خرمدرهخُرَّمْدره، شهرستان و شهری در استان زنجان می باشد. ۱ - شهرستان خرمدرهواقع در مشرق استان زنجان. این شهرستان از شمال به شهرستان قزوین، از مشرق، جنوب و مغرب به شهرستان ابهر محدود و مشتمل است بر یک بخش به نام مرکزی. دو دهستان به نامهای الوند و خرّمدره و یک شهر به نام خرّمدره (رجوع کنید به ادامه مقاله) که مرکز شهرستان به شمار می‌رود [۱]
ایران، وزارت کشور، معاونت سیاسی، ۱۳۸۵ش، ذیل «استان زنجان».
آبادیهای آن عمدتآ در دشت قرار دارد.۲ - کوه های خرمدرهمهمترین کوههای آن عبارت‌اند از: اَلوَند̊داغ (مرتفع‌ترین قله ح۲۴۵۰ متر)، در حاشیه جنوبی کوهستان البرز غربی و در حدود بیست کیلومتری شمال شهر ابهر؛ اوچ‌قاشق در جنوب و ایده‌داغ در شمال‌شرقی و مشرق آبادی اَرْدَجین (واقع در حدود ۲۶ کیلومتری شمال‌شرقی شهر ابهر)؛ کوه ازمنکه واقع در جنوب‌غربی و مغرب و کوه گیِقیه در جنوب آبادی اِسْپاس، حدود نُه کیلومتری مغرب شهر ابهر. [۲]
عباس جعفری، گیتاشناسی ایران، ج۱، ص۷۹، تهران ۱۳۶۸ـ۱۳۷۹ش.
[۳]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۱۸، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
[۴]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۲۲، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
ابهررود و برخی از ریزابه‌های آن در شهرستان خرّمدره جریان دارند. [۵]
عباس جعفری، گیتاشناسی ایران، ج۳، ص۴۶۶، تهران ۱۳۶۸ـ۱۳۷۹ش.
[۶]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۱۷، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
۳ - شغل اهالی خرمدرهاهالی آن به زراعت، دامداری، باغداری، پرورش زنبور عسل (در بیش‌تر آبادیها)، کار در معادن و تولید صنایع‌دستی مانند فرش، از نوع خرسک و نقش سماوری، اشتغال دارند. محصولات عمده آن گندم، جو، یونجه، بنشن و تره‌بار است و از فراورده‌های باغی انگور، گردو، بادام، زردآلو، آلبالو، سیب و به دارد. [۷]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۱۸، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
[۸]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۲۲، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
[۹]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۶۱، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
مجتمع کشت و صنعت (شامل گاوداری صنعتی، مرغداری، باغهای بزرگ میوه...) نیز در دهستان خرّمدره فعال است. [۱۰]
مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن :۱۳۸۵ نتایج تفصیلی کل کشور، ج۱، ص۲، ۱۳۸۵ش.
اهالی آن شیعه دوازده امامی‌اند و به ترکی گفتگو می‌کنند. [۱۱]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۱۰۲، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
جمعیت شهرستان خرّمدره ۶۰۰۲۷تن است که از این تعداد ۴۸۰۵۵تن (ح ۸۰%) شهرنشین‌اند. [۱۲]
مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن :۱۳۸۵ نتایج تفصیلی کل کشور، ج۱، ص۲، ۱۳۸۵ش.
۴ - تقسیمات کشوریاز لحاظ تقسیمات کشوری در ۱۳۲۳ش، خرّمدره، یکی از آبادیهای دهستان ابهررود در شهرستان زنجان، از استان اول (گیلان) بود [۱۳]
ایران، وزارت کشور، اداره کل آمار و ثبت احوال، ج ۱، ص ۱۰۱.
در اردیبهشت ۱۳۶۶، دهستان خرّمدره به مرکزیت آبادی قلعه حسینیه در شهرستان ابهر (ایجاد در ۱۳۴۸ش) تشکیل گردید. [۱۴]
ایران قوانین و احکام، مجموعه قوانین ومقررات مربوط به وزارت کشور :ازآغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان سال ۱۳۶۹، ج۱، ص۶۸۴، تهران۱۳۷۰ش.
