توگوتوگو، کشوری در افریقای غربی در کرانه اقیانوس اطلس و عضو سازمان همکاری اسلامی است. ۱ - معرفی اجمالیجمهوری توگو با مساحت ۵۶۷۸۶ کیلومتر مربع و جمعیت ۶۷۷۱۹۹۳ نفر (آمار ۲۰۱۱م.) از غرب به غنا، از شرق به بنین، از شمال به بورکینافاسو، و از جنوب به خلیج گینه در اقیانوس اطلس محدود است. توگو به پنج استان سنترا، کارا، ماری تیم، پلاتی اوکس و ساوانس تقسیم شده و پایتخت آن شهر لومه است. [۱]
جغرافیای جهان اسلام، ص۳۹۱.
[۲]
دانشنامه جهان اسلام، ج۸، ص۵۹۵-۵۹۸.
[۳]
توگو، ص۱-۲.
مردم این کشور در دو گروه عمده زبانی گور در شمال و کوا در جنوب قرار میگیرند. زبان رسمی و اداری آن، زبان فرانسه است. ساکنان آن از ۳۷ گروه قومی تشکیل شده‌اند که اوه ۲۶. ۴%، کابره ۱۴. ۵% و واچی ۱۰. ۴% از آن جمله هستند. [۴]
توگو، ص۱۷.
[۵]
جغرافیای جهان اسلام، ص۳۹۱.
۱.۱ - تجارت و مهاجرت گروه‌های مسلمان به توگوتوسعه تجارت و مهاجرت گروه‌های مسلمان به این منطقه، دو عامل اصلی گسترش اسلام در توگو بوده‌اند. [۶]
مجله مشکوة، «اسلام در توگو».
در میان سالهای ۱۹۲۳ تا ۱۹۷۰م. شمار مسلمانان این کشور به دلیل مهاجرت اقوام مسلمان از نیجریه و غنا ، حدود ۹% افزایش یافت و به ۱۲% رسید. اکنون این میزان به حدود ۲۰% رسیده است که بیشتر در شمال کشور زندگی می‌کنند و مالکی مذهب هستند. مسیحیان ۲۹% (۷۵% کاتولیک و بقیه پروتستان ) و پیروان باورهای جاندارپنداری ( آنیمستی ) حدود ۵۱% از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. این دو گروه بیشتر در جنوب کشور زندگی می‌کنند. طریقتهای صوفیانه همچون قادریه و تیجانیه در میان مسلمانان این کشور هوادارانی دارند که اتحادیه مسلمانان توگو آن‌ها را مغایر با اسلام شناخته است. [۷]
جغرافیای جهان اسلام، ص۳۹۱.
[۸]
مجله مشکوة، «اسلام در توگو»، ص۸۸، ۹۴.
[۹]
توگو، ص۱۷.
۱.۲ - ساکنان توگوبیشتر ساکنان توگو در سده‌های ۱۷ تا ۱۹م. به این منطقه آمدند. اوه‌ها که بیشترین گروه قومی توگو را تشکیل می‌دهند، نخستین مردمی بودند که در میان سده‌های ۱۱ تا ۱۶م. از سمت منطقه ساحلی چپ رودخانه نیجر بدین سرزمین وارد شدند. ۱.۳ - تجارت بردهدر باره مردم و سرزمین توگو پیش از ورود پرتغالی‌ها یعنی اواسط سده ۱۵م. آگاهی چندان در دست نیست. در این دوره، تجارت برده در این منطقه رواج داشت و توگو نخستین سرزمین شکار برده برای اروپاییان به شمار می‌رفت. فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی در این منطقه پایگاه‌هایی برای نگهداری برده ایجاد کرده بودند. [۱۰]
توگو، ص۱۶.
۱.۴ - توگولند تحت الحمایه آلمانتوگولند که توگوی کنونی بخش شرقی آن بوده، در سال ۱۸۸۴م. تحت الحمایه آلمان قرار گرفت. پس از پیروزی نیروهای انگلیسی و فرانسوی بر نیروهای آلمانی در جنگ جهانی اول به سال ۱۹۱۴م. این منطقه بنا بر قراردادی میان این دو کشور تقسیم شد. فرانسه حاکمیت بخش شرقی و بزرگ تر (توگوی کنونی) و بریتانیا حاکمیت بخش غربی توگولند را بر عهده گرفتند. پس از جنگ جهانی دوم ، بخش غربی به ساحل طلا (غنای کنونی)، دیگر مستعمره بریتانیا، افزوده شد و پس از استقلال غنا نیز همچنان بخشی از آن باقی ماند. در ۲۷ آوریل ۱۹۶۰م. توگوی فرانسه با نام جمهوری توگو به استقلال رسید. [۱۱]
توگو، ص۱۶.
[۱۲]
دانشنامه جهان اسلام، ج۸، ص۵۹۵-۵۹۸.
