نفاسنفاس خونى است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان مى‌بیند، هر چند جنین سقط شده باشد [و ۱ - احکام نفاسدر کتاب‌های فقهی برای آن احکامی ذکر نموده‌اند، از جمله: ۱. کارهایی که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آن چه بر حائض واجب و مستحبّ و مکروه است، بر نفسا هم واجب و مستحبّ و مکروه مى‌باشد. [۲]
امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، ج ۱، ص ۳۰۰، م ۵۱۳، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، ۱۴۲۴ق.
۲. نمازهایى که زن در زمان نفاس نخوانده قضا ندارد، ولى قضاى روزه‌هاى نگرفته را باید بگیرد. ۳. طلاق دادن زنى که در حال نفاس مى‌باشد باطل است و نزدیکى کردن با او حرام مى‌باشد و اگر شوهرش با او نزدیکى کند احتیاط واجب [۳]
آیات عظام گلپایگانى، اراکى، فاضل، مکارم، زنجانى، صافى، نورى: «احتیاط مستحبّ ..».
آن است به دستورى که در احکام حیض گفته شده کفّاره بدهد. [۴]
توضیح المسائل (محشّى)، ج ۱، ص ۳۰۰، م ۵۱۴؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، سیستانى: «کفاره ندارد».
۴. وقتى زن از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند و عبادت‌هاى خود را به‌جا آورد. و اگر دوباره خون ببیند چنانچه روزهایى که خون دیده با روزهایى که در وسط پاک بوده، روى هم ده روز یا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهایى که پاک بوده روزه گرفته باشد، باید قضا نماید. [۵]
توضیح المسائل (محشّى)، ج ۱، ص ۳۰۰، م ۵۱۵؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، سیستانى: «کفاره ندارد».
۵. چنانچه زن پس از گذشت ده روز از زایمان باز هم خونى ببیند، محکوم به استحاضه است، و باید به احکام استحاضه عمل نموده و عبادت‌هاى خود را انجام دهد. [۶]
گلپایگانى، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج۴، ص ۵۶، دار القرآن الکریم، قم، دوم، ۱۴۰۹ ه ق.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه اسلام کوئیست، برگرفته از مقاله «احکام نفاس»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۲/۱۸. |