زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

احتفاز





احتفاز به معنی اقعاء (بر زمین نهادن سینه پا و قرار دادن باسن بر پاشنه) و جمع کردن اعضای بدن و چسبانیدن به یکدیگر در حال سجده و نشستن می باشد.


۱ - منشأ تعبیر احتفاز



منشأ تعبیر یاد شده در فقه، ورود آن در روایات است و از آن در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است.

۲ - استحباب احتفاز برای زنان



احتفاز به مفهوم دوم- یعنی این که شخص در حال سجده اعضای بدن را به هم بچسباند و در حال نشستن بر باسن خود بنشیند و زانوهای خویش را از زمین بلند کند و به هم بچسباند- بر زن، مستحب است.

۳ - حکم احتفاز برای مردان



به جای احتفاز، برای مرد تجنیح (دستان و بازوان را همچون دو بال قرار دادن) در حال سجده و تورک (نشستن بر ران چپ و نهادن پشت پای راست بر کف پای چپ) در حال نشستن مستحب است.

۴ - پانویس


 
۱. وسائل الشیعة ج۶، ص۳۴۲.    
۲. العروة الوثقی ج۲، ص۶۱۴.    .
۳. العروة الوثقی ج۲، ص۵۷۴.    


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۹۲-۲۹۳.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | فقه | نماز | واژه شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.