احتفازاحتفاز به معنی اقعاء (بر زمین نهادن سینه پا و قرار دادن باسن بر پاشنه) و جمع کردن اعضای بدن و چسبانیدن به یکدیگر در حال سجده و نشستن می باشد. ۱ - منشأ تعبیر احتفازمنشأ تعبیر یاد شده در فقه، ورود آن در روایات است و از آن در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است. ۲ - استحباب احتفاز برای زناناحتفاز به مفهوم دوم- یعنی این که شخص در حال سجده اعضای بدن را به هم بچسباند و در حال نشستن بر باسن خود بنشیند و زانوهای خویش را از زمین بلند کند و به هم بچسباند- بر زن، مستحب است. ۳ - حکم احتفاز برای مردانبه جای احتفاز، برای مرد تجنیح (دستان و بازوان را همچون دو بال قرار دادن) در حال سجده و تورک (نشستن بر ران چپ و نهادن پشت پای راست بر کف پای چپ) در حال نشستن مستحب است. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۹۲-۲۹۳. |