زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

سخله





سَخْلَه از جمله الفاظی است که در فقه کاربرد دارد.


۱ - طریقه تلفظ سخله



(سَخْلَه) با فتح سین و سکون خاء و فتح لام خوانده می شود.

۲ - معنای سخله



بچه گوسفند، گاو و شتر را سَخْلَه می گویند.

۲.۱ - تبیین معنای سخله


سخله- که جمع آن سخال مى‏باشد- در اصل به بچه تازه متولد شده گوسفند- اعم از میش و بز- گفته مى‏شود؛
[۱] مجمع البحرین، واژه «سخل»
لیکن مراد از آن در کلمات فقها
در بحث زکات اعم از بچه گوسفند، گاو و شتر مى‏باشد.

۳ - کاربرد سَخْلَه در فقه



از آن در باب زکات نام برده‏اند.

۴ - احکام سخله



از شرایط تعلق زکات به انعام ثلاث (گوسفند، گاو و شتر) سپرى شدن یک سال از زمان تملک آنها است؛ لیکن چنانچه در اثناى سال بچه‏هایى از آنها متولد شود، بچه‏ها در مسئله سال، تابع مادران خود نیستند؛ از این رو، با گذشت سال بر مادران، به بچه‏هایشان زکات تعلق نمى‏گیرد و شرط تعلق زکات به بچه‏ها گذشت یک سال جدا گانه بر آنها است؛ لیکن در اینکه مبدأ سال در بچه‏ها از زمان تولد آنها است یا از زمان گرفتن آنها از شیر و آغاز چریدن، اختلاف مى‏باشد. قول نخست، منسوب به مشهور است.
[۶] مسالک الأفهام ج۱، ص۳۶۸.



۵ - پانویس


 
۱. مجمع البحرین، واژه «سخل»
۲. الحدائق الناضرة ج۱۲، ص۸۰.    
۳. الخلاف ج۲، ص۲۲.    
۴. شرائع الإسلام ج۱، ص۱۱۰.    
۵. مختلف الشیعة ج۳، ص۱۶۷.    
۶. مسالک الأفهام ج۱، ص۳۶۸.
۷. جواهر الکلام ج۱۵، ص۹۲-۹۳.    


۶ - منبع


جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۱۷-۴۱۸.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | زکات | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.