سکهسکه پول فلزى ضرب شده ای است که دارای بهاء می باشد. ۱ - معنای سکهسکه عبارت است از قطعهاى فلزى و بهادار که معمولا بر روى آن ارزش و نام کشورى که در آن ضرب شده یا نام فرمانروایى که به امر او ضرب شده، حک شده است. [۱]
فرهنگ بزرگ سخن.
۲ - سکه در دوره اسلامی و پیش از آنگونههاى پول در دورههاى پیش از اسلام و نیز در سرتاسر دوره تمدن اسلامی بیشتر بر نظام دو فلزى، در قالب سکههاى طلا و نقره استوار بود و نسبت قیمت آنها به یکدیگر از طریق مقررات ضرب سکه در ضراب خانه تعیین مىشد. [۲]
دائرة المعارف بزرگ اسلامى ج۱۴، ص۵۴.
۳ - کاربرد سکه در فقهاز آن به مناسبت در بابهاى زکات، خمس و تجارت سخن گفتهاند. ۳.۱ - سکه در باب زکاتاز شرایط تعلق زکات به طلا و نقره، مسکوک بودن آن دو به سکههاى معامله یا رواج داشتن معامله با آن دو است. ۳.۲ - سکه در باب خمسازچیزهایىکه خمس به آن تعلّق مىگیرد، گنج است. در اینکه گنج تنها به سکه طلا و نقره اطلاق مىشود یا اعم از آن دو است، اختلاف مىباشد. ۳.۳ - سکه در باب تجارتخرید و فروش سکههاى رایج در ازاى اسکناس با تفاضل در قیمت، بنابر قول مشهور جایز است و مصداق ربا به شمار نمىرود. [۷]
توضیح المسائل مراجع ج۲، ص۲۷۸.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۰۴-۵۰۵. رده‌های این صفحه : احکام نقود | فقه
|