۱.۵ - حج گزاریحاجیان این کشور همچون سایر کشورهای افریقای غربی، از کشورهای غرب به شرق افریقا همچون نیجریه ، چاد و سودان عبور می‌کردند و به سواحل دریای سرخ در شرق این قاره می‌رسیدند. سپس از طریق یکی از بنادر کشورهای شرقی همچون مصر ، سودان و اریتره به بندر جده رهسپار می‌شدند. ۱.۶ - مشکلات حاجیان در این مسیراز مشکلات حاجیان در این مسیر، عبور از بیابان‌های بدون آب و آبادی و گذرگاه‌های دشوارگذر و حمله راهزنان بوده است. گاه آنان پس از سپری کردن این سختی‌ها، گرفتار قرنطینه‌های طولانی در سودان می‌شدند که گاهی حدود چهار ماه به طول می‌انجامید و در مواردی نیز باعث از دست رفتن حج آن سال میشد. پس از قرنطینه، حاجیان مدتی در شهر جنینه می‌ماندند و برای فراهم ساختن بخشی از هزینه سفر حج خود، در مزارع این شهر به کار می‌پرداختند. سپس به بندر شهر سواکن در کشور سودان می‌رفتند و از آن جا خود را به جده می‌رساندند. [۱۳]
تاریخ الحج من خلال الحجاج المعمرین، ص۶۶-۶۹.
۱.۷ - سازمان دهی امور حجپس از استقلال توگو، اتحادیه مسلمانان توگو که در سال ۱۳۴۲ش./۱۹۶۳م. تشکیل شد، وظیفه سازمان دهی امور حج را بر عهده گرفت. این اتحادیه افزون بر سازمان دادن سفر حج، دفاع از اسلام ، مبارزه با بدعت و صوفی گرایی ، تقویت وحدت میان مسلمانان توگو، ساخت مسجد و مدارس قرآنی، برگزاری مراسم عیدین، و گسترش ارتباطات میان مسلمانان توگو با دیگر مسلمانان را هدف اصلی خود قرار داد. [۱۴]
مجله مشکوة، «اسلام در توگو»، ص۹۴-۹۵.
۱.۸ - شمار حاجیانشمار حاجیان این کشور در سالهای ۱۳۸۳، ۱۳۸۷ و ۱۴۰۴ق. به ترتیب ۳۰، ۲۹ و ۲۵۹ نفر گزارش شده است. [۱۵]
خاطرات سفر مکه، ص۲۲۱.
[۱۶]
درس‌هایی از مکتب اسلام، ش۶، ۸.
هزینه حج مسلمانان توگو در سال ۲۰۱۲م. یک میلیون و هشتصد هزار فرانک آفریقایی (FAF) بوده است. این هزینه در سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۰م. به ۱. ۶۷۵ و ۱. ۶۵۰ میلیون فرانک افریقایی رسیده است. [۱۷]
www.afreepress.info/index.php/۲۰۱۲-۰۷-۱۳-۲۲-۳۶-۴۸/societe/۴۰۶-togo-lancement-officiel-du-hadj-۲۰۱۲.
شمار حاجیان این کشور در سال ۲۰۱۱م. حدود ۱۵۰۰ نفر بوده که در سال جاری به دلیل بی نظمی در انتقال حاجیان، به ۱۰۰۰ نفر کاهش یافته است. [۱۸]
www. republicoftogo.com/Toutes-les-rubriques/Societe/L-Arabie-Saoudite-fin-prete-pour-accueillir-les-pelerins-togolais.
[۱۹]
www.afreepress.info/index. php/۲۰۱۲-۰۷-۱۳-۲۲-۳۶-۴۸/societe/۴۰۶-togo-lancement-officiel-du-hadj-۲۰۱۲.
گزارش‌هایی از سرگردانی حاجیان این کشور در مکه پس از پایان یافتن مناسک حج به دلیل نبود هواپیما و بی نظمی در دست است. [۲۰]
www.africagate.fr/actualites/۸۷-togo-des-centaines-de-pelerins-bloques-a-la-mecque.
[۲۱]
www.slateafrique.com/۷۴۰۵۷/le-pelerinage-la-mecque-seternise-pour-۴۰۰-togolais.
حاجیان توگو معمولا از طریق شرکت‌های هواپیمایی کشورهای همسایه همچون نیجریه ، به حج اعزام می‌شوند.۱.۹ - کمیسیون حجدر سال ۲۰۰۸م. کمیسیون حج توگو برای اداره و سازمان دهی امور حج این کشور و پایان دادن به کلاهبرداری‌های سالهای اخیر، به دستور رئیس جمهور تشکیل شد. برپایی مراسم عمره برای نخستین بار، از فعالیت‌های این کمیسیون است. هزینه این سفر یک میلیون و دویست هزار فرانک افریقایی یاد شده است. [۲۲]
http://www. taghribnews.com/vdcbfgb۵.rhb۵spiuur.txt.
www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm ۲ - پانویس
۳ - منبعحوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «توگو». رده‌های این صفحه : شیعیان جهان
|