مناسب غریبمناسب غریب، وصف مناسبی با اعتبار شرعی نوع آن در نوع حکم می باشد. ۱ - تعریفمناسب غریب، از اقسام مناسب معتبر بوده و عبارت است از مناسبی که شارع نوع آن را در نوع حکم معتبر دانسته است، مانند: وصف طعام بودن که وصف مناسب با حرمت ربا در گندم است. ۲ - علت نام گذاریعلت این که این وصف را غریب می‌گویند، این است که شارع فقط نوع آن را در نوع حکم معتبر شمرده است و جنس آن را در نوع حکم و یا نوع آن را در جنس حکم معتبر ندانسته است. ۳ - اختلاف در تعریف مناسب غریبنکته اول: در تعریف مناسب غریب ، اختلاف است. تعریفی که ارایه شد، مورد قبول « ابن حاجب » و بعضی از « شافعیه » است، [۱]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۲.
[۲]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۴.
[۳]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۸.
اما « غزالی » و اصولیون حنفیه گفته‌اند: وصف غریب ، وصفی است که شارع جنس آن را در جنس حکم معتبر شمرده است. [۴]
خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۷۴.
۴ - نکته دومبرخی از اصولیون، مناسب غریب را غیر قابل تصور می‌دانند. [۵]
خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۷۴.
[۶]
زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۴، ص۹۷.
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مناسب غریب». رده‌های این صفحه : مناسب معتبر
|