صلح با منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است در این مقاله آیات مرتبط با صلح با منافقان معرفی می‌شوند.۱ - جواز صلح با منافقانجواز پیمان صلح با منافقان، در صورت پيشنهاد صلح از جانب آنان: فَما لَكُم فِى المُنفِقينَ فِئَتَينِ ... ء ... فَان تَوَلَّوا فَخُذوهُم واقتُلوهُم ... ء الَّا الَّذينَ يَصِلونَ الى قَومٍ بَينَكُم وبَينَهُم ميثقٌ ... فَانِ اعتَزَلوكُم فَلَم يُقتِلوكُم والقَوا الَيكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُم عَلَيهِم سَبيلا. ۲ - ترک مخاصمه بعد از صلحلزوم ترك مخاصمه و جنگ با منافقان هم‌پيمان با طرف قرارداد با مسلمانان: فَما لَكُم فِى المُنفِقينَ فِئَتَينِ ... ء ... فَان تَوَلَّوا فَخُذوهُم واقتُلوهُم حَيثُ وجَدتُّموهُم ... ء الَّا الَّذينَ يَصِلونَ الى قَومٍ بَينَكُم وبَينَهُم ميثقٌ .... ۳ - نهی از پذیرش صلحنهى شدن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، از پذيرش پيشنهاد صلح و همزيستى با مشرکان و منافقان: يايُّهَا النَّبِىُّ اتَّقِ اللَّهَ ولا تُطِعِ الكفِرينَ والمُنفِقينَ انَّ اللَّهَ كانَ عَليمًا حَكيما .بر اساس روايات شأن نزول، مشركان از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درخواست كردند خدايان آنان را رها كند و در مدینه با امنیّت زندگى كند. منافقان نيز بر اين امر اصرار مى‌ورزيدند ولى خداوند، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را از اين امر برحذر داشت. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۴۹، برگرفته از مقاله «صلح با منافقان». |