سنمدت عمر انسان یا موجود زنده دیگر را سن میگویند. ۱ - معنای سنسِن مدت عمر یا شمار سالهاى زندگى انسان يا موجود زنده ديگر میباشد. ۲ - کاربرد سن درفقهعنوان ياد شده به مناسبت در بابهايى چون طهارت، صلات، زکات، حج و حجر به كار رفته است. ۳ - احکام سن۳.۱ - ملاك سنملاك در محاسبه سن و سپرى شدن سال در عناوينى كه متعلق احکام شرعی قرار گرفتهاند، از قبيل بلوغ و یائسگی، سال قمری است نه شمسی. ۳.۱.۱ - سن بلوغبه قول مشهور، سن بلوغ در پسر پانزده و در دختر سپرى شدن نُه سال قمرى است. ۳.۱.۲ - سن يائسگىسن یائسگی بنابر قول مشهور در زن قرشی و نبطی سپرى شدن شصت و در غير آن دو، پنجاه سال قمرى است. ۳.۲ - ديگر احكام۳.۲.۱ - مرجّح امامت جماعتدر صورت اختلاف مأمومان بر سر امام جماعت دو يا چند نفر واجد شرايط، مرجّحاتى ذكر شده است كه مسنتر بودن از جمله آنها است. ۳.۲.۲ - اسنان فرائضشتر، گاو و گوسفند پرداختى به جهت زکات بايد داراى سنّى خاص باشد كه از آن به «اسنان فرائض» تعبير مىشود. ۳.۲.۳ - شرایط قربانی در حجاز جمله شرايط قربانی در حج واجب شرط سنّى است كه به قول مشهور در شتر پنج سال تمام، و در گاو و گوسفند يك سال و در بز شش و يا هفت ماه تمام است. ۴ - پانویس۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۳۴-۵۳۵. |