تخایرتخایر از اصطلاحات فقهی است که به لزوم معامله در مجلس عقد از سوی دو طرف معامله گفته می شود . ۱ - معنی لغویتخایر به اختیار لزوم معامله در مجلس عقد از سوى دو طرف معامله گفته می شود. ۲ - استعمال دیگراستعمال رایج تخایر در کلمات فقها مفهوم یاد شده است؛ لیکن گاه کنایه از خیار فسخ نیزآمده و از آن در باب تجارت سخن گفته شده است. ۳ - تعریف تخایراز خیارات جارى در بیع ، خیار مجلس است که با جدا شدن طرفین –تفرق از مجلس عقد- و یا تخایر، ساقط و عقد، لازم مىگردد. تخایر یا در ضمن عقد صورت مىگیرد و یا پس از آن. صورت اول مانند آنکه فروشنده بگوید: «این کالا را فروختم به شرط آنکه خیار مجلس در میان نباشد» و خریدار قبول کند. صورت دوم مانند آنکه پس از اجراى عقد، هر دو بگویند: «عقد را اختیار و امضا کردیم» یا بگویند:«حق خیار خود را ساقط کردیم» و مانند این کلمات که بر اختیار لزوم عقد و رضایت طرفین دلالت کند. همچنین است اگر یکى به دیگرى بگوید: عقد رااختیار کن و او قبول کند؛ لیکن اگر طرف مقابل سکوت کند، حق خیار او، و نیز به قول مشهور- بلکه بر آن ادعاى اجماع شده - حق خیار گوینده ثابت است. ۴ - تخایر در بیع صرفدر بیع صرف- که تقابض در مجلس عقد، شرط صحت آن است-اگر تخایر پس از تقابض باشد، عقد لازم مىگردد و اگر پیش از آن باشد در صحت یا بطلان صرف اختلاف است. ۵ - پانویس۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج ۲ ص ۳۸۸. |