زبالهزباله مواد زاید وخاک روبه می باشد. ۱ - معنای زبالهزباله همان آشغال و خاک روبه می باشد. ۲ - کاربرد زباله در فقهاز آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، اجاره، احیاء موات و دیات سخن گفته‌اند. ۲.۱ - طهارتدفن کردن مسلمان در محل ریختن زباله- به جهت هتک حرمت وى- حرام، و در صورت دفن، نبش قبر و انتقال جسد به جاى دیگر، جایز است. نگهدارى زباله در منزل در شب و نیز ریختن آن پشت درِ منزل مکروه و خارج کردن آن در روز مستحب است. [۳]
هدایة الأمّة، ج۲، ص۲۱۹.
جمع‌آورى ۲.۲ - صلاتنماز گزاردن درمحل جمع‌آورى زباله کراهت دارد. تمیز کردن مسجد و بیرون بردن زباله آن مستحب است. ۲.۳ - اجارهبه قول برخى، بر مستاجر واجب است پس از اتمام مدت اجاره، محل اجاره را از زباله تمیز کرده، آن را به موجر تحویل دهد؛ لیکن برخى در وجوب آن اشکال کرده‌اند. ۲.۴ - احیاء مواتدر زمین موات، محل ریختن زباله منزل، حریم منزل به شمار مى‌رود و تصرف در آن به احیا جایز نیست. ۲.۵ - دیاتکسى که زباله منزل از قبیل پوست خربزه یا موز را در محل رفت وآمد مردم ریخته است، چنانچه موجب لغزیدن پا و به زمین افتادن رهگذر گردد، ضامن است. برخى گفته‌اند: ضمانت در صورتى است که رهگذر بدون مشاهده زباله پاى خود را روى آن بگذارد و به زمین بخورد؛ اما اگر پس از مشاهده زباله چنین اتفاقى بیفتد، گذارنده زباله ضامن نیست. ۳ - پانویس۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۲۲۷. |