ترازوبه ابزار سنجش وزن اشیاء ترازو می گویند. ۱ - ترازو در فقهاز آن به مناسبت در بابهاى مختلف فقه نظیر زکات، تجارت، ضمان و اقرار یاد شده است. ۲ - تعین وزن در معاملهدر معاملاتى همچون بیع، عوضین (کالا و بهاى آن) بايد معلوم و مشخّص باشند؛ ازاين‌رو كالايى كه به وزن، تعيّن و تشخص پيدا مى‌كند بايد مقدار آن به لحاظ وزن معلوم باشد وگرنه معامله باطل خواهد بود. سنگى كه كالا با آن وزن مى‌شود بايد- هرچند نزد متعاملين- معلوم و شناخته شده باشد و سنجش كالا با سنگ ناشناخته از حيث وزن باطل است. چنانچه پس از معامله معلوم شود وزن سنگ ترازو از مقدار مشخص کمتر بوده- مثلا سنگ یك کیلویى نهصد گرم بوده- فروشنده کالا و نیز خریدار- در صورتى که بهاى کالا نیز وزنى باشد- نسبت به آن مقدار ضامن است. ۳ - کم فروشیكم گذاشتن هنگام وزن کردن کالا یا بهاى آن- که از آن به کم‌فروشی تعبیر مى‌شود- حرام و از گناهان کبیره است كه در قرآن کریم با صراحت از آن نهی و بر آن وعده عذاب داده شده است ۴ - برخی آداب تجارتاز آداب تجارت آن است که فروشنده هنگام توزین کالا رعایت حال خریدار را نموده،کفه او را مقدارى سنگین کند.خریدار نیز هنگام خریدکالا مقدارى از حق خودکمتر بگیرد. ۵ - اقرار به کالای وزنیهرگاه کسى به‌طور مطلق به کالایى وزنى اقرار کند، در صورتى که اهل شهر معینى باشد ملاک در تعیین وزن جنس مورد اقرار، وسیله سنجش همان شهر است. ۶ - پانویس۷ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۲۹. |