[۱۵]
۱۳۸۲ش، ذیل «استان زنجان»، ایران قوانین و احکام، مجموعه قوانین ومقررات مربوط به وزارت کشور :ازآغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان سال ۱۳۶۹، تهران۱۳۷۰ش.
در تیر ۱۳۶۸، بخش خرّمدره از ترکیب دو دهستان صائین‌قلعه و خرّمدره و سه شهر خرّمدره، [۱۶]
سرشماری عمومی نفوس و مسکن :۱۳۸۵ نتایج تفصیلی کل کشور، ۱۳۸۵ش.
صائین‌قلعه و هیدج در شهرستان ابهر تشکیل شد. [۱۷]
ایران قوانین و احکام، مجموعه قوانین ومقررات مربوط به وزارت کشور :ازآغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان سال ۱۳۶۹، ج۱، ص۷۶۰، تهران۱۳۷۰ش.
در مرداد ۱۳۷۶ شهرستان خرّمدره به مرکزیت شهر خرّمدره تشکیل شد. [۱۸]
معاونت سیاسی، ۱۳۸۲ش، ذیل «استان زنجان»، ایران قوانین و احکام، مجموعه قوانین ومقررات مربوط به وزارت کشور :ازآغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان سال ۱۳۶۹، تهران۱۳۷۰ش.
زیارتگاه شاهزاده عبداللّه واقع در آبادی پیلِه‌وَرین (حدود ۳۶ کیلومتری شمال‌شهر ابهر) و امامزاده‌اسماعیل واقع در آبادی قانْلو (حدود ۴۸ کیلومتری شمال غربی شهر ابهر) در این شهرستان قرار دارد. [۱۹]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۶۱، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
[۲۰]
فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، ج۲۵، ص۱۹۱، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش.
۵ - شهر خرمدرهمرکز شهرستان. این شهر در حدود ۸۳ کیلومتری مشرق شهر زنجان و حدود چهار کیلومتری شمال‌غربی شهر ابهر در دشت مرتفعی در ارتفاع حدود ۵۷۰، ۱متر در کنار ابهررود قرار دارد. [۲۱]
عباس جعفری، گیتاشناسی ایران، ج۳، ص۴۶۶، تهران ۱۳۶۸ـ۱۳۷۹ش.
ارتفاعاتی‌از شمال و جنوب آن‌را احاطه کرده است. بیشترین دمای آن ْ۳۹ در مرداد و بیشترین برودت آن ْ۱۴- در بهمن و میانگین بارش سالانه آن ۵ر۲۲۹ میلیمتر ثبت شده‌است. [۲۲]
سازمان هواشناسی کشور، سالنامه آماری هواشناسی: ۷۶- ۱۳۷۵، ج۱، ص۱۸۴، تهران ۱۳۷۸ش.
راه تجارتی تهران ـ تبریز ـ ترکیه از آن می‌گذرد. راه‌آهن تهران ـ تبریز در حدود پنج‌کیلومتری شمال آن ایستگاه دارد. [۲۳]
محمد آقامحمدی، ابهر: گذری و نظری، ج۱، ص۱۳۵، زنجان ۱۳۷۷ش.
[۲۴]
محمد آقامحمدی، ابهر: گذری و نظری، ج۱، ص۱۳۷، زنجان ۱۳۷۷ش.
در شهر خرّمدره، کارخانه کبریت‌سازی «اقتصاد» (تأسیس در ۱۳۲۴ش) و کارخانه‌های شرکت صنعتی مینو خرّمدره (احداث‌در۱۳۵۱ش، بهره‌برداری در ۱۳۵۳ش) دایر است که موجب جذب نیروی فعال ناحیه به‌ویژه شهر خرّمدره شده است. [۲۵]
محمد آقامحمدی، ابهر: گذری و نظری، ج۱، ص۱۳۷، زنجان ۱۳۷۷ش.
[۲۶]
آقاجان فخیمی، تاریخ ابهر: علماء، ج۱، ص۹۵، عرفا و شعرا، زنجان ۱۳۷۶ش.
خرّمدره در ۱۳۱۶ش، شهر شد. [۲۷]
معاونت سیاسی، ۱۳۸۲ش، ذیل «استان زنجان»، ایران قوانین و احکام، مجموعه قوانین ومقررات مربوط به وزارت کشور :ازآغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان سال ۱۳۶۹، تهران۱۳۷۰ش.
