با واقع گردد )، برای مثال، شخص مکلف، احراز کرد که نماز بر او واجب است و همان را امتثال کرد و در واقع نیز، نماز واجب بوده است، به چنین شخصی، " مطیع " اطلاق شده و مستحق ثواب است.
[۳] فاضل لنكرانی، محمد، ایضاح الكفایة، ج۴، ص۵۲-۵۳ .


۲ - پانویس


 
۱. ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۱، ص۱۳۳.    
۲. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۳، ص۵۰.    
۳. فاضل لنكرانی، محمد، ایضاح الكفایة، ج۴، ص۵۲-۵۳ .
۴. آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۶۱.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۴۴، برگرفته از مقاله «مطیع».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.