زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

عصیر





آب انگور را عصیر می‌گویند.


۱ - معنای لغوی



عصیر در لغت به معنای افشره؛ یعنی مایعی که از فشار دادن میوه‌های آبدار، مانند انگور، انار، خربزه و هندوانه به دست می‌آید، آمده است؛ از این رو، بر مایع به دست آمده از اجسام سختی که ترش یا شیرین‌اند، مانند کشمش، خرما و زرشک که شیرینی یا ترشی آن‌ها بر اثر خیساندن یا مالیدن در آب و یا افزودن آب و بر آتش نهادن و جوشیدن به دست می‌آید، عصیر اطلاق نمی‌شود؛ بلکه به آن «نبیذ» یا «نقیع» گویند.

۲ - معنای اصطلاحی



مراد از عصیر در روایات و نیز کلمات فقها در صورتی که بدون قید و قرینه‌ای به کار رود، آب انگور است و شامل سایر میوه‌ها نمی‌شود.

۳ - پانویس


 
۱. بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۲۵ - ۱۲۸.    
۲. وحید بهبهانی، محمدباقر، حاشیة مجمع الفائدة، ص۶۷۶.    
۳. همدانی، اقارضا، مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۱۶.    
۴. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۶، ص۲۴ - ۲۵.    
۵. طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة، ج۱، ص۴۱۲ - ۴۱۳.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۳۹۵.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.