جمعیت شهر طبق آمار ۱۳۸۵ش، ۰۵۵، ۴۸تن ضبط شده است. [۲۸]
مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن :۱۳۸۵ نتایج تفصیلی کل کشور، ج۱، ص۲، ۱۳۸۵ش.
۶ - نامگذاری خرمدرهنام خرّمدره ظاهرآ برای نخستین بار در منابع دوره صفویه به بعد دیده شده است. جملی کارری ــکه در ۱۱۰۶/ ۱۶۹۴ به منطقه سفر کرده بودــ بدون توضیحی درباره خرّمدره، تنها نام آن را ذکر کرده است. [۲۹]
جووانی فرانچسکو جملی کارری، سفرنامه کارری، ج۱، ص۴۶، ترجمه عباس نخجوانی و عبدالعلی کارنگ) تبریز (۱۳۴۸ش.
در زمان فتحعلی شاه قاجار (حک: ۱۲۱۲ـ۱۲۵۰)، ژوبر [۳۰]
پیر ژوبر، مسافرت در ارمنستان و ایران، ج۱، ص۱۵۶، ترجمه علیقلی اعتمادمقدم، تهران ۱۳۴۷ش.
خرّمدره را درّه‌ای کوچک و زیبا در یک فرسخی ابهر یاد کرده است. جیمزبیلی فریزر نیز در همان دوره آن‌جا را مکانی خرّم، در بستر رودی پرآب) ابهررود (، با جنگل و باغهایی در پیرامون آورده است. [۳۱]
جیمز بیلی فریزر، سفرنامه فریزر، ج۱، ص۷۲، معروف به سفر زمستانی: از مرز ایران تا تهران و دیگر شهرهای ایران، ترجمه منوچهر امیری، تهران ۱۳۶۴ش.
دیولافوا در ۱۲۹۹/ ۱۸۸۱ آن‌را در دو منزلی سلطانیه، دهکده‌ای زیبا و باصفا دارای قناتهای بسیار، مزارع حاصل خیز، درختان بلند تبریزی، محصولات گندم، جو، پنبه، درختان میوه، با خانه‌هایی کم‌ارتفاع ضبط کرده است. [۳۲]
جیمز بیلی فریزر، سفرنامه فریزر، ج۱، ص۹۷، معروف به سفر زمستانی: از مرز ایران تا تهران و دیگر شهرهای ایران، ترجمه منوچهر امیری، تهران ۱۳۶۴ش.
بنابه اظهار وی [۳۳]
جیمز بیلی فریزر، سفرنامه فریزر، ج۱، ص۹۷، معروف به سفر زمستانی: از مرز ایران تا تهران و دیگر شهرهای ایران، ترجمه منوچهر امیری، تهران ۱۳۶۴ش.
از تبریز تا خرّمدره، هیچ دهکده ای به اندازه آن باصفا، آباد و خرّم نبوده است. یک سال بعد حاج‌سیاح [۳۴]
جیمز بیلی فریزر، سفرنامه فریزر، ج۱، ص۲۷۵، معروف به سفر زمستانی: از مرز ایران تا تهران و دیگر شهرهای ایران، ترجمه منوچهر امیری، تهران ۱۳۶۴ش.
آن را دهی معتبر و دره‌ای بسیار خرّم با هفتصد خانوار در بلوک ابهررود ضبط کرده است، وی همچنین اشاراتی به وجود باغ، قنات و عمارات خوب در آن دارد. خرّمدره در زمان ناصرالدین شاه تیول فراشخانه بود. [۳۵]
عباس‌میرزا قاجار (ملک‌آرا)، شرح‌حال عباس‌میرزا ملک‌آراء: برادر ناصرالدین‌شاه، ج۱، ص۱۱۹، چاپ عبدالحسین نوائی، تهران ۱۳۶۱ش.
حسینعلی رزم‌آرا در حدود ۱۳۲۸ش، خرّمدره را قصبه دهستان ابهررود با محصولاتی از قبیل کشمش، انگور، گردو، غلات و یونجه و جمعیت ۶۵۳، ۷تن ذکر کرده و مطالبی نیز درباره قلمستان و اشتغال اهالی به گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی آورده است. [۳۶]
رزم‌آرا، ج۲، ص۱۰۰ـ۱۰۱.
