زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

سنگینی





سنگینى به معنی سنگین بودن است که از آن در باب طهارت و صلات سخن گفته‌اند.


۱ - معنای سنگینی



سنگین بودن را سنگینی می‌گویند.

۲ - سنگینی در باب طهارت




۲.۱ - استحباب سنگینی در تخلی


انداختن سنگینى بدن بر پاى چپ هنگام تخلی (با فتح تاء و خاء و تشدید لام) مستحب است.
[۱] توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۶۵، م۷۸.


۲.۲ - کراهت سنگینی بر شکم میت


به تصریح برخى، گذاشتن شى‌ء سنگین بر شکم میت مکروه است.

۲.۳ - فوت انسان در کشتی


کسى که در کشتى مرده، در صورتى که انتقال او به خشکى ممکن نباشد یا دشوار باشد، پس از تجهیز وى (غسل دادن، کفن کردن و نماز گزاردن بر او) و بستن شى‌ء سنگینى به پایش که او را زیر آب ببرد، او را به دریا مى‌افکنند.

۳ - سنگینی در باب صلات




۳.۱ - سنگینی اعضای هفت گانه در سجده


در حال سجده باید بر اعضای هفت گانه تکیه کرد؛ بدین معنا که نمازگزار سنگینى بدن را روى آنها بیندازد و به صرف تماس دادن آنها با زمین بسنده نکند.
امام خمینی در این باره می‌فرماید: بنابر احتیاط (واجب) باید بر مواضع هفت‌گانه تکیه کند، بنابراین مجرّد تماس دادن آن‌ها با زمین کفایت نمی‌کند و لازم نیست بر همه آن‌ها به‌اندازه هم تکیه نماید، همچنان که اگر در ضمن تکیه نمودن بر این مواضع به مواضع دیگر نیز تکیه نماید اشکالی ندارد، مانند اینکه ذراع همراه کف دست‌ها باشد و بقیه انگشت‌های پاها همراه دو انگشت بزرگ پا باشند.

۳.۲ - سنگینی در حال قیام


آیا در حال قیام واجب است سنگینى بدن روى هر دو پا باشد یا انداختن سنگینى آن روى یک پا نیز جایز است؟ مسئله اختلافى است. قول نخست اشهر است.
مستحب است نمازگزار در حال قیام سنگینى بدن را به یک اندازه روى هر دو پا بیندازد.
[۱۰] توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۵۴۳، م۹۷۷.

امام خمینی دراین‌خصوص معتقد است: «نباید در قیام، فاصله بین دو پا به‌اندازه‌ای زیاد باشد که از صدق عنوان قیام خارج گردد، بلکه بنابر اقوی نباید به‌صورت غیرمتعارف پاها باز باشند، هرچند که بر آن قیام صدق کند.» و هرچند که «قراردادن سنگینی بدن روی هر دو پا (در حال قیام) به طور مساوی واجب نیست، اما بنابر اقوی واجب است بر روی هر دو قدم بایستد نه بر یک‌قدم و نه بر انگشتان و نه بر پاشنه‌ها.»

۴ - پانویس


 
۱. توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۶۵، م۷۸.
۲. العروة الوثقی ج۲، ص۲۱.    
۳. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۶۹، کتاب الطهارة، فصل فی احکام الاموات، مسالة۳.    
۴. جواهر الکلام ج۴، ص۲۹۲.    
۵. جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۴۷-۱۴۸.    
۶. مستند الشیعة ج۵، ص۲۷۸.    
۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۸۲، کتاب الصلاة، القول فی السجود، مسالة۲.    
۸. جواهر الکلام ج۹، ص۲۵۱.    
۹. الحدائق الناضرة ج۸، ص۶۳.    
۱۰. توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۵۴۳، م۹۷۷.
۱۱. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۱، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۳.    
۱۲. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۱، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۴.    


۵ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۴۲-۵۴۳.    
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.