۷ - فهرست منابع(۱) محمد آقامحمدی، ابهر: گذری و نظری، زنجان ۱۳۷۷ش. (۲) اطلس راههای ایران، تهران: گیتاشناسی، ۱۳۶۹ش. (۳) ایران قوانین و احکام، مجموعه قوانین ومقررات مربوط به وزارت کشور :ازآغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان سال ۱۳۶۹، تهران۱۳۷۰ش. (۴) ایرانوزارت کشور اداره کل آمار و ثبت احوال، کتاب اسامی دهات کشور، ج ۱، تهران ۱۳۲۹ش. (۵) ایران وزارت کشور معاونت سیاسی دفتر تقسیمات کشوری، عناصر و واحدهای تقسیمات کشوری: آذر ۱۳۸۵،) تهران ۱۳۸۵ش (. (۶) ایران وزارت کشور معاونت سیاسی دفتر تقسیمات کشوری، نشریه تاریخ تأسیس عناصر تقسیماتی به همراه شماره مصوبات آن، تهران ۱۳۸۲ش. (۷) عباس جعفری، گیتاشناسی ایران، تهران ۱۳۶۸ـ۱۳۷۹ش. (۸) جووانی فرانچسکو جملی کارری، سفرنامه کارری، ترجمه عباس نخجوانی و عبدالعلی کارنگ) تبریز (۱۳۴۸ش. (۹) محمدعلی‌بن محمدرضا حاج‌سیاح، خاطرات حاج‌سیاح، یا، دور هوخوفووحشت، به کوشش حمید سیاح، به تصحیح سیف‌اللّه گلکار، تهران ۱۳۵۹ش. (۱۰) ژان راشل ماگر دیولافوا، سفرنامه مادام دیولافوا: ایران و کلده، ترجمه و نگارش علیمحمد فره‌وشی، تهران ۱۳۶۱ش. (۱۱) رزم‌آرا. (۱۲) پیر ژوبر، مسافرت در ارمنستان و ایران، ترجمه علیقلی اعتمادمقدم، تهران ۱۳۴۷ش. (۱۳) سازمان هواشناسی کشور، سالنامه آماری هواشناسی: ۷۶- ۱۳۷۵، تهران ۱۳۷۸ش. (۱۴) عباس‌میرزا قاجار (ملک‌آرا)، شرح‌حال عباس‌میرزا ملک‌آراء: برادر ناصرالدین‌شاه، چاپ عبدالحسین نوائی، تهران ۱۳۶۱ش. (۱۵) آقاجان فخیمی، تاریخ ابهر: علماء، عرفا و شعرا، زنجان ۱۳۷۶ش. (۱۶) فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج :۲۵ زنجان، تهران: سازمان جغرافیائی نیروهای مسلح، ۱۳۶۹ش. (۱۷) جیمز بیلی فریزر، سفرنامه فریزر، معروف به سفر زمستانی: از مرز ایران تا تهران و دیگر شهرهای ایران، ترجمه منوچهر امیری، تهران ۱۳۶۴ش. (۱۸) مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن :۱۳۸۵ نتایج تفصیلی کل کشور، ۱۳۸۵ش. (۱۹) نقشه تقسیمات کشوری ایران، مقیاس ۰۰۰، ۵۰۰، ۱:۲، تهران: گیتاشناسی، ۱۳۷۷ش. (۲۰) نقشه تقسیمات کشوری جمهوری اسلامی ایران، مقیاس ۰۰۰، ۵۰۰، ۱:۲، تهران: نقشه‌برداری کشور، ۱۳۷۹ش. (۲۱) نقشه عملیات مشترک (زمینی) : زنجان، مقیاس ۰۰۰، ۱:۲۵۰، تهران: اداره جغرافیائی ارتش جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۶۷ش. (۲۲)ایران وزارت کشور معاونت سیاسی دفتر تقسیمات کشوری، سرشماری عمومی نفوس‌ومسکن :۱۳۷۵شناسنامه آبادیهای کشور، استان زنجان، شهرستان ابهر، تهران ۱۳۷۶ش؛ ۸ - پانویس
۹ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خرمدره»، شماره۷۰۰۷. رده‌های این صفحه : مقالات دانشنامه جهان اسلام
|